Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӳлӗ сăмах пирĕн базăра пур.

кӳлӗ (тĕпĕ: кӳлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ерешлӗ тимӗр карта леш енче ҫутӑ кӳлӗ шывӗ йӑлтӑртатни курӑнчӗ, кулӗ хӗррине карлӑклӑ пусма картлашкаланса анать, ун ҫумне кимӗ ҫыхса хунӑ.
За железной тесьмой ограды маслено блеснула вода пруда, мелькнули перильчатые мостки с привязанной к ним лодкой.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья ҫуратнӑ хӗрачана часах пурте хӑнӑхса ҫитрӗҫ, хур аҫин тӗкӗсене лачака кӳлӗ хыҫӗнчи пӗр пӗчӗк шырланта тупрӗҫ (тилӗ тӗшӗрсе янӑ пулас), — вара лӑпланчӗҫ.
К девочке, которую родила Аксинья, скоро привыкли, а от гусака нашли за левадой в ярке перья (видно, лиса пошкодила) — и успокоились.

Хутран-ситрен имение Евгений килкелет, садра лачака кӳлӗ тавра уткаласа ҫӳрет, тунсӑхласа пурӑнать.
Изредка летом наезжал в имение Евгений, ходил по саду и леваде, скучал.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Панӑн икӗ кӗпҫеллӗ пӑшалне ҫакса, Тихӑн ҫав лачака кӳлӗ хӗррине кашкӑрсене персе хӑратма тухса каять.
Тихон шел в леваду стрелять из панской двустволки.

Лачака кӳлӗ хӗррине хӑйӑр ярӑмӗ пулса пырса тӗртӗнекен тӗмеске ҫине хӗлле, каҫсерен хура вӑрманта хӗл каҫакан кашкӑр ҫурисем тухаҫҫӗ те лашасене хӑратса ӳлеҫҫӗ.
Зимой на бугор, упиравшийся в леваду выпуклым песчаным мысом, ночами выходили волчьи выводки, зимовавшие в Черном лесу, выли, пугая лошадей.

Вите стенисем ҫинче ҫӳлте тӗрлӗ-тӗрлӗ ҫулҫӑллӑ типӗтнӗ курӑксем ҫакӑнса тӑнӑ: ҫырути — лаша мурӗнчен, ҫӗленкуҫ курӑкӗ — хура ҫӗлен сӑхнинчен, хура хупах — ут ури пӑсӑлнинчен, кӳлӗ хӗррисенче ҫӳҫесем кутӗнче ӳсекен шур курӑк — лашасем халтан кайнинчен, тата ытти чир-чӗрсенчен сыватмалли тӗслӗрен-тӗслӗ курӑксем те темӗн чухлех.
Высоко на стенках конюшни висели сушеные пучки разнолистной травы: яровик — от запала, змеиное око — от укуса гадюки, чернолист — от порчи ног, неприметная белая травка, растущая в левадах у корней верб, — от надрыва, и много других неведомых трав от разных лошадиных недугов и хвори.

Кӳлӗ вӗҫӗнче станица та вӗҫленет.
В конце озера кончается и станица.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дон шывӗ пӗрре кукӑрӑлса илсе станицӑран Базки еннелле пӑрӑнса кайнӑ тӗлте тирек чӑтлӑхӗ ӑшне кӳлӗ юпленсе кӗрсе каять, сарлакӑшӗ унӑн, ӑшӑх чухнехи Дон шывӗ сарлакӑшӗ майлӑрахах.
Там, где Дон, выгибаясь, уходит от станицы к Базкам, рукавом в заросли тополей отходит озеро, шириной с Дон в мелководье.

Унта вӑрман сарӑлса ларни уҫҫӑн курӑнать, Дон леш енчи кӳлӗ ҫинче, хӑях ҫийӗпе, пулса ҫитнӗ хӑмӑш, махорка евӗрлӗскер, ӗшенчӗклӗн хумханать.
Там приметно желтел лес, вызревший махорчатый камыш устало гнулся над задонским озерцом, над осокой.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑварлӑ кӳлӗ патӗнче тутарсен ордипе икӗ кун хушши пӗр чарӑнмасӑр ҫапӑҫни ҫинчен те сӑмах тапратмаҫҫӗ.
Ни о том, как два дни билась при Соленом озере орда.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тыткӑнри нимӗҫе кӳлӗ хӗрринчи курӑк ҫине вырттарнӑ.
Пленного уложили на траву возле озерца.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Кӳлӗ хӗрринчи ҫуртра нимӗҫсен госпиталӗ пулнӑ-мӗн.
Дом на озере служил госпиталем.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Кӳлӗ хӗрринчи ҫурт вӑранма пуҫланӑ.
Дом на озере просыпался.

Вӑл, кӳлӗ патне ҫывӑхарах шуса пынӑ та, ҫыран хӗрринчех ӳсекен тӗмӗсем ӑшӗнче хытса ларнӑ.
Он пополз ближе к озеру и застыл в кустах почти на самом берегу.

Кӳлӗ ҫине хӗрлӗ сӑн ҫапнӑ.
По озеру пошли красноватые блики.

Сасартӑк кӳлӗ хӗрринчи ҫурт енчен вӑрӑммӑн — те йӑнӑшни, те кӑшкӑрни илтӗнсе кайнӑ.
Вдруг со стороны дома на озере раздался протяжный не то стон, не то крик.

Тӗме леш енче юрпа шӑлса лартнӑ кӳлӗ хӗрринчи шурлӑх лапамӗ курӑнать, ун хыҫӗнче чӑрӑш вӑрманӗ; вӑл хӗллехи пӗлӗтлӗ кун ҫутине пула хуп-хура хуралса ларать.
За кустарником виднелась полоса болотистой низины с занесенной снегом гладью озера, а за ним еловое урочище, совсем черное при слабом свете пасмурного зимнего дня.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫырмара ларать вӑл, ҫынсем, эсӗ каларӑшле, тутӑ та тулӑх пурӑнаҫҫӗ, унти пурнӑҫ вӑйлӑн юхакан юханшыв ҫывӑхӗнчи лӑпкӑ кӳлӗ пек.
Стоит он в балке, люди, как ты говоришь, живут сыто и при достатке, а жизнь в нем напоминает заводь вблизи бурной реки.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ак ҫак вырӑнта, шӑпах Яман-Джалгапа Краснокаменски хушшинче, юхса выртакан кӳлӗ пулать, унтан тухакан шыв вара ҫак пӗтӗм айлӑма шӑварӗ.
В этом месте, как раз между Яман-Джалгой и Краснокаменской, образуется проточное озеро, и вода из него будет орошать всю эту низменность.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑмла аврипе явкаланнӑ йывӑҫ тӗмӗсем ҫинче пӗрмаях кайӑк-кӗшӗк хӗвӗшетчӗ, халӗ унта кӳлӗ капланса тӑрать: шывра кайӑксен пӗчӗк йӑвисем юхса ҫӳреҫҫӗ, ӑшӑх вырӑнсенче вара мӑнаҫ чарлансем пулӑ тытаҫҫӗ; ӗнер анчах хӑмӑш кашласа ларнӑ улӑхра паян улӑхӗ те, хӑмӑшӗ те ҫук — пурте шыв айне пулнӑ.
Там, где росли кустарники, оплетенные хмелем, всегда полные птичьих выводков, образовалась стоячая заводь, — плавали по ней, как чашечки, крохотные гнезда, а на мелководье охотились за рыбой гордые цапли; там, где еще вчера размашистым крылом темнели камыши в пойме, сегодня уже нет ни поймы, ни камышей — все затоплено водой.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика