Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмӑлсӑр сăмах пирĕн базăра пур.
кӑмӑлсӑр (тĕпĕ: кӑмӑлсӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак вӑхӑтра Джон, кунта мӗн пулса иртнипе тата унпа Матвей те ҫапла калаҫнипе кӑмӑлсӑр пулса, шлепкине тӑхӑннӑ та, ним чӗнмесӗрех алӑк патнелле утнӑ.

Между тем Джон, которому очень не понравилось все это, а также и обращение с ним Матвея, надел шляпу и пошел к двери, не говоря ни слова.

XV // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

— Пирӗн ҫинче хӗрес ҫук-и, кӑмӑлсӑр пулса калаҫма…

— Креста, что ли, на нас нет, чтобы жаловаться!..

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Эпӗ карчӑксем мӑкӑртатма, мана вӑл начар та ку начар тесе каласса кӗтрӗм: ват ҫын тени яланах мӑкӑртатма, кӑмӑлсӑр пулма юратать-ҫке.

Я все еще ждал, что старухи начнут ворчать, жаловаться: ведь на то они и старухи, чтобы ворчать да жаловаться.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Эпӗ сана кӗтсе ывӑнтӑм! — терӗ вӑл хыттӑн, хӑй кӑмӑлсӑр пулнине пит-куҫӗпе кӑтартса.

— А я тебя прождался! — воскликнул он, скорчив кислую мину.

XXXVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Сарлака та сарӑрах питҫӑмарти, шурӑ куҫ хӑрпӑклӗ те шурӑ куҫхаршиллӗ сысна куҫӗ пек пӗчӗк куҫсем, кӗске те лаптак сӑмса, пысӑк та ҫыпӑҫтарса хунӑн туйӑнӑкан тутасем, ҫаврака та сухалсӑр янах — тата унӑн кӑмӑлсӑр, кахал та ҫынна шанман пӗтӗм сӑн-сӑпачӗ — ҫапла, тӗрӗс: ҫав ку, ҫав, Ипполит Полозов!

Широкое желтоватое лицо, маленькие свиные глазки с белыми ресницами и бровями, короткий, плоский нос, крупные, словно склеенные губы, круглый, безволосый подбородок — и это выражение всего лица, кислое, ленивое и недоверчивое — да точно: это он, это Ипполит Полозов!

XXXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Анчах сасартӑк кӗтмен те шутламан, кӑмӑлсӑр та ытла та лайӑх мар япала сиксе тухрӗ.

Но тут вдруг случилось нечто непредвиденное и уж точно неприятное — и даже неприличное!

XVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Эмиль те пит кӑмӑллах пулмарӗ, Санин вара унран та ытларах кӑмӑлсӑр пулчӗ.

Эмиль тоже чувствовал стеснение, а Санин и подавно.

XV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Панталеоне ҫавӑнтах кӑмӑлсӑр пек пулчӗ, тӗксӗмленчӗ, ҫӳҫне тӑраткалантарса ячӗ, вӑл ҫапла пӗлтерчӗ: эпӗ тахҫанах ку ӗҫе пӑрахнӑ ӗнтӗ, ҫамрӑк чухне чӑнах та ҫын кулли пулман, мӗн каламалли пур, — эпӗ аслӑ, чӑн-чӑн, классикла юрлакансем пурӑннӑ ӗмӗр ҫынни, хальхи нӑйкӑшакансен мӑшӑрӗ мар! ун чухне юрлас ӗҫӗн чӑн-чӑн шкулӗ пулнӑ.

Панталеоне тотчас принял недовольный вид, нахмурился, взъерошил волосы и объявил, что он уже давно все это бросил, хотя действительно мог в молодости постоять за себя, — да и вообще принадлежал к той великой эпохе, когда существовали настоящие, классические певцы — не чета теперешним пискунам! — и настоящая школа пения.

VI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Амӑшӗ кӑшт кӑмӑлсӑр ҫеҫ иккен.

Мать же только хмурилась.

XIX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Савнӑ каччине туртса илнӗшӗн ӑшра кӑмӑлсӑр пулин те, Анахвис ӑна хӑйсем патне чӗнсе хӑналать, вӑхӑтлӑх пурӑнма кӗтес тупса парать.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Отставкӑна тухнӑ гварди поручикне Стахова ҫакӑн пек кӑмӑлсӑр та ҫав вӑхӑтрах хӑйне пысӑка хурса мӑнаҫлӑ пулнине килӗнче никам та курманччӗ-ха.

Еще никто в доме отставного гвардии поручика Стахова не видал его таким кислым и в то же время таким самоуверенным и важным, как в тот день.

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ хамӑн тӑвансемпе те ҫакӑн пек кӑмӑлсӑр пулсан, кама юратмалла-ха манӑн?

Кого же я буду любить, если я к своим холодна?

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ҫук, Николай Артемьевич, эсир паян мӗн килнӗренпех кӑмӑлсӑр.

— Нет, Николай Артемьевич, вы сегодня с самого вашего приезда не в духе.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Мӗнле те пулин усал та кӑмӑлсӑр карчӑк ҫинчен калаҫнӑ пек калаҫатӑр.

 — Подумаешь, вы говорите о какой-нибудь злой, неприятной старухе.

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кун хыҫҫӑн вӑл тата темиҫе кун кӑмӑлсӑр ҫӳрерӗ.

И дулась на меня еще несколько дней.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ачасем кӑмӑлсӑр — вӑрҫаҫҫӗ.

Ребята ругались.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл каланӑ тӑрӑх, пирӗн дивизионри салтак политпайри пӗр хӗрпе — кӗҫӗн лейтенантпа — ҫыхланнӑшӑн дивизи штабӗнчи полковник питех те кӑмӑлсӑр, тет, мӗншӗн тесен вӑл ӑна ӗҫлеме чӑрмантарать-ҫке-ха…

Так вот он сказал мне, что полковник из штаба дивизии прямо возмущен тем, что солдат нашего дивизиона заводит какие-то шашни с младшим лейтенантом, кстати сотрудницей политотдела, что, естественно, отвлекает эту работницу…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Уншӑн ӑна кухньӑна наряда каяссинчен хӑтарнӑ, Саши вара унта кайма май килменшӗн хайне кӑмӑлсӑр тыткалать — хырӑмӗ ҫурӑм ҫумне ҫыпҫӑннӑ-ҫке-ха.

Его освободили для этого от наряда по кухне, и Саша страдает — всеми фибрами души и желудка.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Итлеме кӑмӑлсӑр!

 — Тошно слушать!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл пулӑшнине йышӑнманни — ыр кӑмӑлсӑр пулни пулать вӑл.

Отказаться — значит проявить неблагодарность!

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех