Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кимме (тĕпĕ: кимӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепринпе усӑ курасси ҫеҫ юлчӗ, анчах кимме шыва мӗнле антармаллине никам та пӗлмест.

Оставалась другая, но никто не знал, удастся ли спустить ее на воду.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кимме куҫран ҫухатас мар тесе, эпӗ ҫырантан ытла инҫе кайма хӑрарӑм.

Я не хотел удаляться от берега, чтобы не терять из виду нашего судна.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ешӗл-симӗс хумсем пирӗн пӗчӗк кимме, ачасем пӳскепе вылянӑ пек, унталла та кунталла ывӑтать, вӗсем кимӗ хӗрринчен пирӗн ҫинех каҫаҫҫӗ, пуҫ тӳпинчен ҫӳлелле сикеҫҫӗ, шавлаҫҫӗ, лӑскаҫҫӗ, эпир таҫта амака анса каятпӑр е таҫта шурӑ кӑпӑк тӑррине ҫӗкленетпӗр, ҫыран хамӑртан аякка-аякка тӑрса юлать, вӑл та, пирӗн кимӗ пекех, ташлать пек.

— Бросают зеленые волны нашу маленькую лодку, как дети мяч, заглядывают к нам через борта, поднимаются над головами, ревут, трясут, мы падаем в глубокие ямы, поднимаемся на белые хребты — а берег убегает от нас всё дальше и тоже пляшет, как наша барка.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Кимме, юхтарса ан кайтӑр тесен, ҫӳлерех туртса улӑхтармалла.

Лодку нужно вытащить подальше, чтобы не смыло.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Кимме хум ҫӑмӑллӑнах хӑйӑр ҫине тӗксе лартрӗ.

Волна подхватила лодку и ловко ткнула ее в песок.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӗсен пуҫӗ тӑрринче — тикӗс пӗлӗт карнӑ тӑхлан тӗслӗ тӳпе, пӑтранчӑк симӗс тинӗс, хӑйӗн тӑварлӑ та ҫутӑ шывне сирпӗтекен вӗтӗ хумӗсем ҫинче кимме шавлӑн ҫӗклесе, выляса выртать.

Над ними небо, серое, ровно затянутое тучами, и лодкой играет мутно-зеленое море, шумно подбрасывая ее на волнах, пока еще мелких, весело бросающих в борта светлые, соленые брызги.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Гаврила, яка чултан тытӑнса, кимме хӳме ҫумӗпе шутарчӗ.

Гаврила, цепляясь руками за скользкий камень, повел лодку вдоль стены.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Юрӗ! — Челкаш, рульне вӑйлӑн сулса, кимме баркӑсен хушшинчи уҫӑ тӗле кӑларчӗ, яка шыв тӑрӑх вӑл хӑвӑрт шӑвӑнчӗ, кӗсменсен айӗнчи шыв сенкер фосфорит ҫутипе хыпса кайрӗ: унӑн вӑрӑм ленти, ҫемҫен йӑлтӑртатса, кимӗ хӳри хыҫӗнчен вӗлтӗртетсе пычӗ.

— Есть! — Челкаш сильным ударом руля вытолкнул лодку в полосу воды между барками, она быстро поплыла по скользкой воде, и вода под ударами весел загоралась голубоватым фосфорическим сиянием, — длинная лента его, мягко сверкая, вилась за кормой.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ку кимме юман хӑмасем тиенӗ паруслӑ баркӑсем, пальмӑпа, сандалпа тата хулӑн кипарис кӗрешӗсемпе тултарнӑ тӗрӗк фелюгисем кӗпӗрленсе тӑнӑ ҫӗрте, пӗр баркӑран кӑкарса хунӑ пулнӑ.

Лодкой, привязанной к корме одной из целой флотилии парусных барок, нагруженных дубовой клепкой, и больших турецких фелюг, занятых пальмой, сандалом и толстыми кряжами кипариса.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Санька кимме пӑрахса шыв хӗрнелле чупрӗ.

Санька оставил лодку и побежал к реке.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Виҫҫӗн вӗсем кимме ҫавӑрса пӑрахса, ҫыран хӗрринелле сӗтӗрчӗҫ.

Втроем они перевернули лодку и поволокли ее к берегу.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шыв майӗпен чӗлтӗртетсе выртать; пучахсем ҫилпе хумханаҫҫӗ, пӑчӑ… кимӗ ҫине ларатпӑр, арӑм кимме тытса пырать, кӗсменсем аран-аран ҫеҫ ҫӗкленеҫҫӗ…

Река чуть плещет; колосья волнуются от ветерка, жара… сесть в лодку, жена правит, едва поднимает весло…

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кимме Пысӑк Фонтан патне ӑсататпӑр.

На Большой Фонтан шаланду переправляем.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кимме хӑяккӑн сӗтӗрме пуҫларӗ.

Шаланду потянуло боком.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ачасем кимме ҫӑмӑллӑнах шыва антарчӗҫ те, хӑйсем сиксе ларчӗҫ.

Мальчики навалились и, без особого труда столкнув шаланду, вскочили в нее уже на ходу.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кашни ҫӗнӗрен килекен кимме кӑшкӑрашса, шыв сапса, кӗсменсемпе авӑсса кӗтсе илеҫҫӗ.

Каждую новую шаланду встречали криками, брызгами, плеском весел.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл, хаярланнӑ пек пулса, кимме икӗ аллипе хӗррисенчен тытса мӗнпур вӑйӗпе силлентерме тытӑнчӗ.

Он сделал зверское лицо, схватился руками за оба борта и стал изо всех сил качать шаланду.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кимме ӳпӗнтерсе яратӑр!

— Шаланду перекинете!

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кимме илсе кайман-и? — тесе ыйтать вӑл, хӑйӗн куҫхаршисем ҫӳлелле пӳрт тӑрри пек хӑпараҫҫӗ.

— Шаланду не унесло? — спрашивал он наконец, и брови его поднимались горестно, домиком.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Акӑ халех асатте мачтӑна хулпуҫҫи ҫине хурать те, сурикпа сӑрланӑ йывӑр кӗсменсене хул хушшине хӗстерсе, ҫыран хӗррине кимме майлаштарма тухса каять пек.

Вот сейчас дедушка взвалит мачту на плечо, захватит под мышку весла, деревянный руль, зашпаклеванный суриком, и пойдет на бережок снаряжать шаланду.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех