Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗренпе (тĕпĕ: вӗрен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗренпе кӑкарса хунӑ пек вӑл нимӗн хускалмасӑр сывлӑшра тытӑнса тӑрать.

Она неподвижно висела в пустом воздухе, точно подвешенная на верёвочке.

Хӳри курӑнмасть, ҫӑмӗ палӑрмасть // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Мӗн тӑван вӗренпе?

Погоди, зачем тебе верёвка?

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.

— Ӑна унта вӗренпе те сӗтӗрсе каяймастӑн!

— Его туда и на аркане не затянешь!

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кусене тата, сан шутпа, вӗренпе сӗтӗрсе килнӗ-и?

— А этих, по-твоему, силою сюда тянули?

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗренпе кӑкарса ҫитерме вӑл ҫамрӑк вӑкӑр мар.

Он не бычок, чтобы пасти его на привязи.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эсӗ ху, кирек камран та вӗрен явса, ҫав вӗренпе ҫакса вӗлеретӗн вӗт!

Ты сам ведь из кого хошь веревку совьешь да еще на этой веревке и удавишь!

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мана хӗрлисем патне вӗренпе те сӗтӗрсе каяймастӑн.

— Меня к красным арканом не притянешь.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Унта мана, атте, вӗренпе кӑкарса та илсе каяс ҫук…

— Туда, батя, меня и арканом не затащите…

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иван Федорович хӑйне такам вӗренпе чан ҫапмалли вырӑналла, чан тӑррине сӗтӗрнине туять.

И чувствует, что его кто-то тащит веревкою на колокольню.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сылтӑм алли, вӗренпе каялла туртса ҫыхнӑскер, ҫара, сивӗпе хӗрелсе кайнӑ; шӗвӗр пӳрни валли уйрӑм пӳрнескеллӗ ҫӑм алсишӗ ури патӗнче выртать…

Правая рука, затянутая веревкой назад, — голая, красная от холода; военная шерстяная варежка с отделением для указательного пальца валялась у ног…

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Трактор ҫав трос тӑрӑх вӗренпе кӑкарнӑ пек ҫӳрет вӗт-ха.

Ведь трактор ходит по этому тросу, как привязанный на веревке.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Мачтӑран пуҫласа шлепке ҫакӑнса тӑнӑ кашта вӗҫне ҫитиччен икӗ аршӑнтан кая марччӗ, ӑна илме те вӗренпе мачтӑна алӑран вӗҫертмесӗр май ҫукчӗ.

От мачты до конца перекладины, где висела шляпа, было аршина два, так что достать ее нельзя было иначе, как выпустить из рук веревку и мачту.

Шыва сикни // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 3–7 стр.

Вӑл урисене хуҫлатса, хулпуҫҫисенчен улӑм вӗренпе ҫакса янӑ хӑмӑш хутаҫ ҫинче ларать.

Он сидел, подобрав под себя ноги, на свернутой камышовой циновке, подвязанной к плечам соломенными жгутами.

Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.

Ывӑтӑпӑр та каялла вӗренпе туртӑпӑр.

Забросим, а обратно за веревку тянуть будем.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ун чух сана атте вӗренпе туртса кӑларчӗ.

Тебя еще тогда батя с веревкой ходил вытягивать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Астӑватӑн-и, эпир Ваньӑпа унта ансаччӗ, эсӗ мана вӗренпе туртса кӑлартӑн?

Помнишь, мы с Ваней лазили, а ты меня еще вытягивал оттуда?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Атя, чупар! — тесе кӑшкӑрчӗ те Ваня, вӗренпе ҫыхӑннӑ Володьӑна хӑй хыҫҫӑн сӗтӗрсе малалла ыткӑнчӗ.

— Давай бегом! — крикнул Ваня, бросаясь вперед и увлекая за собой натянутой веревкой Володю.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тыткӑнрисен аллисене вӗренпе туртса ҫыхнӑччӗ, кун-ҫулӗ мӗнле пуласси хӑйсене мӗнле тыткаланинчен килнине вӗсем лайӑхах ӑнланса илнӗ.

Тем более что узники были связаны и знали, что их судьба зависит от их поведения.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн карап ҫинчен антӑм, хам паталла тӑватӑ пӗренене туртса илтӗм, пӗренесене юнашар хутӑм та вӗҫӗсене вӗренпе яваласа хытӑ ҫыхрӑм, пӗренесем ҫине ик-виҫ хӑма хӗреслетсе хутӑм, ҫапла вара манӑн сулӑ евӗрлӗ япала пулса тӑчӗ.

Затем я спустился с корабля, притянул к себе четыре бревна, крепко связал их с обоих концов, скрепив еще сверху двумя или тремя дощечками, положенными накрест, и у меня вышло нечто вроде плота.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн ытти тупӑсене йӗркелесе ҫитерме васкарӗҫ, — вӗсене тимӗр кӑшӑлпа тепӗр хут кӑшӑллатрӗҫ, вӗренпе яваласа ҫыхрӗҫ, хӑш-пӗр туппине шалтан шӑвӑҫпа та тыттарчӗҫ.

После этой неудачи поторопились исправить другие пушки — их скрепили добавочными железными обручами и обмотали канатами, а некоторые даже обили изнутри жестью.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех