Шырав

Шырав ĕçĕ:

аллӑма (тĕпĕ: алӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

«Хӑрушӑ каҫ е Дон казакӗ Кавказ тӑвӗсем хушшинче тем те пӗр курса ҫӳрени» ятлӑ кӗнекене аллӑма тытсан, мана темле кичем пек пулса кайрӗ.
Мне стало грустно, когда я взял в руки «Страшную ночь, или необыкновенно чудесные приключения донского казака в горах Кавказа».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аптӑраса, аллӑма сулам пӗрех хут, ҫулталӑка епле май апла пӗтерсен те ҫитӗ тенӗ самантсем те пулчӗҫ.
Были минуты, когда мне хотелось махнуть рукой на все и лишь как-нибудь, с грехом пополам, окончить год.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ара манӑн аллӑма самолет шанса панӑ-тӑк, ӑна майлаштарас тӗлӗшпе те ӗҫлемелле-ҫке-ха.
А раз в моем распоряжении находился Самолет, нужно было заняться его устройством.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, аллӑма кӗсьене чиксе, тухса каятӑп.
Я выхожу, засунув руку в карман.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кӑшкӑрмастӑп, анчах та аллӑма ирӗксӗрех туртса илетӗп, — выляса яратӑп.
Я не кричу, но невольно отдергиваю руку и проигрываю пари.

Аллӑма ҫыхӑ тытса больницӑран тухрӑм та, пӗр квартал чухлӗ иртсен, пӗр пукан ҫине лартӑм — начарччӗ ҫав-ха эпӗ.
С узлом в руках я вышел из больницы и, пройдя квартал, присел на тумбу — такая еще была слабость.

Ӗннӗ сухан шӑрши кӗрекен ларек патӗнче тӑнине ҫеҫ астӑватӑп, аллӑма куртка тытса пули-пулми сассӑмпа: — Ак ку кама кирлӗ… — тенине астӑватӑп.
Помню только, что я стоял у ларька, из которого пахло жареным луком, и, держа курточку, говорил слабым голосом: — А вот кому…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ман аллӑма лексен, эпӗ ӑна 24 сехет хушшинче суд тума хушатӑп, эпир ӑна крепость парапечӗ ҫинче персе пӑрахӑпӑр!
Если попадется ко мне в руки, то я велю его судить в двадцать четыре часа, и мы расстреляем его на парапете крепости!

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пӳлӗм варрине ҫитсен вӑл тайкаланма пуҫларӗ; эпӗ сиксе тӑтӑм та, аллӑма парса, ӑна пукан патне ҫавӑтса ҫитертӗм.
Дойдя до середины комнаты, она пошатнулась; я вскочил, подал ей руку и довел ее до кресел.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл алӑк умӗнче чарӑнса тӑчӗ: аллӑма тытса чӑмӑртасси килчӗ унӑн…
Он на пороге остановился: ему хотелось пожать мне руку…

— Сирӗнтен тӗлӗнетӗп эпӗ, — терӗ доктор, аллӑма хыттӑн чӑмӑртаса.
— Я вам удивляюсь, — сказал доктор, пожав мне крепко руку.

— Ытла та ӑслӑ-ҫке эсӗ, тусӑм! — терӗм ӑна эпӗ, аллӑма тӑсса.
— Достойный друг! — сказал я, протянув ему руку.

Майӑн 13-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Аллӑма татрӗҫ.
Оторвали руку.

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Аллӑма чӑпӑркка тытма виҫӗ пӳрнем пур, — терӗ Валя самай хулӑнланнӑ сассипе.
Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Татса кайрӗ аллӑма та Ахӑрса вӗҫен тӑхлан.
Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Вӑл салтака кайсан аллӑма татнӑ пекех туйӑнчӗ.
Куҫарса пулӑш

Кив Ирчемес каччи - Президент полкӗнче // А.ЗАМУТКИНА. «Пирӗн пурнӑҫ», 2016.06.10

9. Симон Петр калать Ӑна: эй Ҫӳлхуҫамӑр! эппин, урана кӑна мар, аллӑма та, пуҫӑма та ҫу, тет.
9. Симон Петр говорит Ему: Господи! не только ноги мои, но и руки и голову.

Ин 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

21. Израиль ҫинчен вара ҫапла калать: «Эпӗ кунӗпех аллӑма чурӑс та пуҫтах халӑх енне тӑсса тӑтӑм» тет.
21. Об Израиле же говорит: целый день Я простирал руки Мои к народу непослушному и упорному.

Рим 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

51. Ҫавӑн хыҫҫӑн Александр вара Египет патши Птоломей патне ҫапла калама элчӗсем янӑ: 52. «эпӗ хамӑн патшалӑхӑм ҫӗрне таврӑнтӑм, аттемсенӗн аслӑ пуканӗ ҫине ларса патшалӑхӑма хамӑн аллӑма илтӗм, Димитрий ҫарне ҫӗмӗрсе тӑкса, хамӑр ҫӗршыва тытса тӑраканӗ пултӑм. 53. Эпӗ Димитрийпе вӑрҫӑ пуҫларӑм та, эпир ӑна хӑйне те пӗтертӗмӗр, унӑн ҫарне те ҫапса салатрӑмӑр, вара эпир ун патшалӑхӗн аслӑ пуканӗ ҫине лартӑмӑр. 54. Ӗнтӗ иксӗмӗр хамӑр хушӑра туслӑ пурӑнма килӗшӳ тӑвар та, эсӗ мана хӑвӑн хӗрне качча пар, эпӗ санӑн кӗрӗвӳ пулӑп, сана хӑвна та, хӗрне те хӑвна тивӗҫлӗ парнесем парӑп» тесе калама хушнӑ.
51. После того Александр отправил послов к Птоломею, царю Египетскому, с такими словами: 52. «я возвратился в землю царства моего и воссел на престоле отцов моих, принял верховную власть, сокрушил Димитрия и стал обладателем страны нашей. 53. Я вступил с ним в сражение, и он разбит нами и войско его, и воссели мы на престоле царства его. 54. Итак заключим теперь дружбу между нами, и ты дай мне дочь твою в жену, и буду я тебе зятем и дам тебе и ей дары, достойные тебя».

1 Мак 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

34. Анчах вӑл вӗсенчен тӑрӑхласа кулнӑ ҫеҫ, вӗсене мӑшкӑлланӑ, чыссӑрласа пӗтернӗ, мӑнкӑмӑллӑн калаҫнӑ, 35. ҫиллессӗн тупа туса каланӑ: эхер те паян Иудӑпа унӑн ҫарӗ ман аллӑма ӳкмесессӗн, хам каялла ыррӑн-сыввӑн таврӑнсассӑн, ҫак Ҫурта вут тивертсе ҫунтарса яратӑп, тесе питӗ ҫилленсе тухса кайнӑ.
34. Но он осмеял их, надругался над ними и осквернил их, и говорил высокомерно, 35. и, поклявшись, с гневом сказал: если не предан будет ныне Иуда и войско его в мои руки, то, когда возвращусь благополучно, сожгу дом сей. И ушел с великим гневом.

1 Мак 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика