Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

автансем (тĕпĕ: автан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Автансем, ир уяр пуласса пӗлтерсе, тӗрлӗрен сасӑпа хыттӑн кӑшкӑрса авӑтнӑ.

Разноголосо и громко кричали петухи, предвещая погожее утро.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ыран автансем авӑтичченех ҫула тухса каймалла пулӗ-ха?

Завтра небось до кочетов ить тронетесь?

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хутор тӑрӑх автансем иккӗмӗш хут шарлаттарса авӑтса ячӗҫ.

По хутору заголосили вторые петухи.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Вӑрат мана автансем авӑтнӑ хыҫҫӑн.

— Разбуди меня после первых кочетов.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗтесрен кӗтесе Атепинӑн икӗ хутлӑ, тӑрлавсӑр ҫинҫе ҫурчӗ, ун хыҫӗнче почта, казаксен пӳрчӗсен улӑм тата тимӗр витнӗ ҫийӗсем, арманӑн чалпаш ҫурӑмӗ, тӑррине тутӑхса кайнӑ калайран (хӗҫтимӗртен) автансем туса лартнӑскер, курӑнать.

С угла на угол двухэтажный, несуразно тонкий домик Атепина, за ним почта, соломенные и железные крыши казачьих куреней, покатая спина мельницы с жестяными ржавыми петухами на крыше.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑйӑран Григорий ҫӗрле, автансем авӑтнӑ хыҫҫӑн тин таврӑнчӗ.

Григорий пришел с игрищ после первых кочетов.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пирӗншӗн пулсан, ку ытла япӑх пулнӑ теме ҫук ӗнтӗ: кун каҫиччен темӗн те пӗр: хӑяр, дыня, ҫарӑк, сухан, пӑрса ҫисе тултаратӑн та, хырӑмра, тупата, автансем авӑтаҫҫӗ тейӗн.

Нам это было нельзя сказать чтобы худо: бывало, наешься в день столько огурцов, дынь, репы, цибули, гороху, что в животе, ей-богу, как будто петухи кричат.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тепӗр кунне ирпе, автансем тӑваттӑмӗш хут авӑтма пуҫличчен, асатте Конотопа ҫитнӗ.

На другой день еще петух не кричал в четвертый раз, дед уже был в Конотопе.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫурҫӗр ҫитнине пӗлтерсе, автансем тахҫанах авӑтрӗҫ, анчах Татьяна ҫаплах таврӑнмасть.

Давно пропели полуночные петухи, а Татьяна не возвращалась.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Автансем шалча ҫинче кӑтӑш пулса лараҫҫӗ.

Сидят кочеты на шесте и будто дремлют.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав ҫӗнӗ япалана пула автансем хурлӑх кураҫҫӗ: мӗскӗнсем, хӑҫан ҫурҫӗр ҫитнине, хӑҫан тул ҫутӑлса килнине туйса илеймеҫҫӗ.

Ну, от этого новшества петухам одно горе: не могут, бедняги, распознать, когда полночь, а когда рассвет.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирина чей ӑшӑтса, сӗтел ҫине ӗҫме-ҫиме хатӗрлесе лартнӑ тӗле станица та вӑранчӗ ӗнтӗ: кӗтӗве хӑвалакан ӗнесем мӗкӗреҫҫӗ, автансем тӗрлӗрен сасӑпа авӑтаҫҫӗ, кулатасем умӗнче витре-ҫарма чӑнкӑртатать, урамсенче урапасем халтӑртатаҫҫӗ, калинккесем чӗриклетсе уҫӑлса хупӑнаҫҫӗ, унта та кунта ҫынсем калаҫни илтӗнет — ҫуллахи ир пурне те хӑйне пӑхӑнтарать.

Когда Ирина согрела чай и накрыла стол, станица уже давно жила и привычным мычанием идущих в стадо коров, и разноголосым пением петухов, и звоном ведер у колодца, с грохотом по улице колес и скрипом калиток, и отдаленным говором людей — летнее утро вступило в свои права.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗвелтухӑҫӗ хӗрелмен-ха, тӳпене те тӗксӗм ҫутӑ сӑн ӳкмен; ҫӗрлехи пекех, ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатаҫҫӗ-ха, ирхи сывлӑм ҫӗре тӗксӗм кӑвак тӗтре евӗр хупласа илнӗ — ҫул хӗрринчи курӑкпа хупах ҫулҫи тата тӗмесем ҫуттӑн ялтӑртатмаҫҫӗ, мӗлке пек тӗксӗмӗн курӑнаҫҫӗ; автансем те халь анчах ӑмӑртса авӑтма пуҫларӗҫ-ха; теплерен пӗр-пӗр ҫуртӑн мӑрйинче кӑна тӗтӗм мӑкӑрланать-ха, кил хуҫи хӗрарӑмӗ кӑмака умӗнче хӗвӗшет, пӗр сӑмахпа каласан, кун аран ҫеҫ ҫуралать пулсан та, Рощенски урамӗнче ӗнтӗ тачанка урӑм-сурӑм кӗмсӗртеттерет.

Еще и восток не пылал багрянцем, и купол неба не окрасился в светло-серые тона; еще по-ночному гуляли звезды и на землю сизым туманом ложилась роса — трава, листья лопуха, кустарники при дороге не отливали блеском, а были матово-темные; еще только-только разыгралась крикливая спевка зоревых петухов; еще редко в какой хате дымилась труба и хлопотала у печи хозяйка, — словом, день еле-еле нарождался, а по улице Рощенской уже разудало гремела тачанка.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Автансем часрах та хытӑрах авӑтма пуҫларӗҫ.

Чаще и напряженнее перекликались петухи.

XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫамрӑк ӑмӑрткайӑксем чӑрӑлтатнине, станицӑран автансем е хурсем хирӗҫ сасӑ панине итлетӗн.

Слушаешь, как там орлы молодые запищат, петухи ли в станице откликнутся, или гуси.

XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эп халь ҫывӑрса илем, — хушса хучӗ вӑл, — эс автансем авӑтнӑ хыҫҫӑн вӑрат: йӗрке кирлӗ-ҫке-ха.

— Я теперь засну, — прибавил он, — ты разбуди после петухов; потому, порядок надо.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫакӑнтах чӑхсемпе тӗрлӗ тӗслӗ автансем, кӑвакалсемпе сӑмси ҫине мӑкӑлтасем ӳссе ларнӑ китай хурӗсем ҫӳреҫҫӗ; цесаркӑсем пырӗ тӗпӗ ҫурӑласлах кӑшкӑраҫҫӗ, капӑр кӑна кӑркка вара, хӳрине сарса пӑрахнӑ та, ҫуначӗсемпе ҫӗре чӗртерттерсе, ҫинҫе мӑйлӑ амисем таврашӗнче хӗрӳ хастарлӑхпа мӑнаҫлӑн ҫаврӑнкалать.

Здесь же бродили куры и разноцветные петухи, утки и китайские гуси с наростами на носах; раздирательно кричали цесарки, а великолепный индюк, распустив хвост и чертя крыльями землю, надменно и сладострастно кружился вокруг тонкошеих индюшек.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тулта пирвайхи автансем авӑтса ячӗҫ.

Во дворе пропели первые петухи.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Автансем иккӗмӗш хут та авӑтса ячӗҫ, тӗрӗксем ҫаплах курӑнмарӗҫ-ха.

Турки не появлялись, хотя уже пропели вторые петухи…

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӑл автансем пирвайхи хут авӑтсанах пуҫтарӑнма тытӑнчӗ.

— Она засобиралась после первых кочетов.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех