Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

автансем (тĕпĕ: автан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗлӗтлӗ ҫанталӑка пула тул ҫутӑлни палӑрмарӗ, — Утламӑшра ҫавна чи малтан автансем систерчӗҫ.

Пасмурное утро упрятало под темными облаками рассвет — о нем известили утламышцев лишь петухи.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хуллен эсир, автансем!

— Тихо, петухи!

3. Зажигалкӑсем // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Автансем авӑтсан хайхи, ну, вара ӗҫ пулать те.

Как кочета закричат, ну и будет.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫил шӑвӑҫ витнӗ ҫурт ҫине пырса ҫапман пулсан, ҫынсем автансем авӑтичченех ҫапла калаҫса ларнӑ пулӗччӗҫ.

И сидели бы так, беседуя, до петухов, не ударь в железную крышу ветер.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ӗлӗк дачӑсем пулнӑ ҫӗрте тӗкӗсене татнӑ ҫамрӑк автансем пек ҫаралса юлнӑ тирексем, пушар пулнӑ вырӑн тавра тытса тухнӑ тимӗр карта курӑнса тӑрать.

Несколько тополей, ободранных, как молодые петухи, да железная ограда вокруг пожарища торчали на том же месте, где были когда-то дачи.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Автансем авӑтаҫҫӗ, ҫенӗкре чӑхсем чаваланаҫҫӗ.

Пели петухи, в сенях возились куры.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ялта автансем авӑтаҫҫӗ.

В селе перекликались петухи.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Автансем, ҫурҫӗр ҫитнине пӗлтерсе, авӑтса илчӗҫ, анчах ял ҫав-ҫавах ҫывӑрмасть-ха.

Петухи пропели полночь, но деревня еще бодрствовала.

11 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Савӑт-сапа лартнӑ сентрен шап-шурӑ ҫитти ҫинче пӗр рет хӗрлӗ те хӗреслӗн тӗрлӗ автансем утса пыраҫҫӗ.

По белоснежной занавеске, закрывавшей полки с посудой, шествовала шеренга алых, вышитых крестом петухов.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Автансем виҫҫӗмӗш хут авӑтма пуҫласан, Сергей юлашки строкине ҫырса пӗтернӗ.

Петухи уже начинали петь третий раз, когда Сергей дописывал последнюю строчку.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Маланья асламӑшӗ автансем авӑтсанах ыйхӑран вӑраннӑ, нумайччен турӑш умӗнче пуҫҫапнӑ.

Бабушка Маланья вставала на рассвете, как только петухи пропоют, и долго молилась перед иконой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Мӗн эсӗр автансем пек пӗр-пӗрин ҫине сиксе ларма хатӗрленетӗр?

— Да чего вы сцепились, как петухи?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл шурӑмпуҫ килсен, автансем юлашки хут авӑтсан ҫитрӗ, Укахви пӳрчӗн пӗчӗк кантӑкне фарӑсемпе ҫутатрӗ те, руль кустӑрми умне тин ҫеҫ ларнӑ ҫамрӑк шоферсем пек, вӑрӑммӑн та шуххӑн кӑшкӑртрӗ.

Он приехал на заре, с последними петухами, осветил фарами маленькое окошко Агафьиной избы и дал долгий, лихой, молодецкий гудок, как это делают юные шоферы, впервые севшие за баранку.

Леонид аттемӗр ҫылӑх каҫарттарать // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Хӑйсен рольне вылякан баритонсем автансем пекех ҫапӑҫма юратаҫҫӗ, ӑна пурте пӗлеҫҫӗ ӗнтӗ.

Баритоны, как известно, очень петушатся в своих ролях.

XVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Тӑррисенче вӗсен кашниннех мӗн те пулин пур: йывӑҫран касса тунӑ автансем, е кӑнтӑр, ҫурҫӗр, тухӑҫ, анӑҫ енсене кӑтартакан ҫилҫӗсем.

С резными петушками и загадочными ветряками, показывающими юг, север, восток, запад.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Уявсенче «уди-уди» тесе ҫихӗрекен шӑхличсемпе патак ураллӑ пылак «автансем» туяннӑ.

И приобретал по праздникам забавные разноцветные свистульки «уди-уди» и сахарных петушков на палочках.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анна хваттерне ҫитнӗ ҫӗре Батый тӑвӗ ҫинче автансем авӑтса ячӗҫ.

Когда наконец добрались до квартиры Анны, где-то на Батыевой горе запели петухи.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унтан, тухса кайнӑ чух, тепӗр хут ыйтнине хирӗҫ: — Пирӗн, батюшка, чӑхсем ҫук, автансем кӑна, — тесе хӑварчӗ.

И на повторный вопрос, выходя из двери, ответил серьезно: — У нас, батюшка, кур нету, одни петухи только.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Пӗр сасӑ та ҫук: автансем кӑна ялта, хӑйсене илтекенсене тӗлӗнмелле тӗлӗртсе, кичемлетсе, пӗр-пӗринпе ӑмӑртса авӑтаҫҫӗ; тата таҫта, ҫӳлте, йывӑҫсен тӑрринче, ҫамрӑк хурчӑка такама макӑрса чӗннӗ пек лӑпланми пиклетни янӑрать.

Все молчало, одни петухи задорно перекликались на деревне, возбуждая в каждом, кто их слышал, странное ощущение дремоты и скуки; да где-то высоко в верхушке деревьев звенел плаксивым призывом немолчный писк молодого ястребка.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Чӑхсемпе автансем унӑн чашӑкӗнчи апата ҫинине пӗрре мар асӑрханӑ Артем.

Артем не раз видел, как курицы и петух клевали еду из миски собаки.

Люси // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 51,53,55 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех