Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пантелевич (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Куна, Григорь Пантелевич, пирӗн казаксем ҫапла хӑтланчӗҫ: Вӗсем, ҫӗре кӗресскерсем, лайӑх атӑсемпеччӗ те, сотньӑра канаш турӑмӑр вара: лайӑхрах атӑсене япӑххисемпе ҫӳрекенсем валли хывса илес, япӑххисене хутора кайса парас, терӗмӗр.

— Это, Григорь Пантелевич, наши казаки учинили: на них, на покойниках-то, добрая обувка была, ну, в сотне и присоветовали: доброе с них посиять для энтих, у кого плохонькая на ногах справа, а плохонькую привезть в хутор.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ӗненетӗн-и, Пантелевич, — хӑй ухмаххипе!

— Веришь, Пантелевич, — через свою дурь!

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ку ӗнтӗ йӑлтах Григорий халь ӗлӗкхи тӑрпалттай ҫамрӑк казак «Гришка» мар, дивизи командирӗ, пакунсӑр, ҫапах та хӑйне пиншер казака пӑхӑнтаракан, пурте ӑна Григорий Пантелевич тесе чӗнекен «генерал» пулнинчен килчӗ.

И все это — потому, что теперь Григорий был уже не «Гришкой» — взгальным молодым казаком, а командиром дивизии, хотя и без потопов, но «генералом», которому подчинялись тысячи казаков и которого все называли теперь не иначе как Григорием Пантелеевичем.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Григорь Пантелевич!

— Григорь Пантелевич!

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ах Григорий Пантелевич!

— Ах, Григорий Пантелевич!

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсир ӑҫта, Григорь Пантелевич?

— Вы куда, Григорь Пантелевич?

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вешкинчи пуҫлӑхсем ытлашши иртӗхе пуҫларӗҫ-ха, Григорий Пантелевич.

— Дюже уж, Григорий Пантелеевич, засилие у нас в Вешках начальство забрало.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пӑсмастчӗ пуль, Григорий Пантелевич, пӗрне тытсан.

— Вот бы, Григорь Пантелеевич, подвалить дикого гусака.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Григорий Пантелевич!

— Григорий Пантелеевич!

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кунашкал ырлӑхра вилме те хӑрушӑ мар, — терӗ Алешка Шамиль, Григорий ҫумнерех куҫса ларса, — Григорий Пантелевич!

— Вот при таком кураже и помереть не страшно, — говорил Алешка Шамиль, подсаживаясь к Григорию, — Григорий Пантелевич.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах эсӗ алӑран ан вӗҫерт ӑна, Григорий Пантелевич.

Только ты, Григорий Пантелевич, не зевай.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Памасть вӑл пире ҫывӑрма, Григорь Пантелевич! — тӑвӑнчӑклӑн ҫухӑрса ячӗ те ординарец, чӗлӗм туртма хатӗрленсе, вут чулне ҫулу айӗнчен пӗлӗт пек хӗм сирпӗнсе тухмалла чаклаттарчӗ.

— Не даст она нам спать, Григорь Пантелевич! — с отчаянием крякнул ординарец и, закуривая, так шваркнул по кремню, что целая туча искр брызнула из-под кресала.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑҫта хурӑн вӗсене, Пантелевич?

Куда ты их будешь девать, Пантелевич?

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ак вӑл, пирӗн савнӑ Петро Пантелевич!

— Вот он, наш любушка Петро Пантелеевич!

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Петро Пантелевич! — кӑшкӑрчӗҫ пехота речӗсенчен.

— Петро Пантелевич! — кричали из пехотных рядов.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорь Пантелевич, мӗн кӑмака ҫинче сӑвӑр пек выртатӑн?

Григорь Пантелеевич, что же ты на пече, как сурок, лежишь?

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсемпе пӗрле аҫу та килнӗ, Григорь Пантелевич.

С ними папаша ваш, Григорий Пантелеевич.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Григорь Пантелевич, станцӑра паян сан тусна куртӑм вӗт эпӗ.

— Григорь Пантелевич, а я ить нынче видал на станции твоего друзьяка.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех