Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лиза сăмах пирĕн базăра пур.
Лиза (тĕпĕ: Лиза) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хӑҫан кайӑпӑр пулӑ тытма? — терӗ Лиза, пуҫне хыҫалалла ывӑтса, куҫ хӗссе.

— Когда же поедем рыбалить? — спросила, запрокидывая голову, щуря глаза.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лиза, нимӗн чӗнмесӗр, Митька патне пырса тӑчӗ.

Не отвечая ему, Лиза подошла к Митьке.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Астӑватӑн-и? — кулкаласа кимӗрен сиксе тухрӗ Лиза.

— Помнишь? — смеялась Лиза, выскакивая из лодки.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Коршунов! — Митькӑна курса, пуҫне ывӑтрӗ Лиза.

— Коршунов! — Она закивала головой, увидев Митьку.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

 — Лиза, кил-ха кунтарах, ҫаврӑнкала! —

Лизка, а ну, повернись!

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лиза, горничнӑйпа хура-шурӑ курса пӑхнӑ аскӑн кухарка хушшинче ҫаврӑнса ҫӳренӗскер, вӑхӑт ҫитмесӗрех пурнӑҫӑн тӳнтер енӗпе паллашнӑ.

Лиза, вращавшаяся в обществе горничной и кухарки, распутной, виды видавшей бабы, рано глянула на изнанку жизни.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Малтанхи арӑмӗнчен унӑн икӗ ача пулнӑ; Лиза ятлӑ хӗрача тата ывӑл ача, аппӑшӗнчен икӗ ҫул кӗҫӗнрехскер, лӳппер те мӑй шыҫҫиллӗ Владимир.

От первой жены у него осталось двое детей: девочка Лиза и мальчик — на два года моложе ее, вялый, золотушный Владимир.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мӗскӗн Лиза тата!

И бедная Лизочка!

XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эпӗ тискер сӑнлӑ пулса кайрӑм пулмалла, мӗншӗн тесен Лиза та ман ҫине тӗлӗнсе пӑхрӗ.

Должно быть, я был страшен, потому что и Лиза смотрела на меня странными глазами.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Лиза; хӗрача, кӗнеке вулать, няня сӗтел патӗнче пӗчӗк ачапа ларать, темле хупкӑча ҫавӑркалать.

Лиза, дочь, сидит за книжкой, и няня с маленькой у стола вертит какой-то крышкой.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Тепӗр ҫур сехетрен Лиза йӗрсе килет.

Через полчаса Лиза прибегает в слезах.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Столовӑя кӗретӗп; ачасем, уйрӑмах асли, Лиза — вӑл ӗнтӗ ӑнланакан пулнӑ — ман ҫине ыйтуллӑн та кӑмӑлсӑррӑн пӑхаҫҫӗ.

Прихожу в столовую; дети, в особенности старшая Лиза, которая уж понимает, вопросительно и недоброжелательно смотрит на меня.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Манӑн Лиза музыкӑшӑн вилсех каять.

Моя Лиза без ума от музыки.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ах, Лиза картина тӑвассипе питӗ интересленет!

Ах, Лиза очень интересуется живописью!

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

«Лиза!

Лиза!

20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лиза яла каять, тӑван амӑшӗ патне.

Лиза едет в деревню, к родной матери.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Мӗн пулнӑ санпа, иккӗмӗш хут чӗнетӗп — хӑнк та тумастӑн? — хулӗнчен Лиза тытнипе пуҫне ҫӗклерӗ хӗр.

Что с тобой, второй раз зову — хоть бы что? — подняла голову девушка, почувствовав под мышкой руки Лизы.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Хӑйне Лиза умӗнче аван мар туйрӗ пулсан та урӑхла пулаймарӗ вӑл.

Несмотря на свою неловкость перед Лизой, она не могла иначе.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Лиза часах ҫитрӗ те.

Лиза приехала быстро.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

«Акулина, Акулинӑ!..» Лиза унран вӗҫерӗнсе кайма хӑтланнӑ…

«Акулина, Акулина!..» Лиза старалась от него освободиться…

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех