Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Верочка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Верочка, мухтатӑп.

Верочка , хвалю.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Акӑ, Верочка ӑна алӑ пачӗ — ӑслӑланчӗ.

Вот Верочка подала ему руку — умна стала.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Акӑ, Верочка калаҫать, анчах кӳренмелле-ҫке, французла калаҫать, — «епле ухмах-ха эпӗ, манса кайнӑ, вырӑсла калаҫма хушмаллаччӗ; Вера шӑппӑн калаҫать… йӑл кулчӗ, — ну, апла пулсан, нимех те мар, аван.

— Вот Верочка и говорит, только, к досаде Марьи Алексевны, по-французски, — «экая дура я какая, забыла сказать, чтобы по-русски»; — но Вера говорит тихо… улыбнулась, — ну, значит, ничего, хорошо.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Часах Верочка чарӑнчӗ: тӗрӗс, Марья Алексевна ҫапла хушнӑ та ӗнтӗ ӑна; кӑштах юрла та унтан калаҫма пуҫла.

Скоро Верочка остановилась: и это все так; Марья Алексевна так и велела: немножко пропой, а потом заговори.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Верочка фортепьяно умне ларчӗ те «Тройка» юрласа ячӗ — ун чухне ку юррӑн кӗввине тин ҫеҫ ҫырнӑ-ха — алӑк хыҫӗнче тӑракан Марья Алексевна шухӑшӗпе ку юрӑ питӗ лайӑх: хӗр офицер ҫине куҫне илмесӗр пӑхать, — Вера, кӑмӑлӗ пулсан, ӑслӑ вӗт, мур! —

Верочка села к фортепьяно и запела «Тройку» — тогда эта песня была только что положена на музыку; по мнению, питаемому Марьей Алексевною за дверью, эта песня очень хороша: девушка засмотрелась на офицера, — Верка-то, когда захочет, ведь умная, шельма! —

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Верочка, мӗн те пулин юрласа паратӑн-и эсӗ?» — хушса хурать Марья Алексевна хирӗҫлеме ҫук сасӑпа.

«Верочка, ты споешь что-нибудь?» — прибавляет она тоном, не допускающим возражений.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Апла пулсан, Марья Алекеевна килӗшет; анчах халӗ вӑл кофепе ҫырткаламаллисем хатӗрлеме каять, Верочка мӗн те пулин юрласа парать.

В таком случае Марья Алексевна совершенно согласна; но теперь она пойдет готовить кофе и закуску, а Верочка споет что-нибудь.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тумлан, Верочка, тен, часах килет те пуль.

— Одевайся, Верочка! чать, скоро придет.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Верочка йӗрӗнес мар тесе тӑрӑшрӗ, анчах йӗрӗнмесӗр тӑма пултараймарӗ.

Верочка усиливалась победить в себе отвращение, но не могла.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Верочка каллех ӗлӗкхи Марья Алексевнӑна курать.

Верочка опять видела прежнюю Марью Алексевну.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Аннӳ тӗрӗс каланине анлантӑн пулас, атту пӗрмаях хирӗҫ тӑраттӑн, — Верочка чӑтайманнипе сиккеленсе илчӗ, — ну, юрӗ, калаҫмӑп, кӑмӑлна ан хуҫ.

Видно, поняла, что мать говорит правду, а то все на дыбы подымалась, — Верочка сделала нетерпеливое движение, — ну, хорошо, не стану говорить, не расстраивайся.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тӗрӗс, Верочка.

Правда, Верочка.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тӗрӗс, Верочка.

А это правда, Верочка.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эх, Верочка, сирӗн кӗнекесенче мӗнле ҫӗнӗ йӗркесем ҫинчен ҫырса кӑтартнине пӗлмест тетӗн-им эсӗ мана? — пӗлетӗп: аван йӗркесем ҫинчен ҫырнӑ.

Эх, Верочка, ты думаешь, я не знаю, какие у вас в книгах новые порядки расписаны? — знаю: хорошие.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ун чухне, Верочка, ун пек пурӑнма юрамасть, тесе ҫырнӑ— ҫавна пӗлмест тетӗн-им эсӗ мана?

Тогда было не за что, — а за то, Верочка, что не была злая.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тӗрӗс вӑл, Верочка!

А это правда, Верочка!

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сирӗн кӗнекесенче, Верочка, чупкӑн хӗрарӑмсемпе усаллисем ҫеҫ ҫут тӗнчере аван пурӑнаҫҫӗ тесе ҫырнӑ, ӑна эпӗ пӗлетӗп.

Это, я знаю, у вас в книгах написано, Верочка, что только нечестным да злым и хорошо жить на свете.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эсӗ, Верочка, вӗреннӗ ҫын, эпӗ вӗренмен, апла пулин те, сирӗн кӗнекесенче мӗн ҫырнине пӗлетӗп; мана мӑшкӑлланӑ пек мӑшкӑллама юраманни ҫинчен те ҫырнӑ унта.

Ты, Верочка, ученая, а я неученая, да я знаю все, что у вас в книгах написано; там и то написано, что не надо так делать, как со мною сделали.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чухӑн, и-и-и, ҫав тери чухӑн, — ун чухне эпӗ, Верочка, чыса ҫухатманччӗ-ха!

Бедно, и-и-и, как бедно жили, — а я тогда была честная, Верочка!

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мӗн чухлӗ асап тӳсрӗм эпӗ, Верочка, и-и-и-и, и-и-и, мӗн чухлӗ!

Я сколько мученья приняла, Верочка, и-и-и, и-и-и, сколько!

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех