Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫавӑн хыҫҫӑнах Петр Андреевич Марья Ивановнӑна качча илнӗ.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Петр Андреевич Гринев алҫырӑвӗсем ҫакӑнпа пӗтеҫҫӗ.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Батюшка Петр Андреевич! кӗрӗрех, хапӑл туса чӗнетпӗр.
Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Ку вӑл Петр Андреевич Лопухов, пирӗн повар.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Ӑҫта ямалла-ши ӑна пирӗн, Иван Андреевич, э?
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Иван Андреевич, ҫав ача пекех лапсӑрккаскер, хырӑнманскер, анчах та ватӑскер, пенсне лартса ман япаласене сӑнама тытӑнчӗ.Иван Андреевич, тоже лохматый и небритый, но старый, надел пенсне и стал изучать лясы.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Иван Андреевич, пӑхӑр-ха темле скульптура!
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Чылайччен эпӗ пакета уҫмасӑр, пакечӗ ҫине чаплӑн: «Оренбург кӗпӗрнинчи Белогорск крепӑҫне, ывӑлӑма Петр Андреевич Гринева», тесе ҫырнине темиҫе хутчен вуласа тухрӑм.
Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Степан, ун патне чӳречене пырса: — Аттемӗр Владимир Андреевич, пирӗннисем паллӑ пачӗҫ, пирӗн ҫине килеҫҫӗ курӑнать, — терӗ хыттӑн.
XIX сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
— Ахти, — темле хурлӑхлӑн, нимӗн тӑвайманнипе сасартӑк ҫухӑрса ячӗ Егоровна, — Владимир Андреевич, мӗн тӑватӑн эсӗ?– Ахти, – жалобно закричала Егоровна, – Владимир Андреевич, что ты делаешь!
VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Батюшка Владимир Андреевич, турӑ курать акӑ, пӗр тумлам ҫӑвара илмен…Батюшка Владимир Андреевич, бог свидетель, ни единой капли во рту не было…
VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
— Ах, Владимир Андреевич, эсир-ҫке ку, — терӗ Эрхип пӑшӑлтатса, — тур каҫартӑр, ҫырлахах…«Ах, Владимир Андреевич, это вы, – отвечал Архип пошепту, – господь помилуй и спаси!
VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Мӗнле Владимир Андреевич?
V сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
— Ваше благороди, ку пирӗн ҫамрӑк улпут — Владимир Андреевич, — терӗ халӑх хушшинчен пӗр сасӑ.– Владимир Андреевич наш молодой барин, – сказал голос из толпы.
V сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
— Ах, батюшка Владимир Андреевич, — терӗ старик, хашкаса.– Ах, батюшка Владимир Андреевич, – отвечал старик, задыхаясь.
V сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Эпир те пӗтӗм таврана чӗнес тесеттӗмӗр те, Владимир Андреевич ун пек тӑвасшӑн пулмарӗ.И мы хотели зазвать весь околодок, да Владимир Андреевич не захотел.
V сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
— Анчах, пирӗн господин малалла Владимир Андреевич пулмасассӑн, питех те шел.– А жаль, если не Владимир Андреевич будет нашим господином.
V сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
— Аттемӗр Владимир Андреевич, — терӗ вӑл хӑйкӑлтирех сасӑпа, — пуҫна ҫиетӗн-ҫке эсӗ!— Батюшка ты наш, – сказала она пискливым голосом, – погубишь ты свою головушку!
IV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
— Турӑ пӗлет-и вӗсене, батюшка Владимир Андреевич…
III сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Владимир Андреевич ирхи апат ҫиме сӗннине те пӑхмарӗ, кайма васкарӗ, Антун ӑна пӗчӗк ҫулсемпе илсе кайрӗ.
III сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949