Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗрех сăмах пирĕн базăра пур.
пӗрех (тĕпĕ: пӗрех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
- Наталия Викторовна, право хуралӗнче ӗҫлекенсен пушӑ вӑхӑт ҫукпа пӗрех.

— Наталия Викторовна, у сотрудников правоохранительных органов почти нет свободного времени.

Юрату та, курайманлӑх та - ташӑра // Татьяна НАУМОВА. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.03.12, 9№

Хӗре ытларах ӑнӑҫнӑ, вӑл суранланманпа пӗрех.

Куҫарса пулӑш

Ку ҫуртра ӗмӗт пурнӑҫланать // Марина ТУМАЛАНОВА. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.03.12, 9№

«Вӗсене эпӗ пурне те Маша тесе чӗнетӗп. Пур лаша та маншӑн – Маша. Вӗҫӗмех ҫапла пулнӑ. Фермӑра лаша яланах пулнӑ, килте те пӗрех тытнӑ. Мана чӗлхесӗр янавар умӗнче тиха выляса пыни те кӑмӑла килет. Сакӑр теҫетке ҫула хыҫа хӑвартӑм пулин те паянхи кунчченех ут утланса ҫӳретӗп-ха. Хамӑн юлташ пекех шутлатӑп ӑна», — тӗлӗнтерчӗ кил хуҫи.

Куҫарса пулӑш

«Пирӗн вӑхӑтра ферма утар пек тасаччӗ» // Роза ВЛАСОВА. «Хыпар», 2016, пуш, 15; 33-34№

Сана пур пӗрех канӑҫ памастчӗҫ вӗсем.

Тебя бы все равно потащили на допрос и оставили под подозрением.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иванчо Йота ҫавна Михалаки Алафрангов тесе чӗнес вырӑнне хӑй мӑйӗпе, пур пӗрех пуль-ха тесе, ӑна халӑх ҫинчен Михалаки Алафрангов тесе икӗ хут та чӗннӗ, тет те, ҫавӑншӑн вӑл ӑна тахҫанччен каҫармасӑр ҫӳрерӗ.

Он много лет был в ссоре со своим соседом Иванчо Йотой, который дважды назвал при людях Михалаки Алафрангу Михалаки Малафранзой, полагая, что это одно и то же.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑк чухне вӑл тӗрӗксемпе пӗр ҫӑвартан пулнӑ, чухӑнсене ҫаратса пусмӑр кӑтартнӑ, тинех ӗнтӗ вӑл никама та усал таваймасть те, хӑйне ӑна халь те пулин пур пӗрех кураймаҫҫӗ.

В молодости он якшался с турками, угнетал и грабил бедняков, поэтому его ненавидели и теперь, хотя он уже не делал да и не мог делать зла.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Утнӑ май, ӑна пӑхрӑм-пӑхрӑм та, — пӗтсе кайнӑ хӑй, начарккаскер, ура ҫинче те аран тытӑнкаласа тӑрать мӗскӗн, тумтирӗ те ҫукпа пӗрех

По дороге я к нему присмотрелся, — худой, слабый, едва держится на ногах, бедняга, и почти раздетый…

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑнах та ӗнтӗ, Америкӑран кӳнӗ управляющий ҫӗрмамӑк плантацийӗсен ӗҫне пачах пӗлменни ӗҫе нимле сиен те кӳмен, мӗншӗн тесен, Крымра ҫӗрмамӑк ӳстересси вӑл Петербургра виноград туса илессипе пӗрех.

Правда, дело нисколько не испортилось от совершенного незнакомства американского управляющего с хлопчатобумажным плантаторством, потому что разводить хлопчатобумажник в Крыму то же самое, что в Петербурге виноград.

X // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫак шухӑш унӑн пуҫӗнче ерипен, хӑйне те сисӗнмесӗр ӳссе пычӗ, Пӗрмаях Кирсановӑн манма пуҫланӑ сӑмахӗсем, вӑл мӗнле хӑтланнисем пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн пухӑнса пычӗҫ, вӗсене урӑх ҫын никам та асӑрхаман пулнӑ пулӗччӗ, вӗсем ӑна хӑйне те курманпа пӗрех пулнӑ вӑл, вӗсене тавҫӑрса илсе, вӗсем пур пуль тесе кӑна шутланӑ; ерипен ҫак ыйту ытларах та ытларах тухса пынӑ: мӗншӗн виҫӗ ҫула яхӑн унпа тӗл пуласшӑн пулмарӗ-ха вӑл?

Медленно, незаметно для нее самой зрело в ней это открытие, Все накоплялись мелкие, почти забывающиеся впечатления слов и поступков Кирсанова, на которые никто другой не обратил бы внимания, которые ею самою почти не были видимы, а только предполагались, подозревались; медленно росла занимательность вопроса: почему он почти три года избегал ее?

XXIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Паллах, кусем вӗсем нимех те мар, вӗсем асӑрхама та ҫук темелле, Вера Павловна вӗсене астуманпа пӗрех темелле, анчах ҫав паллӑ мар пӗрчӗсем, паллӑ мар пулин те, пӗрмаях тараса ывӑсӗ ҫине ӳкеҫҫӗ.

Конечно, это пустяки, почти незамеченные, и Вера Павловна почти не помнит их, но эти незаметные песчинки всё падают и падают на чашку весов, хоть и были незаметны.

XXIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тимӗр ӗмӗрӗ иртсе пырать, иртсе кайнӑпа пӗрех ӗнтӗ, анчах ылтӑнни ҫитеймен-ха.

Железный проходит, почти прошел, но золотой еще не настал.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пулнӑ ӗҫ ҫинчен тимлӗн шухӑшласа пӑхасси тата унӑн сӑлтавӗсене ӑнланса илесси вӑл Лопухов пек шухӑшлакан ҫыншӑн пӗр япала тенӗпе пӗрех.

А подумать внимательно о факте и понять его причины — это почти одно и то же для человека с тем образом мыслей, какой был у Лопухова.

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ыттисем хушшинче ҫак ҫынсем вӗсем китаецсем хушшинчи темиҫе европеец пекех, вӗсене китаецсем пӗр-пӗринчен уйӑрса илме пултараймаҫҫӗ: китаецсемшӗн вӗсем пурте пӗрех — «йӗркесене пӗлмен хӗрлӗ ҫӳҫлӗ варварсем», вӗсемшӗн пулсан, французсем те, акӑлчансем пекех, «хӗрлӗ ҫӳҫлисем» вӗт.

Эти люди среди других — будто среди китайцев несколько человек европейцев, которых не могут различить одного от другого китайцы: во всех видят одно, что они «красноволосые варвары, не знающие церемоний»; на их глаза ведь и французы такие же «красноволосые», как англичане.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл хӑйӗн пӳлӗмӗнчен, эпӗ хамӑн пӳлӗмрен уйрӑлманпа пӗрех.

Он с своею комнатою, я — с своею почти неразлучны.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ху мӗн каланине тума пултарӑн-и эсӗ е ҫук-и, пӗлместӗп, анчах ку вӑл пурпӗр тенӗ пекех: кам ҫапла тума шухӑшлать, вӑл хӑйне йӑлтах хӳтӗленӗпе пӗрех; вӑл ҫын хӑй тӗллӗн пурӑнма, кирлӗ пулсан ҫын пулӑшнине сирсе яма пултарнине туять, ҫак туйӑм вара ҫителӗклӗпе пӗрех.

Удастся тебе то, что ты говоришь, или нет, не знаю, но это почти все равно: кто решился на это, тот уже почти оградил себя; он уже чувствует, что может обойтись сам собою, отказаться от чужой опоры, если нужно, и этого чувства уже почти довольно.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ку вӑл сӑрапа пӗрех, сӑраран хӑватлах мар.

Эль — это все равно что пиво, — не больше как пиво.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Эпӗ, батюшка Дмитрий Сергеич, тӗрӗссипе каласан, эрехе ӑна пӗлсех каймастӑп, ӗҫменпе пӗрех: хӗрарӑм ӗҫӗ мар.

— Я, батюшка Дмитрий Сергеич, признаться вам сказать, мало знаю толку в вине, почти что и не пью: не женское дело.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах «ирхине» пирки нимӗн иккӗленмелли те ҫукпа пӗрех.

Но почти несомненно «на утро».

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫапла вара, тусӑмҫӑм, ӗҫ пӗтнӗпе пӗрех тесе шутлама юрать.

Стало быть, мой друг, дело можно считать почти совершенно конченным.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Шанчӑклӑ, шанчӑклӑ, иккӗленсе тӑмалли ҫукпа пӗрех.

Почти, почти несомненная надежда.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех