Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ну сăмах пирĕн базăра пур.
Ну (тĕпĕ: ну) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юрласа пӗтерсен, вӗсем, халӗ мӗнле юрӑ суйласа илмелле ӗнтӗ тесе калаҫма пуҫласанах, Верочка: «Ку вара мана чи лайӑххи пек туйӑнатчӗ. Кӑна тума май ҫук тенине илтме питӗ йывӑр пулчӗ. Ну — пурӑнма йывӑртарах пулать ӗнтӗ, ҫапах та пурӑнма пулать-ха. Гувернантка пулатӑп», терӗ.

Когда пьеса кончилась и они стали говорить о том, какую выбрать теперь другую, Верочка уже сказала: «А это мне казалось самое лучшее. Тяжело было услышать, что это невозможно. Ну — труднее будет жить, а все-таки можно будет жить. Пойду в гувернантки».

X // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ну, ӗҫсене, паллах ӗнтӗ, подрядчиксемпе пӗрле хам туса пыраттӑм: ӑҫтан тӑвайтӑр вӑл — пулаймасть!

Ну, конечно, дела бы за него сама вела с подрядчиками-то: ему где — плох!

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Ну, пуҫларӗҫ ӗнтӗ ӑслӑ сӑмахсем калама, — эпӗ пӗлес ҫук ӑна, тата кирлӗ те мар.

«Ну, теперь занялись ученостью, — не по моей части, да и не нужно.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ну, нимӗҫле кӗнеки мӗн ҫинчен?

— Ну, а немецкая-то?

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ну, калас пулать, хӑй ӗҫне тума пӗлет ку!

Ну, этот, можно сказать, умеет свои дела вести.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

 — Тӗрӗссипе каласан, вӑл тахҫанах сиснӗччӗ, ну, тупнӑччӗ ӑна.

— Да он, признаться сказать, давно проведывал, ну, нашел.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ну вӑт тата, пропаганда сиенлӗ теҫҫӗ — акӑ мӗнле пырса тивнӗ ӑна пропаганда, чӗри таса ҫав ун, сиен тума шутлаканскер мар; ну, вӑрттӑн итленӗ те ӑнланса илнӗ, мӗн ӗҫ пур манӑн?

Ну вот, подите же, говорят, пропаганда вредна — вон как на нее подействовала пропаганда, когда у ней сердце чисто и не расположено к вредному; ну, подслушала и поняла, так мне какое дело?

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Халӗ вара… ну, ун ҫинчен кайран.

А теперь… ну, да это после.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ну, итлӗр.

Ну, слушайте.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Юрать; ну, акӑ ҫакна та элек тетӗр-и эсир? —

— Хорошо-с; ну, а вот это вы назовете сплетнями? —

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Акӑ, Верочка калаҫать, анчах кӳренмелле-ҫке, французла калаҫать, — «епле ухмах-ха эпӗ, манса кайнӑ, вырӑсла калаҫма хушмаллаччӗ; Вера шӑппӑн калаҫать… йӑл кулчӗ, — ну, апла пулсан, нимех те мар, аван.

— Вот Верочка и говорит, только, к досаде Марьи Алексевны, по-французски, — «экая дура я какая, забыла сказать, чтобы по-русски»; — но Вера говорит тихо… улыбнулась, — ну, значит, ничего, хорошо.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Аннӳ тӗрӗс каланине анлантӑн пулас, атту пӗрмаях хирӗҫ тӑраттӑн, — Верочка чӑтайманнипе сиккеленсе илчӗ, — ну, юрӗ, калаҫмӑп, кӑмӑлна ан хуҫ.

Видно, поняла, что мать говорит правду, а то все на дыбы подымалась, — Верочка сделала нетерпеливое движение, — ну, хорошо, не стану говорить, не расстраивайся.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ну, Вера, юрӗ.

— Ну, Вера, хорошо.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ну, тӑвансем, ҫав «фордзон» трактор вӑйлӑ япала та вара!

Ну, братцы, и штука, должен я вам сказать, этот трактор «фордзон»!

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ну, мӗнле вӗсем, пулса ҫитнӗ-и?

Ну как они там, подошли уже?

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ну, вӗсем ӑна ҫавӑрса илчӗҫ.

Ну, они его и огарновали.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ну, мӗнех-ха апла, ку ҫакнашкал ӗҫ: кирек мӗнле пӑркалансан та, вӑхӑт ҫитсен авланассинчен пӑрӑнаймӑн, урӑхла каласан, сӑмах арҫынсем ҫинчен пырать, — терӗ старик тарӑн шухӑшлӑн.

— Что ж, это дело такое, что как ни крутись, а рано или поздно от женитьбы не уйдешь, то есть я про мужчинов говорю, — глубокомысленно изрек старик.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ну, а манӑн мӗн тумалла?

Ну, а мне что делать?

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ну, кай, вӑкӑрсене кӳл, эпӗ ҫӑвӑнатӑп ҫеҫ, вара пыратӑп.

Ну, иди, запрягай быков, а я только умоюсь и приду.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Чӑн-чӑн вӑтам хресчен, ну, шуррисем патӗнче пулнӑ, анчах вӗсенчен кам пулман унта?

Типичный середняк, ну, был в белых, так кто из них не был в белых!

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех