Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пырса (тĕпĕ: пыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачаш ӳтлӗ сӑмси шӑтӑкӗсенчен вӗри сывлӑш сирпӗнсе, дилижанс ӑшӗнчи ҫынсене пырса перӗнет.

Из нежных, телесно-розовых ноздрей вылетало горячее дыхание, обдавая паром сидящих в дилижансе.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку ӗнтӗ Петяпа Зоя садӑн чи аякри кӗтессине пырса тухсан тин палӑрчӗ.

И это выяснилось лишь тогда, когда Петя и Зоя очутились в самой глубине сада.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кухарка самовара шыв юхакан тӗле пырса лартрӗ.

Кухарка подставила самовар под струю.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

а) Слепушкин патне пырса ӗҫе пӗтермеллеччӗ, ҫав ӗҫ хӑех сехет ҫурра яхӑн вӑхӑтӑма йышӑнать;

а) явиться к Слепушкину, и не только явиться, но оформить, что могло занять часа полтора;

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иккӗн пырса кӗчӗҫ.

Вошли двое:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл анӑрашса илчӗ те унтан вара ман хыҫҫӑн алӑк патӗнчи пӳлӗмелле тапӑлтатса пырса, паҫӑрхи пекех, стенана шкап хушшине кӗрсе тӑчӗ.

Он завизжал, потом пошёл за мною в переднюю и встал, как прежде, между стеною и шкафом.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Театрта пулсан, эпӗ сан хыҫна пырса лараттӑм, турӑҫӑм, мӗнрен уйрӑлса тӑраттӑмччӗ-ши вара эпӗ санран?

Я сидел в театре за твоею спиной. И, кажется, боже мой, чем же отличался я от тебя?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурнӑҫ вӗҫсе пынӑ ҫӗртен чарӑннӑ пекех пулса тӑчӗ, хам пынин инерцине вӑхӑтра шута илеймерӗм пек те ҫамкампа тӳрех стенана пырса ҫапӑннӑ пек туйрӑм хама, — ҫакӑн пек кӑмӑлпа пӑхрӑм эпӗ ҫак хӑйне кура ӑслӑ старик ҫине, хамӑн Катьӑна шырас ӗҫе Ромашов та тунине пӗлсен.

Как будто жизнь остановилась с разбегу и, не рассчитав инерции движения, я крепко стукнулся лбом о воображаемую стену, с таким чувством смотрел я на старого, в общем нормального человека, стоявшего передо мной в светлой, тоже нормальной комнате и сообщившего, что Ромашов разыскивает Катю, то есть делает то же, что я.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Крыльца ҫинчи хӗрарӑмсем панскн чӑлха ҫыхатчӗҫ, эпӗ пырса ҫитнӗ-ҫитмен ман ҫине сахалтан та пӗр ҫирӗм мӑшӑр куҫ пӗлес килнӗ кӑмӑлпа пикенсе пӑхрӗҫ, ку ӗнтӗ Энск хулинчи хамӑр картишӗнчи пекех пулса тухрӗ.

Женщины вязали на крыльце, и едва я появился, как по меньшей мере два десятка глаз встретили меня с любопытством, точно это было в Энске, на нашем дворе.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ман ҫумма пырса ларчӗ, мана тӑма памасӑрах сӑмах пуҫларӗ.

Он подсел ко мне, не дал встать, заговорил:

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав самантрах ҫывӑрса кайнӑ вара эпӗ, тахӑшӗ чӗрне вӗҫҫӗн утса пырса, ҫав кун мӗн-мӗн пулса иртни ҫине хулӑн та питӗ одеялпа витнӗ пекех туйӑнчӗ.

И я мгновенно уснул, точно кто-то подошёл на цыпочках и недолго думая набросил на всё, что произошло в этот день, тёмное, плотное одеяло.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам чирӗме хӑнӑхса ҫитрӗм-и вара е чирӗм иртрӗ-ха тенӗ шухӑш мана вӑрттӑн шанчӑк парса тӑчӗ-и, анчах эпӗ хама пырса ҫапнӑ инкекрен пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн хӑтӑла пуҫларӑм, хам шухӑш-туйӑма йӗркене кӗрте пуҫларӑм.

Привык ли я к своей болезни или надежда тайком пробралась в сердце и стала шептать — уверять, что всё обойдётся, но понемногу я очнулся от неожиданного удара и привёл в порядок все свои мысли и чувства.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Спектакльте Аньӑпа тӗл пулсан, питӗ хаваслантӑмӑр, тепӗр кунхинех ун патне пырса курма калаҫса татӑлтӑмӑр.

Мы с Аней обрадовались, встретившись на спектакле, и условились встретиться снова, на другой день, у неё дома.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Такам мана аллӑмран пырса тытрӗ…

Кто-то крепко взял меня за кисть.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пистолетӑма кӑлартӑм — хама хам персе пӑрахас тесе мар, хуть пин-пин шухӑш пӑтрашӑннӑ вӑхӑтра ҫав шухӑш та пырса перӗнчӗ пуль.

Я вытащил пистолет — не для того, чтобы застрелиться, хотя среди тысячи мыслей, сменивших одна другую, может быть, мелькнула и эта.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗри, костылӗсене танкӑртаттарса, вагон тӑрах мӗкӗрсе васкарӗ, ӑна тӗртрӗҫ те вӑл ман умри кӗтесе юнашарах пырса ӳкрӗ.

Какой-то парень, гремя костылями, с рёвом бросился вдоль вагона; его двинули, и он ткнулся в угол рядом со мной.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара икӗ хӗр — вӗсене эп ҫавӑн чух чи малтанхи хут куртӑм — ҫар формине тӑхӑннӑскерсем, сасартӑк халӑх хушшине пырса тухрӗҫ.

И вот две девушки — тогда я увидел их впервые, — одетые во что-то штатское, вдруг появились в толпе.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепри тата, крават ҫинчен тӑрса, сӗтел хушшине ун ҫумне пырса ларать.

Другой встаёт с койки и садится к столу рядом с ним.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алӑк уҫӑлать те, пӗри тӳммисене вӗҫертнӗ кительпе пырса кӗрсе, кӑмакара темӗн шырать, унтан антӑхса ҫиме тытӑнать.

Дверь открывается, человек в расстёгнутом кителе входит, шарит в печи, жадно ест.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн Садовой-Триумфальнӑй урамӗнчи пӗччен пурӑнмалли хваттерне эпир старике тунсӑхласа ҫитнипе кӗтмен ҫӗртенех тортпа та француз эрехӗпе пырса кӗрсеттӗмӗр.

Вдруг соскучившись по старику, мы нагрянули к нему с тортом и французским вином на Садовую-Триумфальную, в его одинокую, холостую квартиру.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех