Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шута (тĕпĕ: шут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан тата, мӗншӗн эсӗ хӑвӑрӑн вырӑнти интерессене кӑна шута илетӗн, мӗншӗн вӗсене хӑвӑрӑн лавсемпе района ҫитиччен кӑна ӑсатрӑн-ха?

И потом, что за местничество, почему ты отправил их на своих подводах только до района?

20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Иртнӗ кунсенче, выльӑхсене пусса пӗтересрен хӑраса тата ӑна-кӑна шута илсе, чӑх-чӗпсемпе вак-тӗвек выльӑхсене пӗрлештерме решени йышӑннӑччӗ…

На днях приняли решение обобществить птицу и мелкий скот, из боязни, что порежут, да и вообще…

20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Манӑн вӑхӑт сахал, ҫавна шута ил эсӗ.

— Времени у меня мало, ты это учти.

20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ан ҫухӑрсам, амӑшӗ, пирӗн асап-хурлӑха турӑ шута илӗ-ха.

— Не кричи, мать, наши страданья зачтутся господом.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ленин пире хресченсен шухӑш-кӑмӑлне тӗплӗн шута илме вӗрентнӗ, эсӗ пур, «тепӗр задани», тетӗн.

Ленин нас учил серьезно учитывать настроения крестьянства, а ты говоришь «вторичное задание».

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӑна Разина асаплантарни тата пуҫне касни ытла вӗрилентерсе янине шута илсе, эпӗ шӑп та ҫав тӗле вулама тытӑнтӑм.

Так как описание пыток и казни всего более возбуждало его, я стал ему читать именно это место.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Лашасен ячӗсене ватӑ-ҫамрӑк, арлӑхпа ӑратлӑх тӗлӗшӗнчен пӗтӗмпех шута илсе тухаҫҫӗ, ҫилхисене, ура чӗрнисене, кӳлмелли таврашсене астуса пӑхаҫҫӗ.

Перебрали все возрасты, полы и породы лошадей, вспомнили гриву, копыта, сбрую…

Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.

«Ҫынсен шухӑшне шута илсе, ял пурнӑҫне хӑтлӑлатас ӗҫе малалла та тӑсӑпӑр», — терӗ В.Н.Никифоров, пултаруллӑ та мал ӗмӗтлӗ ҫынсемпе тӗллевсене пурнӑҫа кӗртме май килнине палӑртса.

«Учитывая мнение людей, продолжим работу по наведению удобств в деревенской жизни», — сказал В.Н.Никифоров, отметив, что достичь всего помогли целеустремленные и перспективные людьи.

Хӑтлӑ ҫул — ял илемӗ // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.10.18

Шута ил, Клаша, — хушрӗ вӑл счетовода, — ҫамрӑк колхозниксене ӗҫкунӗ ҫыр, преми, мӗн памаллине пурне те пар.

Заприходуй, Клаша, — кивнула она счетоводу, — трудодни молодым колхозникам начисли, премию, все как полагается.

37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька Девяткин, колхозницӑсем хӑй ҫине йӗрӗнсе пӑхнине шута илмесӗр, кӗтӳҫ шӑхличи хулӑнӑш чикаркӑ чӑркаса, мӑкӑрлантарса ячӗ.

Петька Девяткин, не обращая внимания на недоброжелательные взгляды колхозниц, закурил козью ножку величиной с пастуший рожок.

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫитерсе самӑртнӑ вунӑ вӑкӑр та кӗтӳрен ҫирӗм вӑкӑр, вӑтӑр кор тулӑ ҫӑнӑхӗ те утмӑл — ытти кӗрпе-ҫарма, ҫӗр бат тӗрлӗрен эрех, виҫҫӗр сурӑх, — самӑртнӑ чӑхха-чӗппе, пӑлансене, ту качакисемпе сайгаксене шута хумасан, — ҫаксем йӑлтах ятарласа уйӑрнӑ вуникӗ ҫын алли витӗр кайса пынӑ Соломонӑн хӑйӗн, ҫаплах тата ун дворӗн, свитипе гвардин сӗтелӗсем ҫине кунсеренех.

Десять волов откормленных и двадцать волов с пастбища, тридцать коров пшеничной муки и шестьдесят прочей, сто батов вина разного, триста овец, не считая птицы откормленной, оленей, серн и сайгаков, — все это через руки двенадцати приставников шло ежедневно к столу Соломона, а также к столу его двора, свиты и гвардии.

I сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Вӑл ҫакна шута илмерӗ: Обломов Ильинскисен килӗнче ҫак тискер йӑлана маннӑ, тӳрккеслӗхпе сӗмсӗрлӗхрен йӗрӗнекен пулнӑ.

Он не взял одного в расчет: что Обломов, в обществе Ильинских, отвык от подобных ему явлений и что апатия и снисхождение к грубости и наглости заменились отвращением.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вуникӗ мӑшӑр вӑкӑрпа турттарса килнӗ ҫав ҫуртана, хӗпӗртенӗ манахсем ӑна Почайри турӑ амӑш сӑнӗ умӗнче ҫутса ямах та тӑнӑ ӗнтӗ, анчах турӑ ҫак усал шута тума паман.

Привезли эту свечу на двенадцати парах волов, и обрадованные монахи уже хотели возжечь ее перед иконой Почаевской божией матери, но бог не допустил совершиться злодейскому замыслу.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Эсӗ пач та шута ан ил ӑна.

Ты не обращай внимания.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вӑл хӗрарӑм тасалӑхне вӑрттӑн ӗненсе хисепленӗ, унӑн влаҫӗпе тивӗҫлӗхне шута илнӗ тата уншӑн тӳснӗ.

Он втайне поклонялся чистоте женщины, признавал ее власть и права и приносил ей жертвы.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга унран вӑл ним тумасӑр ирттернӗ ҫулсемшӗн кӑштах хаяррӑн тӑрӑхласа кулчӗ, хаяр приговор йышӑнчӗ, унӑн тимсӗрлӗхӗшӗн ӑна Штольцран ытларах асаплантарчӗ: унтан, Обломовпа ҫывӑхланса пынӑ май, вӑл сӳрӗк те халсӑр пурнӑҫпа пурӑннӑшӑн усаллӑн тӑрӑхласа кулнинчен ун кӑмӑлне шута илмесӗр ӑна хӑй ирӗкне пӑхӑнтарасси ҫине куҫрӗ.

Она все колола его легкими сарказмами за праздно убитые годы, изрекала суровый приговор, казнила его апатию глубже, действительнее, нежели Штольц; потом, по мере сближения с ним, от сарказмов над вялым и дряблым существованием Обломова она перешла к деспотическому проявлению воли,

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӗн чухлӗ вӑхӑт иртнине вӗсем праҫниксем тӑрӑх, ҫулталӑк вӑхӑчӗ тӑрӑх, ҫемьере е кил-ҫуртра пулса иртнӗ тӗрлӗ ӗҫсем тӑрӑх шута илсе пыраҫҫӗ, нихҫан та хӑш уйӑхне те, хӑш кунне те асӑнмаҫҫӗ.

Они вели счет времени по праздникам, по временам года, по разным семейным и домашним случаям, не ссылаясь никогда ни на месяцы, ни на числа.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Юлашкинчен сад ҫине куҫрӗ: ватӑ ҫӑкасемпе юмансене вӑл ҫаплипех хӑварас терӗ, улмуҫҫисемпе груша йывӑҫҫисене касса, акаци лартма шут тытрӗ; парк пирки те шухӑшларӗ те, анчах, тӑкак нумай тухнине шута илсе, парк тума тӑхтас терӗ, чечек йӑранӗсемпе оранжерейӑсем тӑвас пирки шухӑшларӗ.

Наконец обратился к саду: он решил оставить все старые липовые и дубовые деревья так, как они есть, а яблони и груши уничтожить и на место их посадить акации; подумал было о парке, но, сделав в уме примерно смету издержкам, нашел, что дорого, и, отложив это до другого времени, перешел к цветникам и оранжереям.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ун хыҫҫӑн вӑл ҫуртӑн флигелӗсем хӑш енне тухмаллине, хай йышӑнма шутланӑ хӑнасем мӗн чухлӗ пуласса шута илчӗ, лаша витисем, тарҫӑ пӳлӗмӗсем тата ытти хуралтӑсем пирки те шухӑшларӗ.

После этого расположил флигеля дома, сообразив число гостей, которое намеревался принимать, отвел место для конюшен, сараев, людских и разных других служб.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӗсене тунӑ чух ӑстаҫӑсем чӑн-чӑн карап ҫинчи кашни детале шута илнӗ: бак та пур, ют та, капитан мостикӗ те.

Руками умельцев выполнены точно все части корабля — и бак, и ют, и капитанский мостик.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех