Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ухмах сăмах пирĕн базăра пур.
Ухмах (тĕпĕ: ухмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Паллах, кӑлӑхах килнӗ эпӗ, — шанӑҫсӑррӑн шухӑшларӗ каллех Ромашов. — О, ухмах эпӗ!»

«Конечно, я напрасно пришел, — опять с отчаянием подумал Ромашов. — О, я дурак!»

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ухмах!

— Дурак!

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫапах та, кӑшт вӑхӑт иртсен, эпӗ лӑплантӑм, вара хама хам ухмах тесе вӑрҫса илтӗм.

Через некоторое время я, однако, опомнился и обозвал себя тысячу раз дураком.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ку ӗнтӗ шӑпах манӑн ура йӗрӗ пулнӑ тесе, хама хам ӗнентерме пуҫларӑм: пӗр ухмах тупӑкран сиксе тӑнӑ виле ҫинчен халап шухӑшласа кӑларнӑ та вара хӑех ҫав халапран хӑрама тытӑннӑ, тет, — эпӗ те ҫав ухмах ҫын пекех пултӑм, терӗм.

Я постарался уверить себя, что так оно и было, что это мой собственный след и что я оказался похож на глупца, который сочинил небылицу о вставшем из гроба покойнике и сам же испугался своей сказки.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ку мана тӗлӗнмелле пысӑк хуйха ӳкерчӗ, ҫавӑнпа та эпӗ ҫыран тӑрӑх ухмах ҫын пекех каллӗ-маллӗ чупкалама пуҫларӑм.

Это привело меня в такое отчаяние, что я стал бегать по берегу взад и вперед как безумный.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ах, турӑ, мӗн-ха эп ухмах пек тӑратӑп кунта?

Ах, батюшки, так что же я, как дура, стою?

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хӑлху илтми пулчӗ-им, ухмах ача.

Оглох, дурачок!..

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл Егорушкӑн хӑрах урине ҫирӗппӗн ярса тытнӑ, мӑйӗнчен ҫавӑрса илес тесе, акӑ тепӗр аллине те тӑсрӗ, анчах вӑйлӑ ҫын хӑйне путарассинчен хӑраса та йӗрӗнсе, Егорушка унран хытӑ туртӑнса вӗҫерӗнчӗ те: — Ухмах! Эпӗ сана ак ҫӑвар урлӑ парап! — тесе хучӗ.

Он крепко держал Егорушку за ногу и уж поднял другую руку, чтобы схватить его за шею, но Егорушка с отвращением и со страхом, точно брезгуя и боясь, что силач его утопит, рванулся от него и проговорил: — Дурак! Я тебе в морду дам!

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ӑнланман, ухмах ҫынсем вӗсем — шуйттана кайччӑр.

Люди глупые, непонимающие, ну и бог с ними.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ухмах ҫын, алли кӗҫӗтет, ҫавӑнпа вӗлерчӗ те ӗнтӗ, — терӗ мучи.

— Глупый человек, руки чешутся, оттого и убил, — ответил старик.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫамрӑк, ухмах.

Молодая да глупая.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Эсӗ ухмах этем пулни халь ӗнтӗ хӑех лайӑх курӑнать, — ассӑн сывласа илчӗ Христофор атте.

— Вот и видно сейчас, что ты глупый человек, — вздохнул о. Христофор.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ухмах карчӑк вӗсем ҫинчен пупа вӑрттӑн каланӑ та панӑ, пупӗ Юрдана пӗлтернӗ.

Глупая старуха пойди да и расскажи о них по секрету попу, а поп — Юрдану.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫак ухмах ача ӑна ӑҫта та пулин ҫаран ҫинчех ӳкернӗ пуль, — терӗ те вӑл, пуҫне чиксе, Костӑпа пӗрлех ҫаран ҫинче шырама пикенчӗҫ.

— Не иначе как эта дрянь уронила ее где-нибудь на лужайке, — сказал Стефчов и, наклонив голову, вместе с Костой принялся искать записку в траве.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапах та леш ухмах тӗрӗссипех каласа пачӗ.

Однако этот идиот говорил правду, сущую правду.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ухмах!

Куҫарса пулӑш

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ну ухмах та! — терӗ тухтӑр, тенкине хуҫлата-хуҫлата чиксе хунӑ май.

— Вот сумасброд! — сказал себе доктор, старательно запихивая рубль в кошелек.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мана халь кам та пулин куртӑр-ха, — ухмах тенӗ пулӗччӗ.

Посмотрел бы на меня сейчас кто-нибудь, сказал бы, что я сумасшедший.

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эп те ухмах мар-ҫке.

Я ведь тоже не дурак.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гина, ӑнран кайнӑ ухмах, ӑссӑр Генки те тата — вӗсем те пулин ирсӗрсене сухари типӗтсе ҫитересшӗн!..

Гина, сумасшедшая дура, безмозглый Генко и те собираются негодяев сухарями кормить!..

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех