Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тӑрӑшса (тĕпĕ: тӑрӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тӗрӗслӗхе пӗлме тӑрӑшса чунне ан ҫунтартӑр.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Атте мана асӑрхаттарсах тӑрать: «Тӑрӑшса вӗрен, хӗрӗм. Халь тӑрӑшсан кӑна пӗр-пӗр института тӳлевсӗр вырӑна лекме пултарӑн. Эпир аннӳпе тӳлесе вӗрентме хавал ҫитерес ҫук», — тет.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Тавтапуҫ сана, хӗрӗм, пирӗн пите пӗҫертменшӗн, малашне те тӑрӑшса вӗрен, — пехиллерӗҫ хӗрне савӑнӑҫпа тулнӑ Элексейпе Кӗтерне.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Элексейпе тӑрӑшса та пӑхрӑмӑр, анчах ачасем ҫуратас вӑхӑт пирӗн иртрӗ пулас, — тем ҫухатнӑн тарӑннӑн хашлатрӗ Кӗтерне.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Лар, Женя, лар! — хӑйне хаяртарах ҫын пек кӑтартма тӑрӑшса кӑшкӑрчӗ Тимур.
— Садись, Женя, садись! — стараясь казаться суровым, кричал Тимур.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ҫӗнӗ хӳме хӑмисене пит тӑрӑшса хӑйпӑтаттӑрччӗ эсир.
Где вы трудолюбиво выламывали доску из нового забора.

Хӗрача пурне те тӑрӑшса пӑхать: вӑхӑтра ҫитерет, шыв тасалӑхне, сывлӑшне тӗрӗслет, пулӑсем вылянине сӑнама кӑмӑллать.
Девочка за всеми усердно ухаживает: вовремя кормит, следит за чистотой воды и подачей воздуха, любит смотреть на то, как играют рыбки.

Настьӑн кӑсӑкланӑвӗсем // Ара Мишши. Ара Мишши. Пӗрремӗш утӑмсем: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 38 с. — 24,26,28 с.

Настя тӑрӑшса вӗренме, пултаруллӑ шкул ачи пулма ҫирӗп шут тытрӗ.
Настя твёрдо решила, что будет очень хорошо учиться и станет прилежной ученицей.

Настя — шкул ачи // Ара Мишши. Ара Мишши. Пӗрремӗш утӑмсем: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 38 с. — 2,4,6,8 с.

Ку мӗне пӗлтернине ӑнланма тӑрӑшса эпӗ чылай вӑхӑт тӑтӑм.
Долго силился я понять, что это такое.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Мӗн май килнӗ таран лӑпкӑрах пулма тӑрӑшса, эпӗ горжеткӑна йӑтса тухрӑм та, ӑна ӑпӑр-тапӑр пухакан умне сӗтел сине пӑрахрӑм.
Стараясь, насколько возможно, быть спокойным, я вынес горжетку и небрежно бросил ее перед старьевщиком на стол.

— Апла пулсан мӗншӗн-ха эпӗ ҫак чула тӑрӑшса сӑрт ҫине илсе хӑпартӑм, вӑл хӑйӗн шурлӑхӗнчех лӑпкӑн выртма пултаратчӗ.
— Но раз так, — то зачем же я старался и тащил этот камень в гору, когда он очень спокойно мог бы лежать на своем болоте?

VI // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 141–146 с.

Головень ҫав тери тӑрӑшса затворне шӑлса тасатрӗ, кӗпҫи ӑшне тутӑр татӑкӗ чиксе лартрӗ те, винтовкине утӑ ӑшне пытарчӗ.
Головень тщательно протер затвор, заткнул ствол тряпкой и запрятал винтовку в сено.

1 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Настя хӑюлланса хӑйӗн шӑллӗне ӳкӗтлеме тӑрӑшса пӑхрӗ.
Золотая Курочка собралась с силами и попробовала уговорить своего друга.

IV // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ака турат ҫинче кайӑк юрласа ларать, тӑрӑшса юрланипе унӑн кашни тӗкӗ чӗтӗрет.
Видно, как птица поет на сучке и каждое перышко дрожит у нее от усилия.

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Настя ҫав курӑк тунине хуҫма тӑрӑшса пӑхрӗ, анчах нимӗнпе те хуҫаймарӗ.
Настя попробовала надломить прутик стебелька и никак не могла.

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Вӑл темиҫе самантлӑха сада кайрӗ, унта вӗҫӗмсӗр тӗлӗнсе кайнӑ пек хытса тӑчӗ (тӗлӗнчӗк сӑн унӑн пичӗ ҫинчен ахаль те кайман), арӑмӗ ыйтӑвӗсенчен хӑтӑлма тӑрӑшса, каллех ывӑлӗ патне тавӑрӑнчӗ.
Он отправлялся на несколько мгновений в сад, стоял там как истукан, словно пораженный несказанным изумлением (выражение изумления вообще не сходило у него с лица), и возвращался снова к сыну, стараясь избегать расспросов жены.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

«Вӑл мана тӳрех сӑмсаран тӗллет», — шухӑшларӗ Базаров: «куҫне мӗнле тӑрӑшса хӗсет, усал хурах!
«Он мне прямо в нос целит, — подумал Базаров, — и как щурится старательно, разбойник!

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Петр вара виҫҫӗмӗш сехетре те гитарӑпа вальс-казак выляма тӑрӑшса пӑхрӗ.
А Петр даже в третьем часу ночи все еще пытался сыграть на гитаре вальс-казак.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Отец Алексей кӗрнеклӗ те самӑр, тӑрӑшса туранӑ ҫӑра ҫӳҫ-пуҫлӑ, хӗрлӗ-кӑвак ряса ҫине тӗрленӗ пиҫиххи ҫыхнӑ, питӗ вӑр-вар та тавҫӑруллӑ ҫын.
Отец Алексей, мужчина видный и полный, с густыми, тщательно расчесанными волосами, с вышитым поясом на лиловой шелковой рясе, оказался человеком очень ловким и находчивым.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫав тӑваткал листасен вӗҫӗнче тӑрӑшса «ҫавӑркаласа» ҫырнӑ: «Пиотр Кирсаноф, генерал-майор» тенӗ сӑмахсем илемленсе тӑнӑ.
На конце этих четвертушек красовались старательно окруженные «выкрутасами» слова: «Пиотр Кирсаноф, генерал-майор».

I // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика