Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Урамра (тĕпĕ: урам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урамра мӗнле кӗтсе илӗҫ палламан ҫынсем?

Как встретят на улице незнакомые люди?

16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Лере, урамра пӗччен хӗрарӑм йӗрсе тӑнине курнӑ чух, ансатрахчӗ.

Там, на улице, когда он увидел одиноко плачущую женщину, было проще.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хутора пырса кӗрсен, вӑл, хӑйне мӑнкӑмӑллӑн тытса, урамра тӗл пулакан хӗрарӑмсем пуҫ тайса саламланине хирӗҫ мӑраннӑн сывлӑх сунса, лашине килӗ еннелле уттарса кайрӗ.

Появившись в хуторе, он, важничая и еле отвечая на поклоны встречавшихся баб, шагом проехал к своему куреню.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Урамра 30 градуслӑ сивӗ тӑнине пӑхмасӑрах Ухсай ячӗллӗ Культура керменне халӑх йышлӑн пухӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

Мӑн асаттесен вӑй-хӑвачӗ — «Хусан чӑвашӗсенче» // Олег АЛЕКСАНДРОВ. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Таҫта урамра хапха шаккани илтӗнчӗ, килкартинче сысна нӑриклетрӗ.

Где-то на улице застучали в ворота, и в сарайчике хрюкнула свинья.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Тӗлӗрнӗ вӑхӑтра ӑна йытӑсем чупкаланӑ пек туйӑнчӗ, ҫавӑнтах тата пӗр ватӑ ҫӑмламас йытӑ, куҫне шур илнӗскер, паян ӑна урамра та курнӑччӗ-ха, ун ҫумӗнченех чупса иртнӗ пек пулчӗ.

Она стала засыпать, в ее воображении забегали собаки; пробежал, между прочим, и мохнатый старый пудель, которого она видела сегодня на улице, с бельмом на глазу и с клочьями шерсти около носа.

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Урамра йытӑ вӗрни илтӗнет, Каштанка ӑна хирӗҫ вӗрес тесе шухӑшланӑччӗ, анчах сасартӑк темӗн салхуланчӗ.

С улицы послышался лай, и она хотела ответить на него, но вдруг неожиданно ею овладела грусть.

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Каштанка хӑй ӗренкине кӗрсе ҫитнӗ ҫӗре, урамра музыка та илтӗнми пулчӗ, полк та ҫукчӗ ӗнтӗ.

Когда она опомнилась, музыка уже не играла и полка не было.

I. Хӑйне ӑссӑр тыткалани // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Урамра чӑнах та хӑрушла тустарать иккен, — виҫӗ утӑмра та нимӗн курӑнмасть.

Погода на улице и впрямь была как на заказ — мело так, что в трех шагах ничего не было видно.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урамра ҫил-тӑман тухса кайнӑ, куҫран чиксен те курӑнмасть…

— На улице забуранило, света белого не видать…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урамра хаваслӑн калаҫнӑ сасӑсене илтсен тата ҫав шӑв-шав хушшинче упӑшкин хытӑ сассине палласа илсен, Аниҫҫе Ксение хӑвӑрт хӑйӗн чӗркуҫҫийӗ ҫинчен тӑратрӗ.

Услышав за окном возбужденные голоса и узнав среди общего гвалта зычный голос мужа, Анисья быстро отстранила от себя племянницу.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шавласа, кӗрлесе тӑнипе урамра пӗр лав пынине никам та асӑрхаймарӗ.

За шумом и гвалтом никто не заметил, как на улице показалась подвода.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мана урамра курӑнма та намӑс.

Мне стыдно показаться на улице.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урамра пӗр ҫын та ҫук, йӗри-тавра ҫил-тӑман ҫеҫ ҫавӑрттарать пулин те.

На улице не было ни души и вокруг крутила свои белесые смерчи вьюга.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урамра тӗттӗмленнӗ, яла сӗмлӗх хупӑрласа килет.

На улице уже смеркалось, серая муть заволакивала деревню.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урамра, калинкке патӗнче, сирӗн чӑматансем кӗтеҫҫӗ-и унта?

— Скажите, на улице, около калитки, не ваши ли чемоданы дожидаются?

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урамра ҫутӑрах та ҫутӑрах пулса пынӑ, нимӗн йӗркисӗр кӑшкӑрни, йӗни, хӳхлени илтӗннӗ.

На улице становилось всо светлее, слышались уже беспорядочные крики, плач и причитания.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урамра ҫутӑ пулнӑ, пушар ҫути ҫур тӳпене ӳкнӗ пек туйӑннӑ.

На улице было светло от зарева, обнявшего, казалось, полнеба.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени хӑйӗн тужуркине хӑвӑрт пӑтаран илчӗ, аллисене ҫанӑна лектермесӗр: — Эпӗ сирӗ урамра кӗтсе тӑратӑп… — тесе тухса кайрӗ.

Ксения рванула с гвоздя свою тужурку, совала руки мимо рукавов, — я постою на улице и подожду вас…

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем ҫине пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫитиччен пӑхса илсе, Аниҫҫе пиччӗшне: «Эсӗ нимӗн чухлӗ те улшӑнман-ҫке, — темесӗр чӑтаймарӗ, Ксение вара йӑлтах мухтаса пӗтерчӗ, — пит хитре-ҫке эсӗ, мӑкӑнь чечекки пекех, урамра тӗл пулас пулсан, паллаяс та ҫук, ҫаплипех иртсе кайнӑ пулӑттӑм», — терӗ.

Любовно оглядев их с ног до головы, она не преминула сказать брату, что он «нисколечко не изменился», а племяннице наговорила кучу похвал: и хороша-то она, и расцвела, как цвет маков, и что, доведись встретить на улице, не узнала бы, наверное, прошла мимо.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех