Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуна (тĕпĕ: чун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ӑшра пӗр вӑхӑтрах капланса тулнӑ ҫавнашкал темиҫе тӗрлӗ туйӑм хӗтӗртнипе, вӑл ҫак самантра кӗлеме те, шухӑшлама та пултарайман, анчах ӑсӗпе унчченех тӗвӗленсе ҫитнӗ темле хӑрушӑ ӗҫ патне чуна шиклентермелле хӑвӑртлӑхпа ҫывхарчӗ.
Движимая одновременно всеми этими разнородными чувствами, с пугающей быстротой приближаясь к чему-то предрешенному в глубине ее сознания, о чем она не хотела, да и не могла в этот момент думать.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑна хӑй йӗри-тавра мӗн курни йӑлтах тӗлӗкри пек туйӑнчӗ, пуҫне чуна йывӑр анкӑ-минкӗлӗх тытса илчӗ, куҫӗ чарӑлса тӗттӗмленчӗ.
Все окружающее кажется нереальным, горькая одурь кружит голову и затемняет свет в глазах.

Темиҫе ҫеккунт чуна тертлентерсе тӑнӑ хыҫҫӑн, вӑл витрери шыва ҫӗр чавса вырнаҫтарнӑ выльӑх валашкине ячӗ те, айккарах пӑрӑнса, кӑшкӑрса каларӗ:
Помедлив несколько томительных секунд, он вылил воду в скотское долбленое корыто, врытое в землю, отошел, крикнул:

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ача макӑрнипе, вӑл чуна ыраттармалла шелленине кӑмӑлӗ ҫемҫелнӗ Иван Алексеевичӑн та кӗтмен ҫӗртенех куҫҫулӗ пӑчӑртанса тухрӗ; ватса пӗтернӗ, юнӑхса кӳпченӗ тутине тӑварлӑ тумламсем чӗпӗтсе кайрӗҫ.
И у Ивана Алексеевича, тронутого детским плачем, ребячьей волнующей жалостью, навернулась непрошеная слеза, посолила разбитые, спекшиеся губы.

Куҫ хӗррипе аяккалла пӑхса илсе, лӑпах ҫакӑнта курчӗ те Иван Алексеевич ҫичӗ ҫулсенчи арҫын ача амӑшӗн аркинчен ҫакӑнса йӑлӑннине; вӑл, хӑраса улшӑннӑ питҫӑмартисем тӑрӑх ҫумӑр шывӗ пек куҫҫуль юхтарса, ҫӑри-ҫари ҫухӑрса, чуна кӑларса илес пек вичкӗннӗн кӑшкӑрса ячӗ:
И вот тут-то Иван Алексеевич, глянув искоса в сторону, увидел, как мальчишка лет семи вцепился в подол матери и со слезами, градом сыпанувшими по исказившимся щекам, с визгом, истошно закричал:

Аксинья ҫапла тӑркаларӗ те кравать патне пырса пичӗпе вырӑн ҫине тирӗнчӗ, чуна пусарса ҫӑмӑллатакан вӗри куҫҫульне юхтарса, киленчӗклӗн макӑрса ячӗ.
Постояла Аксинья, а потом подошла к кровати, упала ничком и заплакала такими обильными, облегчающими и сладкими слезами.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Апрель каҫӗнче пӗр вӗҫӗмех — кӑштӑр-каштӑр, чӑшӑл-чашӑл; тӗттӗмре иккӗлентерекен сасӑсем ҫине-ҫине илтӗнсе тӑраҫҫӗ, вӗсенчен кашниех чуна пӑлхантарать: «Мӗн-ха ара, ку, хӗрлӗармеецсем разведки ҫывхармасть-и унта?»
А шорохами так богата апрельская ночь, так много из темноты несется подозрительных звуков, что любой из них будит тревогу: «Не идет ли, не ползет ли красноармейская разведка?»

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юрра татах темиҫе бас хутшӑнчӗ, вӑл ӗнтӗ хӑвӑртрах та ҫӗкленӳллӗрех янӑрарӗ, тенор сасси вара, юрӑ ҫаврӑмӗсен вӗҫӗсене тата ҫӳлтен илнипе вӗҫкӗнленсе, халӗ ӗнтӗ тимлӗнрех те чуна ҫӗклентермелле савӑнӑҫлӑн чӗтрентерсе шӑранчӗ:
В песню подвалило еще несколько басов, темп ее ускорился, оживился, и тенор подголоска, щеголяя высокими концами, уже звучал напористо и подмывающе весело:

Кӗрсе курасчӗ санӑн ман чуна, унта пушӑ ҫӑл тӗпӗнчи пек хура…
В душу ко мне глянь, а там чернота, как в пустом колодезе…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пар каласа пӗтерме: манӑн ав ак ҫакӑнта сурса ыратать, пӗрмаях чуна вӑтӑрса хӗсет…
Дай мне сказать: у меня вот тут сосет и сосет, кортит все время…

Сан ӑшунта халь хӗрарӑм тарӑхӗ вӗчӗлтетет, ман чуна мӗн хӑйранине, мӗскер ман юна ӗмнине ӑнкарма пултараймастӑн эсӗ.
В тебе одна бабья лютость зараз горит, а до того ты не додумаешься, что мне сердце точит, кровя пьет.

Анат енчен вӗрекен ҫил чуна ҫӗклентерекен нӳрӗ варкӑш, ҫӗршӗнекен ҫулҫӑсемпе йӗпе йывӑҫсен хӗрхӳ шӑршине илсе килет.
Низовой ветер нес бодрящую сырость, терпкий запах гниющей листвы и мокрого дерева.

Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн чуна ҫӑмӑл та эрех пек ӳсӗртекен ҫурхи сывлӑшра тӗлӗрсе илме шутларӗҫ.
После полуднования решили подремать на легком и пьянящем, как вино, вешнем воздухе.

Григорий сасартӑках Кудинова чӗр сӑран пиҫиххийӗнчен ярса тытрӗ, енчен енне силле-силле тайкалантарса, урса кайнӑ пек чуна ҫӳҫентермелле сиввӗн пӑшӑлтатма пуҫларӗ:
Григорий вдруг схватил Кудинова за сыромятный кавказский поясок, шатая, раскачивая, с холодным бешенством зашептал:

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ирӗлнӗ хура тӑпран авалтанхи шӑршипе ҫамрӑк курӑкӑн ӗмӗр ҫӗнӗ шӑршине ҫӑран сӑрхӑнтаракан ҫеҫенхир, кӑштах симӗсленнӗскер, хӑйӗн пӑхса ытарма ҫук илемӗпе чуна эпеклесе илӗртрӗ.
Несказанным очарованием была полна степь, чуть зазеленевшая, налитая древним запахом оттаявшего чернозема и вечно юным молодой травы.

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Рябчиковӑн хӗрарӑмӑнни пек чуна чӗпӗтсе ыраттаракан хурлӑхлӑ сассипе хутӑшса, Алешка Шамилӗн хулӑн сасси янӑравсӑррӑн чӳхенсе юхрӗ:
И, сливая с тенорком Рябчикова, по-бабьи трогательно жалующимся, свой глуховатый бас, Алешка Шамиль подтягивал:

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗрӗслемелле персе янӑ снаряд чуна ҫӳҫентермелле ҫивӗччӗн сӳлетсе ҫывхарчӗ, ҫак вичкӗн сасӑ вӑйланса-вӑйланса пырса, хӑйӗн юлашки чиккине ҫитнӗ пек туйӑннӑ тӗле вара пӗр ҫӑханӗ, кӑшт ҫӳлтентерех вӗҫекенни, сасартӑк ҫавраҫил ярса илнӗ турпас пек хӑвӑрт-хӑвӑрт пӗтӗрӗнме пуҫларӗ те, ҫунаттисене чалӑшшӑн сарса пӑрахса, сывлӑшра ҫаплах тытӑнса тӑрасшӑн майӗпен ҫавӑрӑнкаласа, тӗм-хура пысӑк ҫулҫӑ ӳкнӗ пек, ҫӗрелле вӗлтӗртетсе ӳкме тытӑнчӗ.
Пристрельный снаряд с тугим нарастающим скрежетом стал приближаться, и когда вой его, казалось, достиг предельного напряжения, один из воронов, летевший выше, вдруг бешено завертелся, как стружка, схваченная вихрем, и, косо простирая крылья, спирально кружась, еще пытаясь удержаться, стал падать огромным черным листом.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вӑл хыҫалалла тинкерсе илчӗ те хӗрлӗармеецсен сивлек те сӳрӗк, кашни хӑйне расна, ҫав хушӑрах виҫесӗр пӗрешкел сӑнӗсене курчӗ, пилӗк кӗтеслӗ хӗрлӗ ҫӑлтарлӑ кӑвак ҫӗлӗксем, кивелсе сарӑхнӑ е ҫӗнӗрех пирки кӑштӑрка ҫутӑ тӗслӗ сӑрӑ шинельсем ӗмӗлтетсе чухеннине курчӗ; похода тухнӑ ҫынсен пысӑк ушкӑнӗ сӗлкӗшлӗ юра ашса йывӑррӑн утнине, уҫӑмсӑррӑн калаҫнине, тӗрлӗ сасӑллӑн ӳсӗрнине, флягӑсем чӑнклатнине илтрӗ; нӳрелсе лӳчӗркеннӗ атӑсен, махорка тӗтӗмӗн, чӗн амуницин чуна кӑтӑклантаракан шӑршине сывларӗ.
Оглядываясь, он видел серьезные и равнодушные лица красноармейцев, такие разные и нескончаемо похожие друг на друга, видел качкое движение серых шапок с пятиконечными красными звездами, серых шинелей, желтоватых от старости и шершаво-светлых, которые поновей; слышал хлюпкий и тяжкий походный шаг массы людей, глухой говор, разноголосый кашель, звяк манерок; обонял духовитый запах отсырелых сапог, махорки, ременной амуниции.

Юртан тасалнӑ ҫӗрӗн нӳрӗ шӑрши сиплӗхлӗ те чуна уҫса ямалла ырӑ.
Живителен и пахуч был влажный запах оттаявшей земли.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеецсемпе казаксене пӗр-пӗринчен уйӑрса тӑракан хушӑ чуна пусӑрӑнтармалла хӑвӑрт чакрӗ.
Расстояние между красноармейцами и казаками сокращалось с облегчающей быстротой.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика