Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утӑм сăмах пирĕн базăра пур.
утӑм (тĕпĕ: утӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Костя ашшӗнчен пӗр утӑм та юлман, пӗрмаях:

Костя не отставал ни на шаг от отца, просился:

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав асра юлнӑ кун хыҫҫӑн Иннокентий Ксение качча тухма пӗрре ҫеҫ мар ыйтнӑ, анчах вӑл унашкал пысӑк утӑм тума темӗншӗн нимӗнле те пултарайман, ниепле пысӑк сӑлтав пулман пулин те, Ксени васкаман, хӑйӗнне хӑй темскер ҫаратасран хӑранӑ пек, темскер кӗтнӗ…

После памятной прогулки Иннокентий не раз делал ей предложение, но она почему-то никак не могла решиться на такой серьезный шаг, и, хотя не было к тому никакой веской причины, Ксения медлила, чего-то ждала, точно боялась в чем-то обокрасть себя…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Капла пропагандӑпа ҫыхӑннӑ пӗр ҫын та сирӗнсӗр пӗр утӑм тӑваймӗ, ҫакӑн патне ҫитсе тӑма пултаратӑр!

Этак вы дойдете до того, что ни один человек, связанный с пропагандой, не сделает без вас ни одного шага!

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пробатов темиҫе утӑм малалла пусрӗ, анчах тӑрук темӗнле шӗвӗр япалана пырса тӑрӑнчӗ, чарӑнса тӑчӗ.

— Пробатов сделал несколько шагов по комнате, но сразу наткнулся на какой-то острый угол и остановился.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сӗтел патне ҫитесси пӗр икӗ-виҫӗ утӑм юлсан, Вершинин чарӑнчӗ те Коробин ҫине ӗшенмен таса куҫӗсене ҫӗклерӗ.

Не доходя до стола двух-трех шагов, Вершинин остановился, поднял на Коробина свой ясный, не замутненный заботами взгляд.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, уксахлакаласа, темиҫе утӑм турӗ те, туратлӑ туя ҫине таянса, сулахай урине урайне пусмасӑр чарӑнса тӑчӗ.

Прихрамывая, тот сделал несколько шагов и остановился, опираясь на суковатую палку, держа на весу левую ногу.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тикӗс вырӑна тухсан, вӑл лава кӗпер ҫине туртса кӗчӗ, малалла темиҫе утӑм турӗ, Корней кӗпер хӑмисем типпӗн шатӑртатса хуҫӑлнине илтрӗ те сасартӑк вӗриленсе кайрӗ.

Выйдя на ровное место, она рывком вытянула его на дощатый настил моста, сделала еще несколько шагов, и тут Корней услышал сухой, сразу бросивший его в жар треск досок.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ хирӗҫлетӗп-и вара? — калаҫу ҫапла ҫаврӑнса кайнинчен ытла тӗлӗннипе Ксени сӗтел патӗнчен пӗр утӑм каялла чакрӗ.

— А разве я против этого? — поражаясь такому повороту в разговоре, изумилась Ксения и даже отступила на шаг от стола.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тайкаланкаласа тепӗр темиҫе утӑм кайнӑ хыҫҫӑн, Прохор чарӑнса тӑчӗ.

Сделав еще несколько неверных шагов, остановился.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан пӗр утӑм турӗ, Дарйӑн ҫӳллӗ те ҫурма пӗкече пек авӑнчӑк куҫ харшиллӗ пичӗ ҫине тимӗрленӗ атӑ кӗлипе пусса, хӑрӑлтатса каларӗ:

Потом шагнул, наступил кованым каблуком сапога на лицо Дарьи, черневшее полудужьями высоких бровей, прохрипел:

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарйӑна курса, ӑна палласа илнӗ хыҫҫӑн, вӑл пӗр утӑм ярса пусрӗ те сулӑнса кайрӗ.

Увидев и узнав Дарью, шагнул, качнулся.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич ҫаплах-ха хӑрушла йӑлтӑртатакан хӑрах куҫӗпе (теприне шыҫӑ хупласа илнӗ) шиклӗн те пӑлханчӑклӑн халӑх ушкӑнне ухтарчӗ, унтан сасартӑк, хӑйӗнчен темиҫе утӑмра кӑна Дарья тӑнине курчӗ те, урӑх никам ҫине пӑхмасӑр, ӳсӗр ҫын пек сулкаланса, пӗр утӑм ярса пусрӗ.

А Иван Алексеевич все так же тревожно, взволнованно шарил по толпе одним дико блестевшим глазом (другой затянула опухоль) и вдруг, остановившись взглядом на лице Дарьи, бывшей от него в нескольких шагах, неверно, как сильно пьяный, шагнул вперед.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий тӗрме пуҫлӑхӗ патнелле пӗр утӑм ярса пусрӗ; лешӗ каялла чакрӗ, ҫапах та ҫирӗппӗн каларӗ:

Григорий шагнул к начальнику, тот попятился, но сказал довольно-таки твердо:

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сотня командирӗ ун патнелле хӑрах утӑм туса та ӗлкӗреймерӗ — Григорий тӑнӑ ҫӗртех ҫара кӑкӑрӗпе юр ҫине тӳплетсе ӳкрӗ.

Не успел сотенный и шага сделать к нему, как Григорий — как стоял, так и рухнул ничком оголенной грудью на снег.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка стена хыҫнелле пӗр утӑм ярса пусрӗ.

Мишка шагнул за стенку.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр ҫӗр утӑм пек кайрӗҫ.

Прошли еще шагов сто.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ура ҫине тӑрса ӗлкӗреймен Иван Алексеевич еннелле вӑл пӗр утӑм ярса пусрӗ, ӑна хӑюллӑн тытса ыталарӗ, унтан чуптуса илчӗ те йӗпе сухалне Иван Алексеевич питне сӗртӗнтерсе ҫапла каларӗ:

Он шагнул к не успевшему встать Ивану Алексеевичу, уверенно обнял его и, целуя, касаясь лица мокрой бородой, сказал:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗпелти пӳлӗм чӳречинчен уйрӑлмасӑр пӑхса тӑнӑ Григорий тепӗр ҫур сехетрен каялла пӗр утӑм турӗ те пит шӑмми таран кӗл пек кӑвакарса кайрӗ.

Через полчаса Григорий, не отходивший от окна в горнице, ступил назад, до скул оделся пепельной синевой:

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эпӗ вуннӑмӗш полк командирӗ чух кам унта пулнӑ — пӗр утӑм мала!

— Кто служил под моей командой в Десятом полку — шаг вперед!

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хӗрлисене Дон ҫӗрӗ ҫинчен хӳтерсе кӑларатпӑр та — урӑх пӗр утӑм та!

— Выбьем из донской земли краснюков — и решка!

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех