Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫӗрле юмахри пек вут-ҫулӑм йӑлтӑртатнӑ пулсан, кӑнтӑрла вара ҫав вырӑнта пӗлӗтелле кармашнӑ шурӑ ҫуртсем ҫеҫ курӑнаҫҫӗ.Днем на месте огненной сказки видны только белые воздушные здания.
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
Ҫак урамсенчи алӑксем чул стенасенчи хуралса кайнӑ ҫӗрӗк суран пек курӑнаҫҫӗ.В этих улицах темные впадины дверей подобны загнившим ранам в камне стен.
Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.
Ҫурт чӳречисем уҫӑ, вӗсенче кашнинчех ҫын кӗлеткисем курӑнаҫҫӗ.
Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.
Куҫӗсем те унӑн пӗчӗк ачанни пекех таса, — ҫавӑнпа та унӑн сӑмсасӑр пичӗ ҫӳлелле туртӑнса тӑракан тута хӗрри, йӗрӗлсе тӑракан шӑлӗсем пушшех илемсӗррӗн курӑнаҫҫӗ.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Вӑл, хура пӑнчӑсем евӗр курӑнакан куҫӗсемпе ман ҫине пӑхса, ӳсӗр пуҫне ҫӗклерӗ те, эпӗ унӑн пит-куҫне асӑрхарӑм: сӑмси шалалла путса кӗнӗ, сӑмси тӑрри ҫеҫ, тӳме пек, ҫӳлелле каҫӑрӑлса тӑрать, ҫӳлти тута хӗрри сурана пула йӗрӗлнӗ пирки вӗтӗ шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ, пӗчӗкҫеҫ шыҫмак пичӗ ҫинче ирсӗр кулӑ йӑлкӑшать.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Чечексем ҫине пӑхса тӑнӑ чухне те вӑл питӗ кӑмӑллӑ, — чечексем шӑнкӑр шыв юхӑмӗ пек курӑнаҫҫӗ, вӗсем умӗнче вара ҫак ача карӑннӑ хӗлӗх пек тӑрать, вӑл тинӗс ҫилӗпе ҫӳҫенсе чӗтренекен пурҫӑн ҫулҫӑсене итленӗ пек туйӑнать.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Хӗрарӑм, кула-кула, хирӗҫ тавӑрать: — Пысӑк ҫӑлтӑрсем уйӑх ҫутинче те курӑнаҫҫӗ… — тет.Женщина, смеясь, отвечала: — Большие звезды и при луне видны…
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Вӗсене хӑйсем хыҫӗнчен ертсе пынӑ евӗр, ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнӗ ҫӗрте, виҫӗ хутламлӑ парӑсне ҫӗклесе, икӗ карап ишет; вӗсем те кӑвак вӗҫен кайӑк пекех курӑнаҫҫӗ; ҫакӑ — тахҫан курса манма пуҫланӑ тӗлӗке аса илтерсе — пӗрттех те пурнӑҫ пек туйӑнмасть.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
… Манран сулахаялла, йывӑҫ тӗмӗсем ҫийӗн ҫын пуҫӗсем курӑнаҫҫӗ: тинӗс хумӗсен шавӗнче, юханшыв шӑнкӑртатнӑ хушӑра ҫын сассисем кӑшт илтӗнеҫҫӗ — кусем «выҫӑпа аптранисем» Сухумирен Очемчири хулине ӗҫ шырама каяҫҫӗ, — Сухумире вӗсем шоссе тунӑ.
Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.
Ман пуҫ ҫинчи каштан ҫулҫисем ылтӑн тӗслӗ курӑнаҫҫӗ, ман ура айӗнче — касса татнӑ алӑ тупанӗ евӗр ҫулҫӑсем тем чухлӗ йӑванса выртаҫҫӗ.
Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.
Унӑн хиврен пӗтӗрсе янӑ сарӑ мӑйӑхӗ айӗнче сархайнӑ шултра шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ.и из-под его белокурых, ловко закрученных усов блестели крупные желтые зубы.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Ҫынсем хӑйсен аллисемпе аркатса илемсӗрлетнӗ тӗттӗм-кӗрен ту таврашӗнче, ӑмансем пек, пӗчӗккӗ курӑнаҫҫӗ те, вак чулсемпе йывӑҫ татӑкӗсем хушшинче, чул тусанӗ айӗнче, вӑтӑр градуслӑ шӑрӑхра, ӑмансем пекех, йӑшӑлтатаҫҫӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫурма-уҫӑ ҫӑварӗнче икӗ рет тип-тикӗс шурӑ шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ.И рот его тоже был полуоткрыт, обнажая два ряда ровных белых зубов.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпир Рагимпа халь ҫеҫ тытнӑ чӗрӗ пулӑран шӳрпе пӗҫеретпӗр, иксӗмӗрӗн те пирӗн кӑмӑлсем ҫемҫелсе ҫитнӗ: пире пур япаласем те юмахри пек, чунлӑ пек курӑнаҫҫӗ, пурин ӑшне те кӗрсе пӗлме май пур пек туйӑнать.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Норд-ост ҫилӗсем амантса хутлатнӑ йывӑҫсемпе витӗннӗ тусем, хӑйсен тӑррисене чӑнках карӑнтарса, тӗпсӗр уяр тӳпенелле ҫӗкленнӗ, вӗсен сивлек кӳлеписем, кӑнтӑр каҫӗн йӑваш та ӑшӑ тӗтӗмӗпе хупланса, ҫаврашкан курӑнаҫҫӗ.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Пуҫ тӑрринче халӗ те-ха кӑпӑшка та тӗрлӗ тӗслӗ катрам-катрам пӗлӗт татӑкӗсем йӑсӑрланаҫҫӗ; пӗр ҫӗрте вӗсем тӗтӗм пек ҫепӗҫ те кӗл пек кӑвак, тепӗр ҫӗрте — ту татӑкӗ пек хытӑ, шупкарах хура е хура-хӗрлӗн курӑнаҫҫӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Хӗрарӑмӗсем хӑйсем те юмахри пек тӗлӗнмелле курӑнаҫҫӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Вылякан тинӗс ҫине ӳкнӗ ҫӑлтӑр ҫутисем, хумсем тӑрӑх сиккелесе, пӗрре ҫухалаҫҫӗ, тепре ҫӗнӗрен курӑнаҫҫӗ.Отраженные играющим морем, эти звездочки прыгали по волнам, то исчезая, то вновь блестя.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Ҫӗтӗк-ҫатӑк, тарланӑ ҫынсем, ывӑннипе, шав-шавпа тата шӑрӑхпа минтӗренӗскерсем, ҫавӑнтах тата ҫак ҫынсем хӑйсем тунӑ кӗрнекӗпе хӗвел ҫутинче йӑлтӑртатакан хӑватлӑ машинӑсем, малтанлӑха пӑспа та мар, хӑйсене тӑвакансен ӳт-хал вӑйӗпе, вӗсен юнӗпе ҫӳренӗ машинӑсем курӑнаҫҫӗ, — ҫаксене пӗр-пӗринпе танлаштарнинче хаяр мӑшкӑллӑхӑн пысӑк поэмийӗ курӑнса каять.
Челкаш // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Чӑнах та, вӑрахчен пӑхса тӑрас пулсан, вӗсем ҫав тери пысӑк-пысӑк ҫӑлтӑрсем пекех курӑнаҫҫӗ вӗт?— А правда, если на них долго смотреть, они кажутся большими-большими?
40-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951