Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аллисемпе (тĕпĕ: алӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Офицер юнлӑ питне аллисемпе пӑчӑртанӑ та, хӑрушшӑн ахлатса-йынӑшса, ҫӗр ҫинче йӑванать кӑна.

Офицер с залитым кровью лицом катался по земле, дико крича.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кил хуҫи, ку таранчченех кӑмака патӗнче тӑнӑскер, Соколов патне чупса пырса, ӑна аллисемпе сула-сула хӗрсех темӗн ӑнлантарма пикенчӗ.

Хозяин хаты, который все это время не отходил от печки, подбежал к Соколову и стал что-то горячо объяснять ему, подтверждая слова жестами.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӑсне ҫухатнӑ пекех Паганель палуба тӑрӑх кускаласа ҫӳрет; пуҫне вӑл аллисемпе ярса тытать, ҫӳҫне тӑпӑлтарать.

Паганель заметался по палубе, как безумный; он сжимал голову руками и рвал на себе волосы.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кунта вӗсем вӗрене ячӗҫ те, аллисемпе ҫӗртен тыткаласа, ытла чӑнках мар вырӑна анма пуҫларӗҫ.

Здесь они отпустили верёвку и начали сползать по крутому склону, цепляясь руками за землю.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсем хӑйсене хураллама хушнӑ ҫынсене аллисемпе урисенчен ҫыхса лартманни те ҫирӗм хуралҫӑн куҫӗ умӗнче нимле тарма та май ҫуккине анчах пӗлтерет.

Если они не связали своих пленников по рукам и ногам, то это объяснялось только совершенной безнадёжностью всякой попытки к бегству на глазах у двадцати сторожей.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вара, ӑна хӑйӗн хыҫне туса, халех европеецсем ҫине сиксе ӳксе вӗсене таткаласа пӑрахма хатӗр ҫынсене аллисемпе ҫулса, аслати пек вӑйлӑ сассипе: — Табу! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Затем, прикрыв его своим телом, он простёр руки над толпой, готовой броситься на европейцев и растерзать их, и произнёс громовым голосом одно слово: — Табу!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Аллисемпе сулаҫҫӗ… ахӑрашаҫҫӗ…

— Машут руками… рычат…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсене ват карчӑксем хупӑрласа илчӗҫ те, аллисемпе юнаса, темӗскер кӑшкӑраҫҫӗ.

Толпа старых дикарок обступила их со всех сторон и, угрожающе размахивая руками, что-то кричала.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫара аллисемпе хӑйӑра чавса Лупер хӑйӗн тусӗн ӳтне ҫӗре чиксе хӑварнӑ.

Лупер голыми руками вырыл в песке яму и предал погребению тело своего друга.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Корчагин пуҫне аллисемпе ярса тытрӗ те йывӑр шухӑша кайрӗ.

Корчагин обхватил голову руками и тяжело задумался.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тая хӑраса, аллисемпе сулкаласа илчӗ.

Тая испуганно отмахнулась рукой:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Туфта, аллисемпе ишсе каяс пек хӑлаҫланчӗ те, сӑмаххисене хӗрӳлленсе ывӑта пуҫларӗ:

Туфта взмахнул руками, словно пускаясь вплавь, и азартно зачастил словами:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Старик шӑмӑллӑ аллисемпе юханшыв леш еннелле сулать те, пӗчӗк ачасемпе стариксем ҫеҫ макӑрнӑ пек, макӑрса ярать.

 — Старик махнул костлявой рукой за речку и заплакал, как плачут только малые дети и старики.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хартлатса, вӗткеленсе ҫаврӑнкалакан сыснана вӑл, аллисемпе шӑртӗнчен ҫатӑртаттарса тытса, ҫара урисемпе хӗстерсе хыттӑн тӑкӑрлать те: — Ноо, яра пар! Тпру, ан ашкӑн! — тесе кӑшкӑрать.

Крепко шпоря ее босыми ногами, вцепившись ручонками в щетину, кричал на вертящееся и хрюкающее животное: — Но-о-о, пошла, поехала! Тпру! Не балуй!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Мӗн эсир, спекулянт ҫӗлен-калтисем, мӑшкӑлас тетӗр-им? — терӗ те Павел, аллисемпе пружина ҫинче ҫӗкленнӗ пек ҫӗкленсе, ҫӳлти сак ҫине хӑпарчӗ, пӗтӗм вӑйне пухса, Мотькӑна куштан питӗнчен ҫатлаттарчӗ.

— Что же вы, гадье спекулянтское, издеваться думаете? — подымаясь на руках, как на пружинах, Павел выбрался на вторую полку и с силой ударил кулаком по наглой роже Мотьки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Аллисемпе, хулпуҫҫисемпе, хӑшпӗр ҫӗрте чышкисемпе те ӗҫлесе, ҫынсен хулпуҫҫийӗсем ҫине хӑпарса кайса, ҫӳлти саксенчен уртӑнса, Павел, хӑйне темӗн пек вӑрҫнине пӑхмасӑрах, вагон варрине ҫитрӗ.

Работая руками, плечами к кое-где кулаками, взбираясь на чужие плечи, подтягиваясь на руках, хватаясь за верхние полки, осыпаемый градом ругани, Павел все же пробрался в середину вагона.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вара вӑл аллисемпе хӑлаҫланса фургонтан чупса тухрӗ.

Затем он выбежал из фургона, размахивая руками.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӑтӑшах «ноки, ноки» тени палӑрать, ӑна каланӑ чух вӗсем аллисемпе нумайтарах кӑтартса параҫҫӗ те ҫулҫӳревҫӗсем, юлашкинчен, ӑнланчӗҫ: вӑл «пар, пар» тени пулать иккен.

Слово «ноки, ноки» слышалось всё чаще и сопровождалось такими выразительными жестами, что путешественники, наконец, поняли его значение: «дай, дай».

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чӗрчун часах анчӗ те, ҫӗр ҫинчен темиҫе метр ҫиҫӗм пек чупса кайса, камед йывӑҫҫин яка та хулӑм вуллинчен хӑйӗн темӗн тӑрӑшшӗ аллисемпе ярса илчӗ.

Вскоре оно опустилось вниз и, с быстротой молнии пробежав несколько метров по земле, ухватилось своими длинными руками за совершенно гладкий толстый ствол камедного дерева.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Аллисемпе суллани тӑрӑх вӗсем пӗр-пӗр тӗлӗнтермӗш япалана тӗл пулни ҫинчен пӗлтернӗ.

Судя по их оживлённой жестикуляции, они наткнулись на что-то интересное.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех