Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тапса (тĕпĕ: тап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тапса сиктернӗ вӗсене пирӗннисем!

Пихнули их наши!

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хуллен йынӑшса, лаша ашӗ ҫине выртрӗ, пуҫне ҫӗклеме тӑчӗ, анчах юлашки вӑйӗ пӗтсе ҫитрӗ пулас та, хушӑран ҫеҫ чӗтренкелесе илчӗ, куҫӗсене сӳнӗк тӗс ҫапрӗ, мӑйӗ ҫине пӑчӑр-пӑчӑр тар пӗрчисем тапса тухрӗҫ.

На бок лег он с глухим стоном, попытался поднять голову, но, видно, покидали его последние силы; дрожь становилась все реже, мертвели глаза, на шее выступила испарина.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Снаряд ҫӗре кисрентерсе ҫурӑлнӑ сасӑпа казаксен учӗсем команда панӑ пек хӑвӑрт кукленсе илчӗҫ те малалла тапса сикрӗҫ.

Казачьи кони от потрясшего землю взрыва будто по команде присели и ринулись вперед.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Енчен те тепре тапса сикетӗр — Еринскинче тӑракан утлӑ ҫара пурсӑра та сире, сутӑнчӑксем тесе, хӗҫпе тураса тӑкма хушатӑп! —

Ежели ишо раз побежите — прикажу коннице, какая стоит в Еринском, рубить вас, как изменников! —

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, пӗр самантлӑха айккинелле тайӑлса, Мажарова питрен тинкерсе пӑхрӗ, унтан ун чӑмӑртанӑ тутисен кӗтессинче темскер чӗтренсе илчӗ, хӗснӗ куҫӗсенчен сарӑ та ҫӑра куҫ хӑрпӑкӗсем витӗр шалта пытанса тӑнӑ ҫутӑ тапса тухнӑ пек пулчӗ.

Он отстранился на мгновение от Мажарова, напряженно вглядываясь в его лицо, потом что-то дрогнуло в уголках его сжатых губ, в прищуренных глазах, в которые словно пробился сквозь светлые густые ресницы затаенный глубинный свет.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тем тусан та! — шухӑшларӗ вӑл, ҫамкине тапса тухнӑ сивӗ тарне шӑлса.

Ни за что! — подумала она и вытерла проступивший на лбу холодный пот.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени, кулса, куҫӗсенчен тапса тухнӑ куҫҫульне шӑлса та типӗтеймерӗ, вӗсен ҫурчӗ патнелле тепӗр грузовик пӑрӑннине курах кайрӗ.

Она не успела отсмеяться и вытереть брызнувшие из глаз слезы, как увидела сворачивавшую к дому новую грузовую машину.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сирӗншӗн тӑрӑшатӑп вӗт-ха эпӗ, эсир пур — мана хытӑрах тапса ыраттарасшӑн.

Я же для вас стараюсь, а вы все норовите побольней меня лягнуть.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иннокентий нимӗн те ӑнлаймасӑр, чукунран пӗр курка шыв ӑсса илсе, Лизӑн ҫурӑмӗпе кӑкӑрӗ ҫине ячӗ те кухньӑран хӳрине пӗҫертнӗ кушак пек тапса сикрӗ.

Уже почти ничего не соображая, Иннокентий машинально зачерпнул воды из чугуна, вылил Лизе на спину и грудь и как очумелый выскочил из кухни.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫамкине тар тапса тухрӗ, вӑл чӗтрене ерчӗ.

На лбу его проступил пот, он весь дрожал от напряжения.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анохин кутамккана урипе тапса кӗтеселле шутарчӗ, ҫуталса кайнӑ, вараланчӑк ватнике икӗ пӳрнипе йӗрӗнчӗклӗн тытса, кутамкка ҫине хучӗ, вара куҫ харшисене пӗркелентерсе тӳрленсе тӑчӗ.

Анохин отбросил ногой в угол мешок, брезгливо, двумя пальцами, приподнял грязный, залоснившийся ватник, положил его на мешок и выпрямился, озабоченно хмуря брови.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Агашӑн шурӑ тутӑр ҫыхнипе пушшех те хурарах, ҫулла хӗвелпе пиҫни кайман пит-куҫӗнче лайӑх сывлӑхпа вӑй-хал тапса тӑрать.

Лицо Агаши, еще темное от летнего загара, резко выделенное белизной платка, дышало здоровьем и силой.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫитет сана, — вӑтанса алне сулчӗ Аниҫҫе, ун куҫӗсенчен кӗтмен ҫӗртен куҫҫуль тапса тухрӗ, кӗре тӗслӗ пит ҫӑмартисем хӗрелсе кайрӗҫ.

— Да будет тебе, — смущенно отмахнулась Анисья, и на глазах ее нежданно проступили слезы, а смуглые щеки окрасил румянец.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мрыхин аллисене кӑлӑхах сулкаларӗ, графина пӑккипе чанклаттарса шаккарӗ, ун кукша пуҫне тар тапса тухрӗ, вӑл хӑй патӗнчех тӑракан ҫынсене ҫаннисенчен туртрӗ, куҫӗсене чарса пӑрахса кӑшкӑрчӗ, анчах нимӗн усси те пулмарӗ.

Мрыхин бестолково мотал руками, звенел пробкой о графин, лысая голова его покрылась испариной, он дергал близко стоявших за рукава, выкатывал в крике глаза, но все было безуспешно.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Рысак ҫунана карт туртрӗ те — Дымшаков темӗнле ӳкмерӗ — ҫил-тӑман кӑларса, ӗнтрӗкелле тапса сирпӗнчӗ, часах хире тухса, ҫырмари кӗртсем урлӑ каҫрӗ.

Тот дико рванул розвальни — как только устоял Дымшаков, — чертом понесся в сумерки, поднимая снежные вихри, и скоро был уже за овражными сугробами, в степи.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Васятка тем пек анратрӗ пулин те, Егор пуҫне сулса кӑшкӑрчӗ те, рысак вырӑнтан тапса сикрӗ.

Как ни канючил Васятка, Егор мотнул головой, гикнул, и рысак сорвался с места.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Улма чӑпар ут, витерен ҫутӑ тӗнчене тухнипе савӑннӑ пек, турех тапса сикрӗ.

Серый взял с места крупной рысью, словно обрадовался, что наконец вырвался из конюшни на белый свет.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса тӑчӗ те, вӑл ҫывхарнине асӑрхаман пек, тӗплетнӗ кӑҫаттипе клещерен тапса, мӗкӗрленсе, сӳсмен чӳлӗкне туртса ҫыхма пуҫларӗ.

Егор повернулся спиной и, как бы не замечая его приближения, старательно затягивал супонь хомута, упираясь грубо подшитым валенком в клешню и кряхтя от натуги.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл калинккене урипе тапса уҫрӗ те, инкек пуласса сиссе тейӗн, хӑйӗн хӑвӑрт шуса пыракан мӗлкине хуса ҫитме тӑрӑшнӑ пек, кирпӗч сарнӑ тӑкӑннӑ ҫулҫӑсемпе витӗннӗ ҫул тӑрӑх чупса кайрӗ.

Распахнув ударом ноги калитку, он побежал по выложенной кирпичом и усыпанной сухими листьями дорожке в мрачном предчувствии беды.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑвак костюм, кӗрен чӑлха пуҫӗ тата чечекне тӑкнӑ хӑлха ҫакки курӑкӗ пек кӑпӑшка калпак тӑхӑнтартнӑ ача амӑшӗн чӗркуҫҫийӗсем ҫинче тапӑлтатать, унӑн икӗ кӗрен пан улми пек пит ҫӑмартийӗ тапса тӑрать.

Малыш упруго дрыгал ножками на ее коленях, одетый и голубые ползунки и пушистую, как отцветший одуванчик, шапочку, из которой, как два румяных яблока, вышарили его тугие щечки.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех