Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урамӗсем (тĕпĕ: урам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫыран хӗрне йӑпшӑннӑ пӗчӗк хулан пӗтӗм ҫурчӗсемпе урамӗсем курӑнаҫҫӗ, сӑртлӑхсемпе анлӑ уй-хирсем сарӑлса выртаҫҫӗ.

Приютившийся к берегу городок показывал все свои дома и улицы; широко разбегались холмы и поля.

II // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Урамра пӗр чӗрчуна та хирӗҫ пулаймастӑн, хушӑран анчах пӗр шит хулӑнӑш тусанпа витӗннӗ ҫемҫе ҫул урлӑ автан каҫса каять; ҫав тусан вара пӑртак ҫумӑр ҫусанах пылчӑкланса ларать те Б. хулан урамӗсем мӑнтӑр сыснасемпе тулаҫҫӗ, вӗсене унти городничий французсем тет.

На улицах ни души не встретишь, разве только петух перейдет чрез мостовую, мягкую, как подушка, от лежащей на четверть пыли, которая при малейшем дожде превращается в грязь, и тогда улицы городка Б. наполняются теми дородными животными, которых тамошний городничий называет французами.

Кӳме // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Вӑрҫӑ пуҫлансанах, пӗрремӗш кунсенче вӑл хула урамӗсем тӑрӑх ҫунса тӑракан пит-куҫпа ҫӳренӗ.

В первые дни войны она ходила по улицам города с пылающим лицом, с разгоревшимися глазами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Донецк урамӗсем тӗрлӗ саслӑ шавпа тулса ларнӑ; ҫынсем калаҫни, автомобильсен кустӑрмисем асфальт тӑрӑх ҫатӑртатни, трамвайсен тулли вагонӗсем кӗмсӗртетни…

Донецк шумел разноголосицей улиц, шуршал по асфальту колесами автомобилей, громыхал переполненными вагонами трамваев.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Каҫхи хулан пушаннӑ урамӗсем тӑрӑх утрӗҫ, ура айӗнче юр чакӑртатрӗ, туйӑмӗсем ниҫта шӑнӑҫайманипе: «Ҫынсем! Пӑхӑр-ха, мӗнешкел телейлӗ эпир!» тесе кӑшкӑрас килчӗ.

Шли по пустынным улицам ночного города, под ногами скрипел снег, и от избытка чувств им хотелось крикнуть: «Люди! Смотрите, какие мы счастливые!»

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хӑйне кирлӗ тӑкӑрлӑк вӗҫне шыраса тупиччен район хулин сивӗ уйӑх ҫути ӳкнӗ пушӑ урамӗсем тӑрӑх Константин нумайччен аташса ҫӳрерӗ.

Константин долго плутал по пустынным, залитым холодным сиянием луны улицам районного городка, прежде чем отыскал нужный ему тупичок.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрлисем, лашисене йӑпӑр-япӑр ҫавӑрса, вӗсене Каргински хапхи умне ҫитсе чарӑннӑ тачанкӑсем ҫинчен икӗ пулеметпа хыҫран ҫунтарма тытӑнчӗҫ, хыпаланмасӑр станица урамӗсем тӑрӑх сапаланса кайрӗҫ.

По ним, лихо повернув лошадей, строчили два пулемета с тачанок, остановившихся на въезде в Каргинскую, по улицам медленно растекались красные.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашки кунне, хутортан каяс умӗн, 13-мӗш кавалери полкӗн пулеметчикӗсем сарлака хыҫлӑ тавричански ҫуна ҫине Моховсен граммофонне хӑпартса лартрӗҫ, утсене чӑм кӑпӑка ӳкерсе, нумайччен хутор урамӗсем тӑрӑх ӗрӗхтерсе ҫӳрерӗҫ.

В последний день пулеметчики 13-го кавполка перед уходом поставили на широкоспинные тавричанские сани моховский граммофон, долго вскачь мылили лошадей по улицам хутора.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий сотнинчи казаксем, вӗсемпе хутшӑнса кайса, каялла — станци урамӗсем еннелле — чупрӗҫ.

Казаки сотни Григория, перемешавшись с бежавшими, сыпанули назад — в улицы.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пысӑк станица урамӗсем тӑрӑх центр еннелле казаксен ушкӑнӗсем кӗпӗрленсе иртеҫҫӗ.

По улицам большой станицы шли к центру толпы казаков.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нахичевань ҫумӗнчи поселок урамӗсем тӑрӑх чакса пыракан хӗрлӗ гвардеецсен хура пальтовӗсемпе шинелӗсем мӗлтлетсе иртеҫҫӗ.

По улицам предместья Нахичевани мелькали черные пальто и шинели отступавших красногвардейцев.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑнӑхман пирки урамӗсем те сарлакарах, ҫурчӗсем те ҫӳллӗрех, картисем те йӗркелӗрех курӑнма пуҫларӗҫ.

От непривычки и улицы казались шире, и дома выше, и изгороди исправней.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӗнӗ хыпарсене кирек хӑҫан та тӗрӗсрех пӗлсе тӑракан штаб ординарецӗсем ҫирӗплетсе каланӑ тӑрӑх, Вӑхӑтлӑх правительство Америкӑна тухса тарнӑ пулать, Керенскине матроссем ярса тытнӑ та ҫӳҫне шакла кастарса янӑ, унтан тата, чупкӑн хӗре вараланӑ пек тикӗтпе вараласа, икӗ кун Петроград урамӗсем тӑрӑх сӗтӗрсе ҫӳренӗ, имӗш.

Штабные ординарды, обычно осведомленные лучше всех, утверждали, что Временное правительство бежало в Америку, а Керенского поймали матросы, остригли наголо и, вымазав в дегте, как гулящую девку, два дня водили по улицам Петрограда.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кошевой инҫетри ялӑн пушӑ урамӗсем еннелле пӑхса илчӗ те салтаксен хыҫӗнчен хыттӑн кӑшкӑрса каларӗ:

Поглядывая на далекие пустые улички деревушки, Кошевой крикнул уходившим солдатам:

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тин ҫеҫ таканланӑ утсем хула урамӗсем тӑрӑх чаклаттарса иртнӗ сасӑ хула хыҫнелле кайса пӑчланать.

Воркующий чокот свежекованных конских копыт несся по улицам и заглох на окраине.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл Быхов урамӗсем тӑрӑх туллашса ҫӳрекен вичкӗн ҫил каснипе питне ҫӳҫенчӗклӗн пӗркелентернӗ те сапаланчӑк ҫӑлтӑрлӑ сивӗ тӳпе ҫине хӗсӗк куҫӗпе тинкерсе пӑхса пырать.

Он морщился от холодного, плутавшего по быховским уличкам ветра, щурил узенькие прорези глаз на морозное вызвездившееся небо.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Июлӗн 7-мӗшӗнче казаксен учӗсем столицӑн шашка сарнӑ урамӗсем тӑрӑх чӗрнисемпе чаклаттарса ҫӳреме пуҫлаҫҫӗ.

Седьмого июля копыта казачьих коней уже цокали по одетым в торцовую чешую улицам столицы.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӳлте, ҫумӑр пӗлӗчӗсем ишсе ҫӳренӗ ҫӗрте, ҫил тачка пӗлӗтсене майӗпен ҫеҫ тӗрткелесе хӗвеланӑҫне хӑвалать; хутор таврашӗнче, Дон шывӗн тӗксӗм симӗс тӳремлӗхӗпе ҫаралса юлнӑ вӑрмансем ҫинче вара вӑл ҫӳҫепе тирек йывӑҫҫисен тӑррисене ава-ава каять, Дон шарлакне айӑн-ҫийен ҫавӑрттарса пӑтратать, хутор урамӗсем тӑрӑх сарӑхнӑ ҫулҫӑсен вӗлтӗркке кӗтӗвӗсене хӑвалать.

Там, вверху, тихий ветерок лишь слегка подталкивал тучи, сплавляя их на запад, а над хутором, над темнозеленой равниной Дона, над голыми лесами бил он мощными струями, гнул вершины верб и тополей, взрыхлял Дон, гнал по улицам табуны рыжих листьев.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сулахай ҫыран тӑрӑх станица ларса тухнӑ — Кубань хӗррипе унӑн аслӑ урамӗсем тӑсӑлаҫҫӗ.

На ее левом берегу — станица, широкими кварталами растянулась она вдоль Кубани.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

 — Эпӗ сан патна кайрӑм, ҫав вӑхӑтра Дорофей лаша утланса станица урамӗсем тӑрӑх ҫаврӑнчӗ.

— Я пошел к тебе, а Дорофей тем временем проскакал на коне по станице…

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех