Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мажаров (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мажаров, хӑйне темӗнле шӑнтса пӑрахнӑ пек туйса, сӗтел патӗнчен кӑшт сиксе ларчӗ, стаканне ывӑҫ тупанӗсемпе хытӑрах чӑмӑртаса тытрӗ.

Мажаров чуть отстранился от столика, зажал в ладонях стакан, чувствуя, как сосущий холодок подбирается к его сердцу.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ун аллине хытӑ чӑмӑртарӗ, хӗр чӑмӑртамарӗ.

И рука ее почти не отозвалась на крепкое мажаровское пожатие.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, пире хӑш-пӗрисем мӑшӑрлантарчӗҫ пулсан, айтӑр хамӑр паллашар хуть, — вӑл, йӑл кулса, хӗре аллине тӑсса пачӗ, — Мажаров Константин…

— Ну, раз уж нас поженили другие, то давайте хоть сами-то познакомимся, — он, улыбаясь, протянул ей руку, — Мажаров Константин…

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ҫамрӑк амӑшӗн сӑмахӗсене каҫӑхса кайса итлерӗ, ӑна хӗрарӑм кашни сӑмаха ахаль каланӑ пек мар, юрласа каланӑ пек туйӑнчӗ, унӑн сасси кӑкӑртан шалтан хумханса, чӗтренсе тухрӗ.

Мажаров зачарованно слушал молодую мать — казалось, она не выговаривала, а выпевала каждое слово, голос ее был полон волнующей дрожи.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Парӑр кунта ачана, тытса тӑратӑп эпӗ! — кӑшкӑрчӗ хӗр, Мажаров вара, хӗрарӑм аллинчен утиялпа чӗркенӗ ачана илсе, ӑна хӗре тыттарчӗ.

— Давайте сюда вашего малыша, я пока подержу ого! крикнула девушка, и Мажаров, приняв из рук женщины закутанного и одеяло ребенка, передал его ей.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров кӗнӗ вакунта урӑм-сурӑм шав тӑрать.

В вагоне, куда вошел Мажаров, стоял невообразимый гвалт.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑхӑт иртнӗҫемӗн Константин Мажаров кирек мӗне те, пурне те каҫаракан ҫын пулса тӑман, ҫапах та халӗ вӑл амӑшӗ ҫинчен урӑхла аса илнӗ, вӑл йӑнӑшма пултарнине, унӑн тӗттӗмлӗхне шута илнӗ, ку ӑна хӑйӗн ҫамрӑк чухнехи идейлӑхӗ ҫине те урӑхла пӑхма май панӑ.

Время не сделало Константина Мажарова всеядным и всепрощающим, но оно иначе окрасило воспоминания о матери, со всеми ее заблуждениями и дикой темнотой, позволило по-иному взглянуть и на идейную категоричность молодости, которая во имя классовой непримиримости наотмашь рубила по чувствам кровного родства…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вуннӑ ҫине пуссан, Костя Мажаров ашшӗсӗр тӑрса юлнӑ.

Косте Мажарову шел десятый год, когда он потерял отца.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑсатаканнисем каяканнисемпе сывпуллашнӑ вӑхӑтра, ӑсатаканнисем вакунра пулнӑ чухне, Мажаров лара-тӑра пӗлмерӗ, хӑйне ӑшӗнче тусӗсене чӗнменшӗн вӑрҫрӗ, ятларӗ, — вӗсем ӑна ҫул ҫине ӑшӑ сӑмахсем калатчӗҫ, аллине хыттӑн тытса чӑмӑртатчӗҫ.

Пока длились прощальные минуты и провожающие оставались в вагоне, Мажаров не находил себе места, ругая себя в душе на то, что лишился напутственных дружеских слов и рукопожатий.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров тӗрлӗ тӗслӗ тумламсем сирпӗннӗ кантӑка антарчӗ те, машинӑ ӑшне уҫӑ сывлӑшпа пӗрле ҫын сассисем, путушсем асфальта сӗртӗннисем тата — таҫта ҫывӑхрах — ним шухӑшсӑр телейлӗн кулни вирхӗнсе кӗчӗ.

Мажаров опустил забрызганное разноцветными каплями стекло, и вместе с резкой свежестью воздуха в машину хлынули человеческие голоса, шелест подошв по асфальту и где-то близко — беззаботно-счастливый смех.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ыйтуллӑн пӑхакан шофера Мажаров хавассӑн: — Казанскине!.. Тата, тархасшӑн, центрпа!.. — терӗ.

Отвечая на вопросительный взгляд шофера, Мажаров весело сказал: — К Казанскому!.. И пожалуйста, через центр!..

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров вӑранса кайнӑ пек пулчӗ, хӑйӗн чӑматанӗсене, апат-ҫимӗҫ тултарнӑ сеткине ярса тытрӗ те, ӑна ҫула тухнӑ чухне яланах хавхалантаракан савӑнӑҫ ирӗксӗр тенӗ пекех пусма тӑрӑх чуптарса антарчӗ.

Мажаров будто очнулся, подхватил свои чемоданы, набитую продуктами авоську, и знакомое радостное возбуждение, которое всегда охватывало его перед всякой поездкой, заставило его почти бегом сбежать по лестнице.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Ҫук, малалла кун пек пурӑнма юрамасть, — шухӑшларӗ Мажаров, вӑйланнӑ ҫумӑра пула картишӗнче кӳлленчӗксем мӗнле хӑмпӑланнине пӑхса.

«Нет, так дальше жить нельзя, — думал Мажаров, глядя, как пузырятся во дворе лужи от усиливавшегося дождя.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тимирязевкӑ пӗтернӗ хыҫҫӑн Ял хуҫалӑх министерствине кайма хут илсен, Мажаров хӑйӗн мӑнаҫлӑхне пытарса тӑман, хӑй пысӑк учрежденире ӗҫлеме тивӗҫлӗ пулнипе савӑннӑ.

Когда, кончив Тимирязевку, Мажаров получил направление в Министерство сельского хозяйства, он не скрывал своей гордости, что удостоился чести трудиться в таком высоком учреждении.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тахҫанах, чӑматансене илсе, подъезд патне анма вӑхӑт ҫитрӗ, унта ӑна чӗннӗ такси кӗтет те пулӗ ӗнтӗ, анчах Мажаров темшӗн васкамарӗ.

Давно пора было брать чемоданы и спускаться к подъезду, где его, вероятно, уже ждало вызванное такси, но Мажаров почему то медлил.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӗнех вара, ку луччӑ халех, кунта Мажаров килсе ҫитиччен, пултӑр!

Что ж, пусть это лучше будет сейчас, пока не приехал сюда Мажаров!

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫаплах, ҫаплах ҫав, вӑл хӑйне темӗн чухлӗ улталасан та, йӑпатсан та, пуриншӗн те пӗр Мажаров анчах айӑплӑ…

Да, да, только один Мажаров виноват во всем, как бы она ни обманывала, ни утешала себя!

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров намӑса пӗлмесӗр шӑпах вӑл пурӑнакан района хӑй ирӗккӗн килме кӑмӑл тунинче темскер ӑнланмалла мар, тӗлӗнмелли тата кӳрентерекенни пур.

Было что-то нелепое, чудовищное и даже оскорбительное в том, что Мажаров, пренебрегая совестью и честью, вызвался поехать добровольно именно в тот район, где жила и работала она.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров пек ҫынпа пӗр районта ӗҫлеместӗп эпӗ!

— Работать вместе в одном районе с таким человеком, как Мажаров, я не буду!

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑт, тархасшӑн, Мажаров

— Вот, пожалуйста, Мажаров…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех