Шырав

[+] хушма опцисем

Шырав ĕçĕ:

Атя сăмах пирĕн базăра пур.

Атя (тĕпĕ: атя) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Халӗ атя апатланма.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тумлан та атя ман пата…
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Атя ыран завуч патне кӗрсе Маюк йывӑр лару-тӑрӑва кӗрсе ӳкнӗ пирки, амӑшӗ хӑйӗн ултавлӑ хӑтланӑвӗсене хӗрӗ ҫине тиеме пӑхни ҫинчен каласа парар, шкулта вӗренекенсен пухӑвне ирттерме, унта Кӗлмук мучине чӗнме ыйтар.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Ҫинук, атя Маюкпа, Кавӗрлепе ҫывӑх туслашар.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Ытла та ансат-ҫке сан апату, — пуҫлать калаҫӑва каҫхи хӑна, — атя ман пата хӑнана, юна хӗртмелли те кӑштах пур…
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Чим-ха, чим, эсӗ ман тӗп ыйту ҫине хуравламарӑн, атя кӗҫӗр укӑлча хӗрринчи виҫ хурӑн патӗнче тӗл пулар? — тархасларӗ Кирюк.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Женя, атя, кайрӑмӑр!
Женя, бежим!

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Атя уттарах, уттарах, тенор, — терӗ старик, монтер еннелле кӑтартса.
— Проходи, проходи, тенор, — показывая на монтера, отвечал старик.

— Атя тӳрех килелле ҫул тытар.
— Давайте только прямо домой.

Атя, иксӗмӗр выляр: эсӗ мулкачне тыт, эпӗ пуканине илем.
Давай с тобой играть: ты держи зайца, а я возьму куклу.

Ну, атя асанне патне кухньӑна.
Ну, пойдем к бабке на кухню.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Атя, пуҫтар япаласене.
Давай собирай вещи.

Атя леш пӳлӗме, эпӗ сан сухална хам хырса пӗтеретӗп.
Идем в ту комнату, и я тебя сам добрею.

— Тус пулсассӑн, атя манпа пӗрле!
— А коли друг, так пойдем со мной!

— Юрка, — ыйтрӑм эпӗ, — атя эппин Витька Чесноков патне каяр, хӑйӗн аппаратне каялла илтӗр вӑл, укҫине мана тавӑрса патӑр!
— Юрка, — попросил я, — давай пойдем к Витьке Чеснокову, пусть он тогда забирает аппарат, а деньги отдаст обратно!

— Атя, Чук, эпир ӑна мӗн те пулин калӑпӑр.
— Давай, Чук, мы с тобой ему что-нибудь скажем.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

— Акӑ-мӗн, — шофёр ҫине куҫ хӗррипе пӑхса пӑшӑлтатрӗ Феня, — атя хамӑрпа пӗрле Брутика та илер.
— Знаешь что, — покосившись на шофера, прошептала Феня, — давай возьмем с собой Брутика.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Атя, иксӗмӗр те урама тухар.
Давай с тобой вместе во двор спустимся.

Атя вӗҫтерер, Димка.
Давай побежим, Димка!

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

«Ан хӑра, манӑн капӑр тумлӑ ҫураҫнӑ хӗрӗм, атя манпа пӗрле; эсӗ ман ҫӳлти патшалӑхра вӑйӑ пуҫлаканни пулӑн, рай юррисем юрлӑн», тет.
«Не бойся, говорит, невеста моя разубранная, ступай за мною; ты у меня в царстве небесном хороводы водить будешь и песни играть райские».

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика