Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

савӑнса (тĕпĕ: савӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эппин, инҫе мар, енчен, эрех те параҫҫӗ пулсан, — терӗ Володя, те фронт ҫывӑххишӗн, те фронтри нормӑпа апат ҫиме май килессишӗн савӑнса.

— Значит, недалеко, раз водку будут давать, — обрадовался Володя не то близости фронта, не то обещанной норме.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ лармарӑм, ӑшра хам ҫапах: «Аманнӑ салтак вырӑнне хураҫҫӗ!» — тесе мӑнаҫланса, савӑнса илтӗм.

Я отказался, но в душе почувствовал гордость: «Наверняка приняли за раненого!»

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Юрать, юрать! — савӑнса кайрӑм эпӗ.

— Конечно, конечно! — обрадовался я.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ савӑнса кайрӑм:

Я обрадовался:

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Роберт пуринчен те малта пырать, ӗҫ ӑнӑҫлӑ пулнипе вӑл вӗҫӗмсӗр савӑнса хӗпӗртесе пырать.

Впереди шёл Роберт, гордый своей удачей и бесконечно счастливый.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Магнитостройра КИМ ялавӗ айӗнчи Корчагинсен ӑрӑвӗ вырӑнне тӑнӑ ҫамрӑк тантӑшсем мӗнле ҫӗнтерӳсем туни ҫинчен радио хыпар илсе ҫитерсен, Павел ҫав тери савӑнса кайрӗ.

Когда луч антенны принес из Магнитостроя весть о подвигах юной братвы, сменившей под кимовским знаменем поколение Корчагиных, Павел был глубоко счастлив.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Нумаях пулмасть Тая хӗрарӑм пайӗ чи малтан панӑ делегатка карточкине савӑнса кӑтартрӗ мана.

На днях Тая с торжеством показала мне первую делегатскую карточку женотдела.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вайман савӑнса кайнӑ:

Вайман торжествовал:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кӑмӑла уҫса яракан уҫӑ тинӗс сывлӑшне кӑкӑр тулли сывласа илет, куҫсем ҫак аслӑ кӑвак тинӗс ҫине ытарайми савӑнса пӑхаҫҫӗ.

Грудь глубоко вдыхала живительную свежесть морского бриза, а глаза не могли оторваться от великого спокойствия синевы.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах колонна хамӑр ҫӗр тӑрӑх ҫеҫ савӑнса, шавласа, юрӑсен сассисемпе сывлӑша янӑратса ҫӳрет.

Но колонна шла по своей земле, шумная и радостная, наполняя воздух звуками песен.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унта савӑнса ҫӳремелли пулмасть.

Это не увеселительная поездка.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вара вӑл боцман ҫине пӑхрӗ, лешӗ ун чухне ҫӗнтерӳ ҫывхарнине курса, савӑнса илеймесӗр чӑтаймарӗ.

И он посмотрел на бывшего боцмана, который не смог сдержать торжествующей улыбки.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ача каласа кӑтартнисем ҫулҫӳревҫӗсен кӑмӑлӗсене ҫӗклентерсе ячӗҫ, ҫавӑнпа вӗсем йӗри-тавра пухӑнчӗҫ те ӑна савӑнса кайсах итлесе лараҫҫӗ.

Между тем путешественники, крайне заинтересованные ответами мальчика, уселись кружком и с любопытством слушали его.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чӑнах та ҫулҫӳревҫӗсен куҫӗ умӗнчех туземецсен масарӗ выртать, анчах вӑл питӗ ешӗл, питӗ чӗрӗ сӑнлӑ, унта ушкӑн-ушкӑн йывӑҫсем илемленсе лараҫҫӗ, вӗсен сулхӑнӗнче кайӑксем савӑнса шӑпӑлтатаҫҫӗ, масар ҫинче нимӗнле салхуллӑ хуйӑх та ҫук теме пулать.

И в самом деле, перед глазами путешественников лежало туземное кладбище, но такое зелёное, такое свежее и с такими красивыми группами тенистых деревьев, где весело щебетали птицы, что оно не производило грустного впечатления.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унтан вӑл Камоэнсӑн аслӑ ӗҫӗ пирки хӑй тӗлӗнсех кайни ҫинчен ӗнтӗ савӑнса итлемелле каласа кӑтартрӗ.

Потом он очень забавно рассказал о своём разочаровании в великом творении Камоэнса.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тинӗс ҫинче ҫӳрекен ҫынсем пирӗн ҫулҫӳревҫӗсем пек ӗмӗрне те савӑнса курман пулӗ.

Никогда, вероятно, мореплаватели не испытывали такой радости, как наши путешественники.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Роберт Грант ҫухалман пулсан, вӗсем ҫавӑн пек асар-писер ҫул тунӑшӑн ӳкӗнме мар, тен савӑнса та тӑнӑ пулӗччӗҫ.

Быть может, они были бы даже довольны тем способом передвижения, каким они достигли прерии, если бы по дороге не исчез Роберт Грант.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл, хӑй пусмӑрламан пулсан, пусмӑрлама жандармсене ирӗк панӑ, хӑй савӑнса кулса тӑнӑ.

Он если не насиловал, то жандармам давал насиловать, а сам любовался.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тоня, ун ҫине чылайччен пӑхса тӑрса, ӑна чунтан хӗрхенсе, чӗрипе савса, уншӑн пӗр хӑраса, пӗр савӑнса унӑн аллисене чӑмӑртать.

Тоня несколько мгновений смотрела на него и, вся охваченная приливом жалости, горячей нежности, тревоги и радости, сжимала его руки:

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мучи ҫӗнӗ ҫын килнӗшӗн савӑнса кайрӗ.

Старик обрадовался новому соседу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех