Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳксе (тĕпĕ: ӳк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑл сиксе тӑчӗ, хӑвӑрт тумланчӗ, ваннӑра питне ҫурӗ те! — паркет ҫине ӳксе ҫутатакан хӗвелтен куҫне хӗссе, столовӑя тухрӗ.
Он вскочил, поскорее оделся, умылся — в ванной! — и вышел в столовую, жмурясь от солнца, лежавшего на паркете горячими косяками.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӳречесем ҫине ӳксе йӑлтӑртатать, тӗттӗмре чупакан салтаксен мӗлкисем курӑнаҫҫӗ, хӗрлӗ ялав татӑкӗсем, заряд ещӗкӗсем, лафетсем, урам урлӑ йӑвантарса вырттарнӑ конка вагонӗсем курӑнаҫҫӗ.
Вспыхивал в стеклах, выдергивал из темноты бегущих солдат, красные лоскутья флагов, зарядные ящики, лафеты, поваленные поперек улицы конки.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шурӑмпуҫ ҫӑлтӑрӗ, хура тинӗс ҫине ӳксе, пӗчӗк уйӑх пек курӑнать.
Утренняя звезда отражается в темной воде, как маленькая луна.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Шашлан» ҫаврака та илемлӗ пӗчӗк ҫупкамра питӗ ҫӑра ӳсекен ҫырлисем ӑшӗнчи кӗренӗн курӑнакан сӗткенӗ ҫинче хӗвел вылять, «хӗрлӗ мускат» ун пек мар: унӑн ҫырлине тӗксӗм тусан хупласа тӑрать, ҫавӑнпа вӗсем ҫине хӗвел ӳксе выляймасть.
Круглые ягодки «шашлы», сжатые в маленькую изящную кисть до того тесно, что теряли форму и делались почти кубиками, ярко отражали в своих медово-розовых пузырьках солнце, в то время как ягодки «розового муската» были покрыты мутной аметистовой пыльцой и солнца не отражали.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Снарядсем ӳксе ҫурӑлни ҫывхарнӑҫемӗн ҫывхарать.
Всё ближе подступали разрывы снарядов.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паҫӑр инҫетре ӳксе ҫурӑлнӑ снарядсен сассисем сасартӑк ҫывхара пуҫларӗҫ — сылтӑмран сулахаялла, квартӑлсем урлӑ майсӑр пускаласа тӳрех ҫак ҫурт патнелле, ҫак эпӗ хамӑн «юрӗ» е «килӗшейместӗп» тенӗ пӗр-пӗринчен вӗҫӗмсӗр инҫетре тӑракан сӑмахсен хушшинче аташса ҫӳренӗ ҫӗре ҫывхарчӗҫ.
Разрывы, прежде далёкие, вдруг стали приближаться — справа налево, грубо шагая между кварталами прямо к этому дому, к этим пустынным комнатам, но которым я бродил между «да» и «нет», находившимися так бесконечно далеко друг от друга.

Чи малтанхи хут тӗрӗслес майпа персе пӑхнӑ шрапнель паҫӑрах ӳксе ваннӑччӗ, ҫапах тӗтӗм карӑмӗ васкамасӑр сирӗлсе Литейнӑй кӗпер ҫийӗн ҫакӑнса тӑратчӗ-ха.
Первая пристрелочная шрапнель разорвалась уже давно, а дымовое облачко, медленно рассеиваясь, всё ещё висело над Литейным мостом.

Кашни ҫурт стени ҫинче артиллери снарячӗсем ӳксе сирпӗтнӗ е ҫӗмӗрнӗ шӑтӑксем палӑраҫҫӗ — эпӗ тупаймастӑпах терӗм.
Не найду — раз на каждой стене были впадины и разрушения от артиллерийских снарядов.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах тепӗр тӗрлӗ, фантазиллӗ пӑс та пулнӑ-мӗн, ҫавна пула эпӗ, тарласа чӑм шыва ӳксе, васкавлӑн хӑйӑлтатса сывлаттӑм.
Но был ещё и другой, фантастический пар, от которого я быстро и хрипло дышал и обливался потом.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана сиктерчӗ те, эпӗ аманнӑ ура ҫине ӳксе ирӗксӗрех йынӑшса ятӑм.
меня подбросило, и я невольно застонал, навалившись на раненую ногу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах акӑ виҫҫӗмӗш хут тревога пуҫланчӗ, бомбӑсем ҫывӑхрах ӳксе ҫурӑлчӗҫ, пӳртӗмӗр кисренчӗ — калӑн ҫав, пӗр утӑм малалла та каялла турӗ, тесе, кухньӑри сентресенчен кастрюльсем персе анчӗҫ.
Но началась третья тревога, бомбы упали близко, дом качнулся, точно сделал шаг вперёд и назад, в кухне посыпались с полок кастрюли,

Персе тӑнӑ вырӑнтан эпир иртсе кайрӑмӑр, хыҫҫӑмӑртан пӗр-икӗ снаряд ӳксе ҫурӑлчӗ те эпӗ алӑка уҫса пӑхнӑ чух пусӑрӑннӑ тусан варкӑшни ҫеҫ курӑнчӗ.
Мы проскочили место, которое простреливалось, хотя что-то раза два рванулось за нами, и, приоткрыв заднюю дверь, я увидела на дороге опускающееся облачко пыли.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Выртрӑм та, куҫӑма хупсанах пӗтӗмпе ҫӗнӗрен хускалчӗ: йывӑр тӑмлӑ наҫилкке йӑтнӑ хӗрсем, хӑмасем тӑрӑх васкамасӑр пыракан тачкӑсем, чӳрече кантӑкӗсем ҫине ӳксе ҫиҫекен хӗвел те, — пурте арпашӑнчӗ.
Я легла, закрыла глаза, и сразу всё поехало: девушки, поднимающие носилки с тяжёлой, твёрдой глиной; тачки, медленно сползающие по доскам; солнце, поблёскивающее на тёмно-красных срезах окна.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗлтлетсе куҫакан пунктирсем евӗр ҫӑлтӑр ҫутӑсем Мускав шывӗ тӑрӑх чӑлпар сапаланчӗҫ, шыв тӗкӗрӗ ҫине ӳксе, тавралӑха ҫутатрӗҫ.
Стремительно бегущими пунктирами мгновенно рассыпались огни над Москвой-рекой и повторились в ее зеркале.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Нимӗҫсем вӗсене хыпӑнса ӳксе сӗве-сӗве илеҫҫӗ, тет.
И немцы бегают кругом и сдирают их отовсюду.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл урлӑ сак ҫинчен сиксе тӑчӗ, ыйӑх тӗлӗшпе аптӑраса ӳксе, сӑхсӑхма пуҫларӗ, унтан алӑк патне чупрӗ.
Она вскочила с лежанки, заметалась со сна и, крестясь и причитая, побежала к дверям.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах ку пӗрре те ӑшталанса ӳксе перекен зениткӑсен тактчӗ мар.
Но это не было похоже на яростно-торопливые такты зениток.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗррехинче вӑл, килте икӗ кун пулман хыҫҫӑн, йӑлт сӑнтан ӳксе, суранланнӑ алӑпа таврӑнчӗ.
И один раз вернулся после двухдневного отсутствия страшно бледный, с перевязанной рукой.

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ӗнтӗ пирӗн поезд вӗҫтерсе пыракан, ҫуйханса тӑракан пӑлхавлӑ тӗнчене ӳксе ҫухалчӗ.
Он канул в этот тревожный, взбудораженный мир, через который мчался наш поезд.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара хыпса ӳксе пуҫтарӑнни, сӗм-тӗттӗм Хусан вокзалӗнче васкавлӑн тиенни.
А потом суматошные сборы, ночная погрузка на Казанском вокзале, в кромешной тьме.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика