Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫичӗ сăмах пирĕн базăра пур.

ҫичӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫирӗм ҫичӗ ҫулхи патвар Михха, ҫимӗк кунӗ ячӗпе ӗҫсе ӳсӗрӗлсе, каллех хура урхамахне утланса тухрӗ.
Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ҫав хушӑрах вӗсем те, кусем те писатель чӑвашсен иртнӗ пурнӑҫӗпе вӗсен йӑли-йӗркине тӗлӗнмелле лайӑх пӗлнине, чиркӳпе тӗн пусмӑрӗ, кулаксемпе ял куштанӗсем ӗҫ хресченӗн ҫичӗ хут тирне сӳнине пысӑк ӑсталӑхпа ҫырса кӑтартма пултарнине палӑртнӑччӗ.
Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ҫичӗ уйӑх нушаланса пурӑннӑ хыҫҫӑн Клавье мӑнастиртен тарса тухать, Михха килне пырса амӑшӗ вӑхӑтсӑр ҫӗре кӗнине пӗлет.
Куҫарса пулӑш

Совет халӑхӗ чура тума килнӗ ҫичӗ юта хирӗҫ мӗнпур курайманлӑхӗпе ҫӗкленнине пула фюрер салтакӗсем, хӗрӗх кун хушшинче Раҫҫей витӗр тухма ӗмӗтленнӗскерсем, «пуҫа каялла тӗрӗс илсе кайсан та тӗм пекехчӗ» тени те ӗненмелле илтӗнет.
Куҫарса пулӑш

Ҫамрӑк чух юханшыв ҫинче ӗҫленине асра тытса, писатель «Элнет» драмӑра мул хуҫисем сулӑ юхтаракансен ҫичӗ хут тирне сӳсе пурӑннине, юрлӑ ҫынсен ӗмӗртен килекен асапне ҫырса кӑтартнӑ, «хура халӑх» хушшинче социаллӑ килӗшӳлӗх нихӑҫан та пулманнине, чухӑнсем пусмӑрҫӑсене мӗн авалтан курайманнине палӑртнӑ.
Вспоминая о работе на реке в молодости, писатель в драме «Илеть» описал, как владельцы богатств снимали семь шкур со сплавляющих, вечные страдания бедных людей, показал, что среди «черного народа» никогда не было социального примирения, а бедняки ненавидели угнетателей издревле.

Тепӗр ирхине, ҫичӗ сехетре, туллиех тиенӗ каретӑпа кӳме Стаховсен дачинчен тухса кайрӗҫ.
а на следующее утро, в семь часов, карета и коляска, нагруженные доверху, выкатились со двора стаховской дачи.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫичӗ сехетре ирхине пуҫлатчӗ те куҫҫуль юхтарма, ачасен садне ҫитнӗ чух вара ҫухӑрсах макӑратчӗ.
Слезы начинались в семь утра, когда Люба просыпалась, а в половине девятого, когда мы приходили в детский сад, они превращались в откровенный рев.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ҫичӗ нимӗҫе вӗлернӗ…
— Семь немцев убил…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫав япала вара, ҫичӗ килограмм ҫурӑ таяканскер, утмӑл тӑватӑ тӑваткал километр ҫинче ним юлми шӑлса тухмалла иккен, ҫӳлелле вунтӑватӑ километр ҫӳллӗш сирпӗнмелле-мӗн, чи хӑрушши тата, ҫынна вӑл, кӑшт лексен те, асаплантарса вӗлерет имӗш, е, чӗрӗлес пулсан та, кайран пурпӗр леш тӗнчене ӑсатать…
И хоть это, возможно, так, поскольку, говорят, одна такая штука весом в семь с половиной килограммов повергает в прах все на участке в шестьдесят четыре квадратных километра, а столб огня от взрыва достигает высоты в четырнадцать километров, а самое главное — даже от ожога, самого легкого, человек умирает страшной, мучительной смертью, а если и выживает, то все равно умрет позже…

Соколов лейтенанта калӑр, ҫичӗ сехет валли пурне те кунта илсе килтӗр.
И скажите лейтенанту Соколову, чтоб к семи часам быть всем здесь.

Иккӗмӗш ушкӑн пысӑкрах пулчӗ — ҫичӗ ҫын.
Вторая партия оказалось больше — семь человек.

Эпир пурте ҫырнӑ чух йӑнӑшсем тукалатпӑр-ха, ҫичӗ е тӑхӑр класс пӗтернӗ пулсан та!
Мы все, между прочим, писали с ошибками, мы, окончившие семь и даже девять классов.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тӗлӗнмелли пурах ҫав, мӗншӗн тесен ирхине ҫар форми тӑхӑннӑ темӗнле ӑслӑ этемсем ҫак сӑрӑ-хура массӑран «аслӑ» шкул, урӑхла каласан — ҫичӗ е тӑхӑр класс пӗтернӗ ҫӗр аллӑ ҫамрӑка, суйласа илчӗҫ те, картишне илсе тухса: — Ста-но-вись! — тесе команда пачӗҫ.
Тем более удивительно, что уже наутро какие-то мудрые люди в форме отобрали из этой черно-серой массы команду в сто пятьдесят стриженых юных голов, да еще, как выяснилось, с «высшим» — семи-девятиклассным образованием, вывели ее во двор и сказали: — Ста-но-вись!

Ҫичӗ сехет тӗлне эпӗ Ногин площачӗпе Разин урамӗн кӗтессине наркомат алӑкӗ умне ҫитсе те тӑтӑм.
К семи вечера я был на углу площади Ногина и улицы Разина, я ждал у подъезда наркомата.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сӑнпа та вӑл пачах вӑтӑр ҫичӗ ҫулхи ҫын пек мар, ватӑрах курӑнать: кукша пуҫлӑ, пӗркеленчӗк пит-куҫлӑ.
Он выглядел старше своих тридцати семи лет, был он в меру лысоват и морщинист.

Ҫичӗ тенкӗ тӑрать.
Семь рублей стоит.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тепӗр ҫичӗ кун хушши вӗсем ӑнӑҫлӑрах перевал шыраса сӑртсем тӑрӑх аташса ҫӳренӗ, кӗрсен каялла ниҫтан тухмалла мар хушӑксене ҫакланнӑ.
В течение следующих семи дней они бродили по горам в поисках удобного перевала, попадали в ущелья, не имеющие выхода.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Якӑр ҫыхнӑ канатсене брашиль ҫине чӗркерӗҫ; халь ӗнтӗ тепӗр прилив пуҫланасса ҫеҫ кӗтмелле пулать, вӑл тепӗр ҫичӗ сехетрен, ҫурҫӗр иртсен пӗр сехет тӗлнелле пуҫланмалла.
Якорные канаты были навёрнуты на брашпиль, и теперь оставалось только ждать следующего прилива, который должен был наступить около часа ночи, то есть часов через семь.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Каҫхине ҫичӗ сехет ҫитсен сасартӑк тӗттӗмленнӗ.
Тьма спустилась иа воду внезапно в семь часов вечера.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӗскӗн Марионӑн вельбочӗ ял ҫумӗнчи ҫыранӑн хӗррине ирпе ҫичӗ сехетре ҫитсе чарӑннӑ.
Вельбот несчастного Мариона причалил к берегу возле деревни в семь часов утра.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика