Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ассӑн сăмах пирĕн базăра пур.
ассӑн (тĕпĕ: ассӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ҫӗрпӳртри клеме ҫапнӑ хура кӗҫҫе ҫинче ниҫта тухса ҫӳремесӗр йӑваланса выртрӗ, ассӑн хашлата-хашлата сывларӗ, килте ӳстернӗ табака антӑхса каясла ҫине-ҫине туртрӗ.

Безвылазно лежал в землянке на черной тавреной полсти, вздыхал и жадно курил табак-самосад.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫук ӗнтӗ, тинех нимӗн те тӑваймӑн! — тесе ассӑн сывласа илчӗ хуҫи.

— Нет, ничего уже нельзя сделать! — вздохнул хозяин.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Шурӑхса кайнӑ хуҫи, ассӑн сывласа, пуҫне пӑркаласа хӑй пӳлӗмне кайрӗ.

Бледный, встревоженный хозяин, вздыхая и покачивая головой, вернулся к себе в спальню.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Юнашар пӳлӗмре хуҫи тем ассӑн сывласа ячӗ сысна хӑйӗн килкартинчи витинче нӑриклетсе илчӗ те каллех шӑпланчӗ.

В соседней комнате громко вздохнул хозяин, потом, немного погодя, в своем сарайчике хрюкнула свинья, и опять все смолкло.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

— Ҫапла, ҫапла, — терӗ Пробатов хуллен, ассӑн сывласа илсе.

— Да, да, — вздохнув, тихо проговорил Пробатов.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Юрать, амӑшӗ, ан ҫилен, — терӗ старик, ассӑн сывласа.

— Ладно, мать, не серчай, — вздохнув, сказал старик.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрарӑм йывӑррӑн тӳрленсе тӑчӗ, ассӑн сывласа ячӗ.

Женщина с трудом распрямилась, вздохнула.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Кама мӗн!» — Корней, ҫамрӑксен шавлӑ ушкӑнне хӑй патӗнчен ирттерсе ярса, ассӑн сывласа илчӗ.

«Кому что!» — Корней вздохнул, пропуская мимо себя шумную ватагу.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Роман ашшӗпе аслашшӗне куҫӗсемпе пӑхса ӑсатрӗ, хута кӗме ыйтнӑ пек, аппӑшӗ ҫине пӑхса илчӗ, ассӑн сывларӗ.

Проводив глазами отца и деда, Роман, точно ища сочувствия у сестры, переглянулся с нею, вздохнул.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Ксение тытса ытамларӗ, виҫӗ хут чуп турӗ те, кӑвак та лапсӑркка куҫ харшисем айӗнчен кулӑшла пӑхакан йӳрӗк куҫӗсене хӗссе, юри ассӑн сывласа каларӗ:

Он обнял Ксению, троекратно расцеловался с нею и, щуря не по-стариковски живые, насмешливые бусины глаз под навесом лохматых седых бровей, проговорил с притворным вздохом:

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анохин куляннӑн ассӑн сывласа илчӗ, хулпуҫҫисене сиктерчӗ те, вӗсем тӗрлӗ еннелле утрӗҫ.

Анохин сокрушенно вздохнул, пожал плечами, и они разошлись в разные стороны.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, сӗтел хушшине-тӗк сӗтел хушшине, — Лиза ассӑн сывланӑ пек турӗ, кулса тӑракан куҫӗсене Иннокентий ҫинчен илмесӗр, каласа пӗтерчӗ:

— Ну, за стол так за стол, — Лиза притворно вздохнула и, не спуская с Иннокентия насмешливого взгляда, досказала:

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ шиклӗн кравать патне пычӗ, Аникее утиял ҫинче выртакан аллинчен ачашласа, кулянса ассӑн сывларӗ:

Жена робко подошла к кровати, погладила Аникея по лежавшей на одеяле руке, горестно завздыхала:

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗр ратне пухӑннӑ, шыв сапсан та уйӑрас ҫук, — Молодцов ассӑн сывласа илчӗ, унтан кӑшт тӑхтаса тӑчӗ те салхуллӑн каларӗ.

Одна родня собралась, водой не разольешь, — Молодцов вздохнул, помедлил и досказал с нескрываемой горечью:

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑҫта унта? — терӗ те Егор, хӗрхеннӗ пек, ассӑн сывласа илчӗ.

Разве это мыслимо? — сказал Егор и, похоже, даже сочувственно вздохнул.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑраха ятӑмӑр кӑҫал, вӑраха, — ассӑн сывларӗ Бахолдин, анчах хӑйне тыттарнӑ рапорт ҫине сӑнарах пӑхрӗ те, ун пит-куҫӗ ҫуталса кайрӗ.

— Подзатянули мы нынешний год, подзатянули, — вздохнул Бахолдин, но, когда вгляделся в поданный ему рапорт, лицо ого просияло.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Апла, пурнӑҫ чаплах мар унта сирӗн, — терӗ Ксени, ассӑн сывласа.

— Н-да, обстановочка там у вас, — вздохнув, сказала Ксения.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ассӑн сывларӗ, аллисене ещӗк ҫаккине чикрӗ те: хулпуҫҫисене силлентерсе, ешӗке ҫурӑмӗ ҫине майлӑрах вырттарчӗ, хӑйӗн икӗ чӑматанне илсе, Васенӑ хыҫҫӑн йывӑррӑн утрӗ.

Вздохнув, Мажаров молча продел руки в лямки от футляра, встряхнув плечами, уложил поудобнее ящик на спине, поднял два своих чемодана и грузно двинулся следом аа Васеной.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Старик куҫне чышкипе сӑтӑрса илнӗ, ассӑн сывланӑ, кӑштах чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн сасартӑк кӑсӑкланнӑ:

Старик потер кулаком глаз, вздохнул и, помолчав немного, неожиданно поинтересовался:

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аҫа ҫури ассӑн сывласа илнӗ, пӗр самант чӗнмен, ӑна арӑмӗ савӑнни кӑмӑлне кайнӑ пулас.

Отчим вздохнул, помолчал, видимо, ему было приятно восхищение жены.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех