Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳте (тĕпĕ: ӳт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Васькӑн пичӗ ҫинчи юн типсе ӳте туртӑнтара пуҫларӗ.

Кровь на лице Васьки высыхала и стягивала кожу.

7. Ракетчик // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Унӑн сӑнӗ ҫинче ҫулӑм ҫути палӑрчӗ, анчах вилӗ ӳте чӗртеймерӗ.

Отблески пламени дрожали на его лице, не оживляя мертвой кожи.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Куҫхаршисем хушшинчи ӳте каснӑ пек пӗркеленчӗксем, куҫсем таврашӗнчи тӗксӗм йӗрсем, ҫиленчӗклӗн тӑп тытнӑ тутисем — ҫаксем пурте ку ҫын хӑйне хӗрхенменни ҫинчен, вӑл нумай тӳссе ирттерни ҫинчен кӑтартса пачӗҫ.

Тонкая, как порез, морщина между бровями, тени вокруг глаз, суровая линия плотно стиснутых губ — все это говорило о человеке, видевшем и пережившем многое.

2. Ирхине // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫӳлти ҫил унӑн кӗпи ҫухипе вылянӑ, аркине янах таран хӑпартса ӳте уҫӑлтарнӑ, пӗр тӳмеллӗ шӑлаварне вӗрсе карӑнтарнӑ.

Вышний ветерок играл воротником его рубахи, задирал подол до самого подбородка, задувал, холодя тело, в застегнутые на одну пуговицу штанишки.

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Юнашар темскер юра кӗр-р! вӗҫтерет, темшӗн ӳте ҫатӑр пӗҫертсе илет.

В миг этот что-то вспугнуло рядом снег, он султаном метнулся вверх, колючий и неожиданно горячий.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Эпӗ хама ҫапла каларӑм: вӗсем, чул тултарнӑ михӗ йӗрӗпе кайса, юхан-шыв хӗрне ҫитеҫҫӗ те манӑн ӳте шыв тӗпӗнче шырама тытӑнаҫҫӗ.

Думаю себе: они пойдут по следу мешка с камнями до берега, а потом начнут искать мое тело в реке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Сӑмах май каласан, ӳте ҫапла тӗрлесе пӗтерни мӗнле ҫын пулнине кӑтартнисӗр пуҫне унӑн ӳтне кансӗрлӗхрен те хӑтарать, мӗншӗн тесен вӑл ҫын ӳтне тӗрленипе шӑна-пӑван ҫыртнисене те туйми пулать.

Кстати сказать, помимо того что татуировка служит знаком отличия, она представляет ещё неоспоримое удобство, сообщая кожным покровам нечувствительность к холоду и укусам москитов.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Юрату ӳте кӗнӗ шӑрпӑк мар, ӑна чӗререн кӑларса илме ытла та хӗн.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Пуля ӳте кӑна лекнӗ пулас, ури ытла ыратмасть.

Вероятно, пробило только мякоть бедра; нога стояла твердо.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Металл пайсем аяк пӗрчисене хӗсе-хӗсе лартатчӗҫ, чӗн пӗрешкесем ӳте каса-каса кӗретчӗҫ, хулпуҫҫисем вутла ҫунса тӑратчӗҫ — протез вара кун пек чух пӗр-пӗр тискер те хӑрушӑ капкӑн евӗрех курӑнатчӗ.

Металлические части давили в бок, ремни врезались в тело, плечи нестерпимо горели, протез превращался в чудовищный капкан.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Шухӑшӗпе чышкисене чӑмӑрта-чӑмӑрта вӗҫертрӗ, хӑйӗн вара, ӳте тӑстарса, хулпуҫҫи патӗнчи мышцӑсем турткаланчӗҫ.

Мысленно сжимал и разжимал кулаки и чувствовал, как у самого плеча дергаются мышцы, больно натягивая кожу.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӳте сӑнӑ пек тӑрӑннӑ кукӑр-макӑр карӑнкӑҫ ҫипсем пиҫҫӗн чӗтреҫҫӗ, сасӑ кӑларсах пӗтӗрӗне-пӗтӗрӗне ӳкеҫҫӗ те алла, пуҫа, урана шӑтара-шӑтара кӗреҫҫӗ.

Тугие корявые нити, пронзившие стрелами тело, упруго дрожат, с хрустом скручиваются в спирали и выпячиваются в руки, в голову, в ноги.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Праҫникпе сире… ӳте кӗнӗ ятпа!

— С праздничком вас… разговемшись!

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Иван Алексеевич, пысӑк шӑмӑллӑ аллипе йӗнер йӑранинчен ярса тытса, урса кайнӑ вахмистра йӗнер ҫинчен сӗтӗрсе антарма тӑчӗ, анчах хӗҫӗн вирлӗн пырса тивнӗ мӑка енӗ ӑна ҫӗрелле ывтӑнарса ячӗ, ҫӑвара чыхӑнтарса антӑхтаракан, мамӑк пек ҫемҫе те тӑварсӑр тусан пашласа кӗчӗ, сӑмса шӑтӑкӗпе хӑлхасенчен, ӳте пӗҫертсе, юн палкаса анчӗ…

Иван Алексеевич схватился своей мослаковатой рукой за стремя, хотел рвануть с седла озверевшего вахмистра, но удар тупяком шашки опрокинул его на землю, в рот поползла удушливая ворсистая, пресная пыль, из носа и ушей, обжигая, хлестнула кровь.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Чун ӳте пӑрахса кайма тӑрсан, ӑна шӑлпа ҫыртса чараймастӑн…

— Зубами-то небось душу не удержишь, как она соберется тело покидать…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем килӗсенче пӗр кун пурӑнчӗҫ, ӳте кӗчӗҫ те, аялти кӗпи-йӗмӗсене улӑштарса, салӑ, сухари тата ытти апат-ҫимӗҫ илсе, турра пуҫҫапма кайнӑ пек (туясем вырӑнне ҫеҫ винтовкӑсем йӑтнӑ) эшкерленсе, Дон леш енне касса кайрӗҫ, Елански еннелле сулланчӗҫ.

Казаки пожили в хуторе день, разговелись и, переменив бельишко, набрав из дому сала, сухарей и прочей снеди, переправились на ту сторону Дона, толпой, как богомольцы (только с винтовками вместо посохов), потянули в направлении Еланской.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӳте кӗрсенех хуторта пӗртен-пӗр туй ҫеҫ шӑнкӑравсемпе чӑнкӑлтатса иртрӗ: Мишка Кошевой йӑмӑкне качча пачӗ.

В начале мясоеда одна лишь свадьба прозвенела бубенцами: Мишка Кошевой выдал замуж сестру.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсир большевиксем вӗт-ха, сирӗн мӗн ӳте кӗмелли пур?

— Да ить вы же большевики, какое вам разговенье?

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпир ӳте кӗме те ӗлкӗреймерӗмӗр ак…

— Нам и разговеться не пришлось…

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кала ӗнтӗ, хӑратӑн ӳте кӗриччен аш ҫиме…

Скажи уж, что боишься оскоромиться…

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех