Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тинех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ну, — тейӗ, — турра тав, тинех кӑрчамас карчӑкран хӑтӑлтӑм, тӑпри акӑш мамӑкӗ пек ҫемҫе пултӑр уншӑн!» — тейӗ.

«Ну, скажет, слава богу, ослобонился от старухи, земля ей пухом лебяжьим!

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн чунӗнче чӑлханса тулнӑ вӑрттӑн вӗчӗ тинех ӗнтӗ вӗҫерӗнсе вӑй илчӗ.

В нем освободились плененные, затаившиеся чувства.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич тепӗр вунӑ минут пулӗ калаҫрӗ, хӑйӗн ыйтӑвӗ ҫине хуравлас вырӑнне Штокман хӗрсех харлаттарнине илтрӗ те тинех тавҫӑрса илчӗ, пыра килсе капланнӑ ӳслӗке чарма хӑтланнипе куҫҫулӗ тухиччен хӗрелсе кайнӑскер, чӗрне вӗҫҫӗн утса пӳртрен тухрӗ.

А Иван Алексеевич еще минут десять продолжал говорить, опомнился, когда на вопрос Штокман ответил храпком, и вышел, ступая на цыпочках, багровея до слез в попытках удержать рвущийся из горла кашель.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ура пӳрни чӗнтӗртен ҫакланнипе темле ҫеҫ арча ҫине кайса ӳкмерӗ, унтан, хальхинче чӑнласах тарӑхса, йӗмӗн йӗсмисене турта-турта татрӗ, тинех ирӗке тухрӗ.

Большим пальцем ноги зацепился в кружевах, чуть не упал на сундук и, уже разъярясь всерьез, разорвал завязки, выбрался на волю.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Краснов пырса ӑнлантарнӑ хыҫҫӑн вӗсен сӑнӗ-пичӗсем тинех виҫеллӗн ырлакан ӑшӑ кулӑпа ҫуталаҫҫӗ.

Но удивление сменили улыбки и сдержанное одобрение, когда Краснов, подойдя к ним, пояснил:

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хутора кӗрес умӗн вӑл нимӗҫ салтакӗнчен туртса илнӗ винтовкӑна ларкӑч айӗнчен кӑларчӗ те шал енчен черниллӑ кӑранташпа темтепӗр ҫырса-тӗрлесе тултарнӑ ҫакки ҫине пӑхса илчӗ, тинех чунӗ лӑпланнӑ пек кӑшкӑрса каларӗ:

Не доезжая хутора, из-под сиденья достал отбитую винтовку, поглядел на ремень, исписанный изнутри чернильным карандашом, облегченно крякнул:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

1918 ҫулхи апрель уйӑхӗнче Дон ҫинчи чамасӑр пайлану тинех вӗҫне тухса ҫитет: ҫурҫӗр тӑрӑхри — Хопер, Усть-Медведица тата пӑртакҫах Тури Дон округӗсенчи фронтовик-казаксем хӗрлӗ армеецсен каялла чакакан чаҫӗсемпе каяҫҫӗ; анатри казаксем вӗсене, хыҫалтан хӑваласа, область чиккисем патнелле хӗсеҫҫӗ.

В апреле 1918 года на Дону завершился великий раздел: казаки-фронтовики северных округов — Хоперского, Усть-Медведицкого и частично Верхнедонского — пошли с отступавшими частями красноармейцев; казаки низовских округов гнали их и теснили к границам области.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кашкӑр сан юлташу! — тинех сасӑ парать хуралти пӗр казак.

— Бирюк тебе товарищ, — отозвался, наконец, кто-то из караульных.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кайран тинех, ҫухӑрашса тӑраннӑ хыҫҫӑн, пуху варрине шӗвӗр сухаллӑ Богатырев хӗсӗнсе тухрӗ, ҫӗлӗкне хывса тытса, йӗри-тавра пӑхса илчӗ.

Потом уже, когда, поорав, умолкли, на середину круга вышел клочкобровый старик Богатырев, снял перед сбором шапку, огляделся.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тинех кӑшкӑрни айванла та усӑсӑр пулнине Пантелей Прокофьевич туйрӗ.

Пантелей Прокофьевич понял, что кричать теперь глупо и бесполезно.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тинех кӑмӑлӗ тулнӑ Христоня тек шарламарӗ, тепӗр оратор сӑмахӗсене унчченхи пекех тимлӗн тӑнласа тӑчӗ, унтан ҫӗкленӳллӗн чӗтренсе тухакан хулӑн сассипе, ҫӗршер сасӑсене хуплантарса, пырне ҫурас пек кӑшкӑрса ячӗ: «тӗ-ӗ-ӗ-ӗрӗс!..»

Христоня, удовлетворенный, замолкал, слушал нового оратора с прежним неослабным вниманием и первый покрывал сотни голосов своим густым октавистым «верна-а-а!..»

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юлашкинчен тинех вӑл пӗр пирускине портсигар хуппи ҫине пӗтӗркелесе кӑларчӗ, кулнипе пушшех те хӗсӗккӗн курӑнакан пӗчӗк куҫӗсене Григорий ҫине ҫӗклерӗ.

Он наконец-то выкатил на крышку портсигара папиросу, поднял на Григория прижмуренные в улыбке, от этого еще более узкие, глаза.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тинех таврӑнтӑн! —

— Наконец-то явился! —

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Жалоба паракансем тинех сирӗлчӗҫ пулас, — терӗ вӑл, сӗтел умне ларса.

— Ну, кажись, конец жалобщикам, — сказал он, присаживаясь к столу.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тинех ӗнтӗ килте йӗрке пулса ҫитрӗ темелле.

Порядок в курене был водворен.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тинех ун умне чӑн-чӑн пысӑк ӗҫ тухса тӑни, пӗтӗм вӑя хурса ӗҫлеме май тупӑнни ӑна питӗ савӑнтарнӑ.

Наконец-то и его ждет настоящая работа, где можно будет вволю потрудиться.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Михӗ патне ма ҫывхартрӑмӑр-ха эпир ӑна?» терӗ ткач, тинех тӑна кӗрсе.

— Что мы допустили ее? — сказал ткач, очнувшись.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫӗпӗртен килнисенчен пӗри, ҫӳлӗ те сарлака питлӗ, ҫинҫе уссиллӗскер, юлташӗсенчен уйрӑлчӗ те, Озеров ҫуна ҫинчен сиксе аннине курсан: — Вӑл! Чӑнах та вӑл! Тинех тупрӑм! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Один из приехавших из Сибири, высокий и широколицый, с тонкими усами, отделился от товарищей, увидев, как Озеров спрыгнул с саней: — Он! В самом деле он! Наконец нашел! — закричал.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вара салтаксем пурте, ҫав тери ҫивӗч хӑлхаллӑскерсем, халь тинех хӑйсем чылайранпа илтмен шӑплӑх пусса илнине ӑнланчӗҫ.

И все солдаты, необычайно чуткие на ухо, сразу поняли: наконец-то наступила тишина, какой они не слышали давно.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тинех нимӗҫ танкне курнӑ Борисов умлӑ-хыҫлӑн виҫӗ хутчен бронебойнӑй снарядсемпе персе ячӗ…

Увидев теперь немецкий танк, Борисов выпустил в него, один за другим, три бронебойных снаряда…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех