Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

выляса (тĕпĕ: выля) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн герцог: — Ну, Капет эпир питӗ чаплӑ выляса паратпӑр, — терӗ, — ҫавӑнпа кун ҫумне тата мӗн те пулин «бис» кӑшкӑрмалли хушмалла.

После обеда герцог сказал: — Ну, Капет, представление, знаете ли, у нас должно получиться первоклассное, поэтому надо, я думаю, что-нибудь к нему добавить, во всяком случае, надо приготовить что-нибудь «на бис».

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Выляса ывӑнсан, малашне мӗн тумалли пирки калаҫма пуҫларӗҫ.

А когда им надоело играть, они принялись «составлять план кампании», как это у них называлось.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унӑн ҫавра пичӗ ҫинче ҫав-ҫавах ҫамрӑк сӑн выляса тӑрать-ха.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Унӑн пит-куҫӗ, тин ҫеҫ нумай укҫа выляса илнӗ пек е кӑмӑла каякан хыпар илтнӗ чухнехи пек, ҫуталса тӑрать.

Он весь сиял, как будто только что выиграл огромные деньги или услышал приятнейшую новость.

XXXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпир выляса ямалла вылянӑ.

Мы играли в коммерческую.

XXIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Йӗркесӗр… акӑ сирӗн юратнӑ ҫыннӑр, Курнатовский господин, йӗркеллӗ ҫын теҫҫӗ, сиртен вӑл ӗнер ҫӗр тенкӗ укҫа выляса илчӗ.

— Без правил! а вот, говорят, ваш фаворит, господин Курнатовский, человек с правилами, вчера вас на сто рублей серебром обыграл.

XXIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анна Васильевна: — Мӗншӗн-ха эсир те уҫӑлса ҫӳреме каймастӑр? — тесе ыйтрӗ те, хӑйне хирӗҫ тавӑрса каласса кӗтмесӗрех: — мӗнле те пулин хуйхӑллӑ юрӑ выляса пар-ха эппин, — тесе ыйтрӗ.

Анна Васильевна проговорила было: «Отчего же вы не идете тоже гулять?» — но, не дождавшись ответа, прибавила: «Сыграйте мне что-нибудь такое грустное…»

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Сӑн-пичӗ ҫинче пӗр йӗр те хускалмасть, куҫӗсем ҫеҫ пӗрмай выляса тӑраҫҫӗ, ӑна пула вара пӗтӗм кӗлетки улшӑнать.

Ни одна черта не тронется, только выражение взгляда беспрестанно меняется, а от него меняется вся фигура.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шахмат вӑййинче Корчагин выляса яни ӑнсӑртран пулса тӑнӑ япала мар.

Поражение Корчагина на шахматном поле было не случайное.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Корчагин Иннокентий Павловичпа пилӗк кун хушшинче вунӑ хут вылярӗ, вӗсенчен ҫиччӗшне выляса ячӗ, иккӗшне выляса илчӗ, пӗринче нихӑш те ҫӗнтереймерӗҫ.

Корчагин сыграл с Иннокентием Павловичем десять партий в течение пяти дней, из них проиграл семь, выиграл две и одну вничью.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах часах санаторие ҫамрӑк ҫын пек курӑнакан аллӑ ҫулти ҫӳллӗ старик пычӗ те Корчагина пӗр парти выляса илме сӗнчӗ.

Но вскоре в санатории появился высокий старик, необычайно молодо выглядевший в свои пятьдесят лет, и предложил Корчагину сыграть партию.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пирӗн хуҫа, мастерскойне картла выляса ячӗ те, пире тӑватӑ уйӑхшӑн пӗр пус тӳлемесӗр, таҫта тухса тарчӗ.

Проиграл наш хозяин свое заведение, не заплатил нам за четыре месяца ни гроша и смылся куда-то.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Колонна икӗ енне тӑрса тухнӑ халӑх хушшинчи коридора кӗрсен, оркестр «Интернационал» выляса ячӗ.

Когда колонна вошла в людской коридор, оркестр играл «Интернационал».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хуткупӑс пирки Корчагина ҫамрӑксем «хӑйсен ҫынни» тесе шутлаҫҫӗ, чунлӑ ҫамрӑксен комсомола кӗрес ҫулӗсем нумайӑшӗн ҫакӑнтан, илӗртсе юрлакан хуткупӑсран пуҫланса кайрӗ: е чуна ҫӗклентерсе малалла хавхалантаракан марш кӗвви каласа, е Украинӑн хурланчӑк юррисен ачаш та ҫепӗҫ кӗввисене выляса парса, Павел вӗсене хӑй енне ҫавӑрать.

Гармонь делала Корчагина «свойским хлопцем», не одна дорожка в комсомол начиналась для чубатых парней именно отсюда, от певучей чаровницы-гармони, то страстной и будоражащей сердце в стремительном темпе марша, то ласковой и нежной в грустных переливах украинских песен.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов, выляса, Павела ҫурӑмӗнчен тӗкрӗ:

Панкратов озорно толкнул Павла в спину:

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хуралҫӑн ватах мар арӑмне ҫутҫанталӑк пурне те ҫителӗклех панӑ: хулпуҫҫийӗсем арҫынӑнни пекех сарлака, кӑкӑрӗсем улӑпӑнни пек, урисем хулӑм, вӑйлӑ; ҫӗҫӗ ун аллинче выляса ҫеҫ тӑрать, ун умӗнчи сӗтел ҫинче вакласа хунӑ пахча-ҫимӗҫсен купи ӳснӗҫемӗн ӳссе пырать.

Природа дала далеко не старой сторожихе всего вволю: по-мужски широкая в плечах, с богатырской грудью, с крутыми могучими бедрами, она умело орудовала ножом, и на столе быстро росла гора нарезанных овощей.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫутӑ хӗлхемсем, тӗлӗнмелле вӑйӑ выляса, ҫӳлелле хӑпарчӗҫ те тӗтӗм ӑшӗнче ҫухалчӗҫ.

Причудливый хоровод их устремился ввысь и погас в дыму.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Темӗн пысӑкӑш икӗ пойнтер, Англинчи питӗ аван ӑратлӑ йытӑсен йышшисем, вӑрман хӗрринче выляса ҫӳреҫҫӗ.

Два огромный пойнтера, великолепные образчики английских породистые собак, резвились на опушке леса.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Темиҫе маллей, ҫакӑнти ҫурта пек яштака хырсем, улӑхри ҫыранӑн ҫийӗпе хӑйсен ешӗл тураттисене саркаласа янӑ, вӗсен ҫупӑрланӑвӗнче хутаҫлӑ каюрасен хаваслӑ кӗтӗвӗсем выляса ҫӳреҫҫӗ.

Несколько маллей, местных сосен, с прямым и гладким стволом, расстилали свои зелёные ветви а над густыми травами прерий, где резвились весёлые стайки сумчатых тушканчиков.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Сире пама ӑна питӗ шел те, анчах суйма пултараймастӑп: сирӗн пуҫпа карабин кӑна мар, артиллери музейне те пӗтӗмпех выляса илме пулать!

— Мне очень жалко отдавать его вам, но не могу не признать, что с такой памятью, как у вас, можно выиграть не только карабин, но целый артиллерийский музей!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех