Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳснӗ (тĕпĕ: ӳс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ каҫхи апат хатӗрленӗ хушӑра старик виски кӗленчинчен пӗр-иккӗ сыпса илме те ӗлкӗрнӗ; ҫавӑнпа хӑюлӑхӗ ӳснӗ те унӑн, каллех ҫуйхашма тытӑнчӗ.

Я стал готовить ужин, а старик тем временем успел хлебнуть разок-другой из бутылки; духу у него прибавилось, и он опять разошелся.

Улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унӑн амӑшӗ, Парижра лайӑх ҫемьере ҫуралса ӳснӗ, ырӑ кӑмӑллӑ хӗрарӑм, кунӗн-ҫӗрен уншӑн тӑрӑшнӑ, унпа мухтаннӑ, анчах чахотка чирӗпе ҫамрӑклах ҫӗре кӗнӗ.

Мать его, парижанка родом, хорошей фамилии, добрая и умная женщина, выучила его по-французски, хлопотала и заботилась о нем денно и нощно, гордилась им.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унтан ҫавӑн чухнех, анчах мартра: «Вӑрҫӑсем ун пек пӗтессе эп пӗлмен те…» — тени, кайран, вӑрҫӑ пуҫлансан, эпир шухӑшламан, вӑл мӗнле пуласса пӗлмен-чухламан вӑрҫӑ пуҫлансан, Петровкӑпа пынӑ чух: «Ӳснӗ эс, тӗрекленнӗ» тени, ун хыҫҫӑн вара кунта, шӑп ҫак госпитальте: «Сывӑ-и!», «Сывӑ-и!» текен ҫырусем кӗтни, мӗн чухлӗ ҫунни, пӑшӑрханни…

А потом тогда же, но в марте: «А я и не знала, что так кончаются войны…» и — «Ты повзрослел», когда мы шли по Петровке и когда уже была война, о которой мы не гадали, не ведали, какая она будет, письма, письма, которых я ждал здесь, в этом госпитале: «Здравствуй!», «Здравствуй!»

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эпир унпа ачаран пӗрле ӳснӗ ҫеҫ, ҫывӑх юлташсем, лейтенант юлташ, урӑх нимскерех те ҫук, — пытармарӑм эпӗ.

— Мы давно с ней дружим, товарищ лейтенант, а так у нас и нет ничего, — признался я.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӳснӗ эс, тӗрекленнӗ, — терӗ вӑл.

— Ты повзрослел, — сказала она.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫапла, Павел ҫак виҫӗ ҫул хушшинче пӗвӗпе ҫеҫ мар ӳснӗ.

Да, Павел вырос за эти три года не только физически.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Берездов райкомолӗ вӑл — Корчагин, Атӑл таврашӗнче ҫуралса ӳснӗ хӗсӗк куҫлӑ Лида Полевых — хӗрарӑм пайӗн пуҫлӑхӗ, тата Развалихин Женька — ҫӳлӗ те яка сӑн-сӑпатлӑскер, нумаях та пулмасть гимназист пулнӑскер, «ҫамрӑк та ирхискер», хӑрушӑ приключенисемшӗн каҫса каякан, Шерлок Холмспа Луи Буссенара тӗпӗ-йӗрӗпе пӗлсе тӑраканскер.

Райком Берездова — это Корчагин, Лида Полевых, узкоглазая волжанка, завженотделом, и Развалихин Женька — высокий, смазливый, недавний гимназист, «молодой, да ранний», любитель опасных приключений, знаток Шерлока Холмса и Луи Буссенара.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вильсонпа Мюльредин пӗрре ҫеҫ мар пӗр ҫӗрте йывӑҫ ӳснӗ тӗме йывӑҫӗсене касса ҫул уҫмалла пулчӗ.

Не раз Вильсону и Мюльреди приходилось топорами прокладывать просеки в густых зарослях кустарника.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тепӗр кунӗнче вара, пӗрре тарӑн шывсем тавра ҫавӑрӑнса кайса, тепре шурлӑхлӑ вырӑнсене кӗре-кӗре ларса, юлашкинчен, пӗр сӗвек вырӑна аран-аран ҫитнӗ; унта ем-ешӗл курӑк ӳснӗ; камед йывӑҫҫисен ушкӑнӗсем тата темӗскерле сӳсленекен хупӑллӑ йывӑҫсем пулнӑ; сывлӑшра кӑвакалсем тата йӑваш чунлӑ шыв кайӑкӗсем кӗтӗвӗпех вӗҫсе ҫӳренӗ.

На следующий день, то идя в обход глубоких водоёмов, то увязая в топких трясинах, он выбрался, наконец, на плоскогорье, поросшее зелёной травой, группами камедных деревьев и каких-то деревьев с волокнистой корой; в воздухе носились стаи уток и пугливых водяных птиц.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эвкалиптсем кунта ҫӳллӗ ӳснӗ.

Эвкалипты поднимали здесь свои верхушки на огромную высоту.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

1835 ҫулхине ку хисеп хӗрӗх патне ҫитнӗ, халь ӗнтӗ вӑл виҫӗ хут та ӳснӗ.

В 1835 году цифра эта поднялась до сорока, а теперь она утроилась.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кунта чӑннипех те мӑйракасем шӑтса ӳснӗ.

Это была настоящая заросль из рогов.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кунта абрикоссемпе персик йывӑҫҫисем пӗтӗҫсе ӳснӗ, йӑмра, акаци, топольсем — пурте никам пӑхмасӑрах лайӑх та хӑвӑрт ӳссе ҫитӗнеҫҫӗ.

Здесь привились абрикосовые и персиковые деревья, ивы, акации, тополя, росшие без всякого ухода очень быстро и хорошо.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Майор ҫӳлерех ӳснӗ йывӑҫсен ушкӑнне суйларӗ те, ҫавӑнта пӗр вӑхӑтлӑх лагерь туса хучӗ.

Майор выбрал группу деревьев повыше и под ними разбил временный лагерь.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл хӑйӗн укҫипе экспедици организацилет, ӑна ертсе пыракансем тӑван пиччӗшӗн ачи Якку Лемер тата Горно хулинче ҫуралса ӳснӗ чаплӑ моряк Ван-Схоутен пулса тӑраҫҫӗ.

Он организовал за свой счёт экспедицию под начальством своего племянника Якова Лемера и уроженца города Горна, отличного моряка Ван-Схоутена.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ашшӗ вилнӗ хыҫҫӑн сӗм тӑлӑха юлсан, вӑл хӑй ҫуралса ӳснӗ Кильпатрикре пурӑннӑ.

Оставшись сиротой, жила в одиночестве в Кильпатрике и боролась с нуждой.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ аттене те, аннене те курман, тӑлӑх-турат пулса ӳснӗ; хӳмесем ҫумӗнче ыйткалакан ача пулса йӑваланнӑ.

Я не знаю ни отца, ни матери, беспризорный я был; нищим валялся под заборами.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чухӑнлӑхпа выҫлӑхра ӳснӗ Павел хӑй ӑсӗпе кама пуянсен шутне кӗртнӗ — ҫаксене пурне те чунтан курайман.

Выросший в нищете и голоде, Павел враждебно относился к тем, кто был в его понимании богатым.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑна, ҫак ачаранпах палласа ӳснӗ вырӑнсене, вӑл ӗнер кӑна пӑрахса хӑварса, паян ирхи поездпах каялла ҫавӑрӑнса килнӗ пек туйӑнать.

Казалось, что только вчера она оставила все эти с детства знакомые места и вернулась сегодня с утренним поездом.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эй, Ҫеруш, эсӗ мӗн ачаран нушапа терт, хуйхӑ-суйхӑ ытамӗнче ӳснӗ, темле йывӑр пулсан та аннӳне пӑрахман.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех