Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курӑнмасть (тĕпĕ: курӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пилӗк метртан нимӗн курӑнмасть те, йывӑҫсен хыҫне пытанма та кирлӗ марччӗ ӗнтӗ.

Мы поняли, что незачем прятаться за деревьями, когда и так в пяти метрах ничего не видно.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Малта пыракан завснаб курӑнмасть пире.

Мы не видели шедшего впереди завснаба.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пӗр чӳрече витӗр те ҫутӑ курӑнмасть.

Ни одно окно не пропускало света.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Коридорта текех ачасен кулкалакан ушкӑнӗ курӑнмасть, редакторпа художнике те никам та сиктермест!

В коридоре уже не видно было толпы смеющихся ребят, и никто не качал редактора и художника!

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Нимӗн те курӑнмасть.

Куҫарса пулӑш

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Лодя паҫӑрхи пекех унӑн мӑйракисемпе шурӑ вӗҫлӗ хӑлхисене ҫеҫ курать, пуҫӗ унӑн кӗлетки урлӑ курӑнмасть.

Лодя по-прежнему видел только рога да еще белые уши быка и не видел его головы, повернутой в сторону и скрытой за туловищем.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Ҫул ҫинче те, ялта та, ҫаран ҫинче те пӗр этем чунӗ те курӑнмасть.

Ни на дороге, ни в деревне, ни на лугу не было видно ни души.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Ваня мана курӑнмасть, анчах вӑл епле ҫаврӑна-ҫаврӑна выртса йывӑррӑн сывлани мана та илтӗнет.

Ваню я не мог видеть, но слышал, как он ворочался и вздыхал.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Ҫулӑн леш енче йӗр тавраш курӑнмасть, ҫулпа питӗ нумай ҫӳренӗ пирки, кунта нимӗн уйӑрса илме те ҫук.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Ун пек чух хӗвел ҫути те куҫа курӑнмасть.

Кажется, что и солнце перестало светить.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кун пек ҫӳре-ҫӳре ӑҫта ҫитесси пӑхса та курӑнмасть, малтанах ан хӗпӗртесе пыр эсӗ, пытар шӑлусене.

Ишо не видно, чем эта прогулка кончится, и ты загодя не ухмыляйся, прибери зубы.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Утӑ ҫулма тухас пирки ним уҫҫи-хуппи те курӑнмасть.

— Покос начнется что не видно.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Килен-каян чӑнах та нумай ӗнтӗ, лашапа та, ҫуран та чупа-чупа каҫаҫҫӗ, анчах йытӑ тавраш курӑнмасть.

Людей было много, часто к подъезду подбегали и лошади, но собак не было видно.

VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Ҫитменнине ӑна ҫыртса илме те ҫук-ҫке, курӑнмасть вӗт вӑл.

Страшнее всего было то, что этого чужого нельзя было укусить, так как он был невидим и не имел формы.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Тӗттӗмре нимӗн те курӑнмасть, ҫавӑнпа Тётка тата хытӑрах хӑраса кайса: — Рррр… — тесе хӑрлатса илчӗ.

Ничего не разглядев в потемках и не поняв, Тетка почувствовала еще больший страх и проворчала: — Ррррр…

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Урамра чӑнах та хӑрушла тустарать иккен, — виҫӗ утӑмра та нимӗн курӑнмасть.

Погода на улице и впрямь была как на заказ — мело так, что в трех шагах ничего не было видно.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Урамра ҫил-тӑман тухса кайнӑ, куҫран чиксен те курӑнмасть

— На улице забуранило, света белого не видать…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Курӑнмасть.

Куҫарса пулӑш

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах пӳлӗм питӗ улшӑнниех курӑнмасть — ҫав никель краватех, ун тӗлӗнче хӑй курнӑ пӗчӗк кавир (кавир ҫинче симӗс хӑмӑшсем хушшинче ҫӳрекен шурӑ акӑшсем), стена ҫумӗнче пысӑк комод (комод ҫинче пӗр кӗтӳ шурӑ пӗчӗк слонсем) тата хулӑран хуҫса тунӑ этажеркӑ, этажеркӑ тӗлӗнче тӑрӑхла-ҫавра тӗкӗр.

Но в комнате не было особых перемен — та же никелированная кровать, над нею знакомый коврик с белыми лебедями среди зеленых зарослей куги с темно-коричневыми бархатистыми початками, у стены массивный комод со стадом белых слоников, плетеная этажерка с книгами и над пей овальное зеркало.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Клуб варринчи колоннӑсем хупланипе нумайӑшне президиум курӑнмасть, ҫавӑнпа ҫынсем хӗрлӗ пусмапа сӑрнӑ фанер трибунӑ ӑшне путнӑ председателӗ курма час-часах пӗр айккинчен тепӗр айккинелле тайӑла-тайӑла илеҫҫӗ.

Стоявшие посредине клуба колонны многим заслоняли президиум, и люди то и дело клонились в сторону, чтобы видеть председателя, совсем утонувшего в фанерной, обитой красной материей трибуне.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех