Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пыратӑп (тĕпĕ: пыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ хӑвӑрт юрттарса пыратӑп.

Я ехал крупной рысью.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эсӗ каймах шут тытнӑ пулсан, эпӗ, ҫурран утмалла пулсан та, санпах пыратӑп, санран юлмастӑп.

Коли ты уж решился ехать, то я хоть пешком да пойду за тобой, а тебя не покину.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Типӗ ҫыран уярӗ нӳрлӗ шӑрӑхпа улшӑнчӗ, пассажирсем сулхӑн шыраса, трюма ана-ана ларчӗҫ, эпӗ ҫиелти палуба ҫинче, аякка тӑрса юлакан сарӑ ҫырансене, Каспийӗн канӑҫлӑ симӗс анлӑхне пӑхса пыратӑп.

Сухой береговой зной сменился влажной жарой, люди на пароходе забирались в тень, в трюмы, а я стояла на верхней палубе, смотрела на остававшиеся вдали плоские желтые берега, на спокойные зеленоватые просторы Каспия.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Комсомол ячейки хушнипе эпӗ пӗрле пухӑнса хаҫат вуламалли кружокӑн пӗрремӗш занятине ертсе пыратӑп.

По поручению комсомольской ячейки я в первый раз веду кружок по коллективному чтению газет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав вӑхӑтрах эпӗ «кун йӗркине иртен пуҫлама» вӗренсе ҫитрӗм, ҫакна вара эпӗ мӗн ӗмӗр тӑршшӗпех тытса пыратӑп.

Но зато я научился «порядок дня определять с утра» — и следую этому правилу всю мою жизнь.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ, пуҫа чикнӗ те, сӗлкӗшӗн сӗнкӗлтетсе пыратӑп, ман хыҫҫӑн; алӑк патне ҫитиех урай сӗрекен щеткине тӑратса пырать, вӑл, ҫара ураллӑ пичей, ӑс парса ятлаҫать.

Понуро брела к выходу, а за мной шел со щеткой в руках босой полотер и назидательно говорил.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унӑн фотографийӗсене эпӗ йӗркипе пӑхса пыратӑп; ҫӳҫӗсем сайралсах пыраҫҫӗ, куҫӗсен таврашӗнчи пӗрӗмсем ҫӑралнӑҫем ҫӑралаҫҫӗ.

Я перебирала эти фотографии, и видела, как редеют волосы, как густеют морщинки у глаз.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӗренессе — ӗлӗкхинчен пайтах аван ӗлкӗрсе пыратӑп.

Только учиться стала я немного лучше.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунта вара саланнӑ ҫилхе ҫинелле ӳпӗнсе, ҫил пек вӗҫтерсе пыратӑп, ҫывӑхри йывӑҫсем вӗлтлетсе ҫеҫ юлаҫҫӗ, ҫырма-ҫатрасем, сӑртсем, васансем ман урхамахшӑн нимӗн те мар.

А на экране я летела вскачь, припадая к разметавшейся гриве, мимо мелькали деревья, лошадь моя легко брала ручьи и овражки…

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Такӑна-такӑна ӳксе, хыҫран юр ҫийӗпе шӑтнӑ барабана сӗтӗрсе, часовой патне пыратӑп, французла кӑшкӑратӑп:

Спотыкаясь, волоча за собой по снегу продырявленный барабан, я спешу к часовому, крича по-французски:

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫапла, Расщепей сӑмахӗсем тӑрӑх, пурне те астума тӑрӑшса, тата хӑш-пӗр чух унӑн диктовкипе эпӗ хамӑн тетрадь ҫине «Хаяр мужик» ятлӑ картина пирки тӑтӑшах ҫырса пыратӑп.

Так со слов Расщепея, стараясь все запомнить, а иногда под его диктовку веду я в своей тетрадке запись по картине «Мужик сердитый».

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ ӑна ҫитсе-ҫитсе пыратӑп, Катя та мана пулӑшать…

Почти догнала его, мне помогала Катя.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ кӑмӑллӑ, люкра хыҫалта пӗр пӗччен савӑнса ларса пыратӑп, Расщепейпе Ирина Михайловна ҫине пӑхатӑп, вӗсен хушшинчен шӑхӑрса килекен ҫил мана питрен ҫупӑрлать, хӑлхара кӗрлет; лайӑх-ҫке мана, питӗ савӑнӑҫлӑ.

А я сидела себе сзади одна в уютном люке, смотрела в спину Расщепею и его жене, ветер дул между ними мне в лицо, в ушах гремел плотный ветер, и мне было так весело, так хорошо.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ эпӗ тӑлӑппа витӗнсе ҫуна ҫинче выртса пыратӑп.

Вот я еду куда-то в розвальнях, покрывшись овчиной.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Урампа пыратӑп, — пуҫларӗ йӗкӗлтешме Ромка, — мӗскер мурне, куҫ алчӑрать-и, тетӗп, темскер шатраллӑ кӑтартать?

— А я иду мимо, — сказал Ромка, — и думаю: что это у меня в глазах рябит?

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пысӑк, хӑрушӑ бастионсем, башнясем тата вӑл курӑнса каясса кӗтсе пыратӑп.

Ожидал увидеть грозные бастионы, башни и вал.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пулас начальникӗм Миронов капитан епле ҫын иккенне хам ӑшра палӑртма тӗлӗрсе пыратӑп.

Я старался вообразить себе капитана Миронова, моего будущего начальника.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ерипен унта утса пыратӑп; анне, карнӑ шӑналӑка уҫать те, хуллен сӑмах хушать: «Андрей Петрович, Петруша ҫитрӗ, вӑл, эсӗ сывӑ маррине пӗлсе, каялла таврӑннӑ; пилле ӑна», — тет.

Я тихонько подхожу к постеле; матушка приподымает полог и говорит: — Андрей Петрович, Петруша приехал; он воротился, узнав о твоей болезни; благослови его.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ста-канӑмран мӗн чухлӗ ытларах сыпатӑп, ҫавӑн чухлӗ хӑюлланса пыратӑп.

Чем чаще прихлебывал я от моего стакана, тем становился отважнее.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ княжна ҫумӗнче пыратӑп; киле таврӑннӑ чух пирӗн Подкумок шывӗ урлӑ каҫмаллаччӗ.

Я ехал возле княжны; возвращаясь домой, надо было переезжать Подкумок вброд.

Июнӗн 12-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех