Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унсӑр (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унсӑр пуҫне тата вӑл халь те черногорец тесе чӗнекен Инсаровпа курнӑҫма килӗшменни ҫинчен Анна Васильевнӑна татӑклӑн пӗлтерчӗ, анчах клуба ҫитсен, хӑйӗн юлташне, отставкӑна тухнӑ генерал-инженера кирлӗ мар ҫӗртенех Елена туйӗ ҫинчен каласа кӑтартрӗ.

Сверх того, он решительно объявил Анне Васильевне, что не желает встретиться с Инсаровым, которого продолжал величать черногорцем, а приехавши в клуб, безо всякой нужды заговорил о свадьбе Елены с своим партнером, отставным инженерным генералом.

XXXI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анна Васильевна дачӑран нихҫан та ҫакӑн пек ир куҫса каякан марччӗ; анчах кӑҫал, кӗркуннехи пӗрремӗш сивӗсене пула, унӑн шӑлӗсем сурма пуҫларӗҫ; Николай Артемьевич та, чирӗнчен сипленсе пӗтернӗскер, арӑмне тунсӑхласа ҫитрӗ; унсӑр пуҫне тата Августина Христиановна хӑйӗн ашшӗпе пӗр тӑван пиччӗшӗ хӗрӗ патне Ревеле хӑнана кайнӑ иккен; ют ҫӗршывран Мускава пластикӑлла гимнастика туса кӑтартакан пӗр ҫемье килнӗ, вӗсем des poses plastiques туса кӑтартни ҫинчен Мускав ведомоҫӗсем ятлӑ хаҫатра ҫырнӑ Анна Васильевнӑна ҫав тери интереслентерчӗ.

Анна Васильевна никогда так рано не съезжала с дачи, но в тот год у ней от первых осенних холодов разыгрались флюсы; Николай Артемьевич, с своей стороны, окончивши курс лечения, соскучился по жене; притом же Августина Христиановна уехала погостить к своей кузине в Ревель; в Москву прибыло какое-то иностранное семейство, показывавшее пластические позы, des poses plastiques, описание которых в «Московских ведомостях» сильно возбудило любопытство Анны Васильевны.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Мана унсӑр та хавас мар.

Мне и без того невесело.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унсӑр пуҫне пӳлӗмре упӑшки тата темле Увар Иванович Стахов, Николай Артемьевичӑн ашшӗпе пӗр тӑван пиччӗшӗ, утмӑлалла ҫитнӗ отставкӑри корнет, пурччӗ.

Кроме ее, в комнате находился ее муж да еще некто Увар Иванович Стахов, троюродный дядя Николая Артемьевича, отставной корнет лет шестидесяти.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тепӗр чухне хӗре хӑй темле, пӗтӗм Российипе те унсӑр пуҫне урӑх никам та ӗмӗтленменнине, никам шухӑшламаннине ӗмӗтленнӗн туйӑннӑ.

Иногда ей приходило в голову, что она желает чего-то, чего никто не желает, о чем никто не мыслит в целой России.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Намӑс сана, Андрей Петрович, эпӗ шухӑшласа пӑхмасӑрах ухмахланнишӗн ӳпкелеме, эпӗ унсӑр та хытӑ ӳкӗнетӗп.

— Стыдно тебе, Андрей Петрович, упрекать меня в необдуманной глупости, в которой я и без того горько раскаиваюсь.

II // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унсӑр йытта персе пӑрахнӑ пек персе пӑрахатӑп…

Иначе расстреляю, как собак…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унсӑр Соколов: Катонин майор патне каймастӑп, тесе каламан пулӗччӗ.

Иначе Соколов не сказал бы, что не поедет к майору Катонину.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унсӑр сасӑ разведкин батарейисем, оптика разведкипе фоторазведка взвочӗсем ӗҫе тытӑнаймаҫҫӗ.

Без них не начнут работу батареи звуковой разведки, взводы оптической разведки и фоторазведки.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унсӑр тата япӑхрах пулма пултарать!

А то еще хуже будет!

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Епле кайӑп-ха унсӑр?

Как же я уеду?

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анне, Николай Степановича хамӑрпа пӗрле илсе каятпӑр, унсӑр эп…

Мама, мы возьмем Николая Степаныча, или я…

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унсӑр тем те пулма пултарать…

А то всякое бывает…

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Питӗ кичемленсе ҫитрӗм эп унсӑр.

Я так скучаю без него.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унсӑр, вӑтам ҫеҫ пулни — кирлӗ те мар…

А так, обычным, средненьким — лучше и не быть…

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мӗн тума пултарӑпӑр эпир унсӑр? — тесе кӑшкӑрчӗ вагонран Клавичёк.

Что мы без него делать будем? — кричал из вагона Клавичек.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унсӑр пуҫне поездра эсӗ никама та пӗлмен-и?

— А кроме него, ты никого не знал в поезде?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

«Кайӑр эсӗр, — тет, — шуйттан патне. Манӑн унсӑр та халӗ инкек: якорь чӗркӗвӗ ҫунса татӑлчӗ пулмалла», тет.

«Идите, — говорит, — к чёрту. У меня и без того беда: кажется, обмотка якоря перегорела».

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӗсем Квакин хулиган патне нимӗнле вашаватлӑх та палӑртса ҫырса ярасшӑн пулман — ку пӗрре, унсӑр пуҫне вӗсен ҫав шайкка ҫумӗнче яланхи посол та, вӑхӑтлӑха уйӑрса хунӑ ҫын та пулман — ку тепре.

Во-первых, никакого почтения хулигану Квакину они передавать не хотели; во-вторых, ни постоянного посла, ни даже посланника при этой шайке у них не было.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Унсӑр пуҫне час-часах концертсенче ташлать.

Регулярно танцует на концертах.

Настьӑн кӑсӑкланӑвӗсем // Ара Мишши. Ара Мишши. Пӗрремӗш утӑмсем: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 38 с. — 24,26,28 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех