Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаваслӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хаваслӑн (тĕпĕ: хаваслӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрлӗ ҫӳҫлӗ каччӑ баянне хаваслӑн тӑсать, кимӗре ларакан виҫӗ мӑшӑр ҫамрӑксем кӑшкӑрса юрлаҫҫӗ:

Рыжеголовый парень лихо растягивал мехи баяна, а трое ребят и девушки, сидевшие в лодке, громко пели:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫынсем хаваслӑн курка шаккаса ӗҫеҫҫӗ.

Выпивали торжественно, с чоканьем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Ҫавӑн чухнехи пекех», — хаваслӑн шухӑшласа илчӗ вӑл.

«Как тогда», — подумал он радостно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кӑвак ҫӳҫлӗ ватӑ кӗтӳҫпе пӗр вуникӗ ҫулалла ҫитнӗ ҫара ураллӑ ача, шӑхличӗпе хаваслӑн шӑхӑртаканскер, ун умӗн иртсе пыратчӗҫ.

Его обогнали высокий седой пастух и подпасок — босоногий мальчишка лет двенадцати, с увлечением игравший на рожке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫав турам ҫине пӗр енчен ҫӑкӑр татӑкӗ, тепӗр енчен ҫӗрулми хурса пурне те пӗр харӑсах Катя ҫӑварне хыптарчӗ те: — Килӗшет-и? — тесе ыйтрӗ хаваслӑн.

С одного бока к селедке он приложил картошку, с другого — хлеб и, разом засовывая все это Кате в рот, восторженно спросил: — Подходит?

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ирӗке туйнӑскер хаваслӑн лӑстӑр силленчӗ те йӑрӑм-йӑрӑм ҫурӑмне ҫуласа илчӗ.

Почувствовав, что больше её ничего не накрывает, она встряхнулась и стала облизываться.

Хӳреллӗ дневник // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 46,49 с.

Пур ҫӗрте те акӑш-макӑш хаваслӑн ешерет ҫамрӑк курӑк, ун хӗрринчи кӑвак тӳпере темӗн чухлӗ тӑри вӗлтӗртетсе чӳхенет, тулӑх курӑк ҫинче инҫе ҫула тухнӑ хуркайӑксем апат ҫисе ҫӳреҫҫӗ, ҫу каҫма килсе тӗпленнӗ ҫеҫенхир кӑрккисем йӑва ҫавӑраҫҫӗ.

Кругом весело зеленеет молодая трава, трепещут над нею в голубом небе бесчисленные жаворонки, пасутся на кормовитой зеленке пролетные гуси и вьют гнезда осевшие на лето стрепета.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗнер кӑна-ха вӑл хӑйӗн пурнӑҫне ылханса пӗтнӗччӗ, пурте ӑна йӗпе-сапа чухнехилле тӗтреллӗн те савӑнӑҫсӑррӑн курӑннӑччӗ, паян пӗтӗм тӗнче, ҫуллахи юхтарса ҫӑвакан сиплӗ ҫумӑр хыҫҫӑнхи пек, калама ҫук хаваслӑн та ҫуттӑн туйӑнать.

Только вчера она проклинала свою жизнь, и все окружающее выглядело серо и безрадостно, как в ненастный день, а сегодня весь мир казался ей ликующим и светлым, словно после благодатного летнего ливня.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр казакӗ вӗрентсе каланине вӑл йӑл-ял кулкаласа, чарӑлчӑк кӑвак куҫӗсене хаваслӑн хӗскелесе итлет.

Он слушал наставления одного из казаков, улыбаясь и блаженно жмуря выпученные серые глаза.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий ҫапла шухӑш тытни ӑна кӗретех савӑнтарчӗ — ҫакна хӑй те пытараймарӗ; аллисене хаваслӑн сӑтӑркаласа, ҫапла каларӗ:

Он явно был обрадован решением Григория — и не мог скрыть этого; оживленно потирая руки, сказал:

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑштах тӗлӗннӗ пек кулӑ шӑвӑнса иртрӗ ун тути тӑрӑх: тӗкӗртен, хаваслӑн йӑлкӑшса, ун ҫинелле тахӑшӗн вӗри хӗлхем сапакан ҫамрӑк куҫӗсем тинкереҫҫӗ.

Легкая удивленная улыбка скользнула по ее губам: чьи-то молодые, с огоньком, глаза смотрели на нее пытливо и весело.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр ҫултан унта пӳрнесем те шӑтаҫҫӗ акӑ, — яланхи пекех хаваслӑн калаҫма пуҫларӗ вӑл, пушӑ кӗпе ҫаннине силлекелесе.

Через год уж на ней пальцы окажутся, — заговорил он со свойственной ему веселостью, потрясая порожним рукавом рубахи.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйӗн ачалларах айванлӑхӗпе вӑл кайӑксем хаваслӑн чӗвӗлтетнине ҫӗре кӗнӗ ҫынсем илтсе савӑнасса шанчӗ…

В детской простоте своей она верила, что веселое птичье щебетание будет услышано мертвыми и обрадует их…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вожатӑй пирӗн патӑртан кайсассӑн та эпир тата пӗр вунпилӗк минут хаваслӑн шавларӑмӑр пулӗ.

Наверное, минут пятнадцать после ухода вожатой мы кричала и веселились вовсю.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Андрей тепӗр урама кӗрсе кайичченех йытӑ унпа пӗрле хаваслӑн чупса пынине пӑхсах тӑтӑмӑр эпир, йытти ӑна шӑлаварӗнчен уртӑнкаласа илет-и, е ҫаннине ҫырткалама пӑхать…

Пока Андрюшка не скрылся за углом, мы видели, как пес весело бежит рядом с ним, теребя его за штанину или норовя схватить за рукав…

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Йытӑ чарӑнса тӑчӗ, хӳрине хаваслӑн пӑлтӑртаттарчӗ, унтан сасартӑк сӑнӑ пек, чӑхӑ ҫине тӑрӑнчӗ.

Пес остановился, удовлетворенно повилял хвостом и вдруг бросился на курицу, вытянувшись в стрелу.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ачасем ватӑ сад ӑстаҫи ятне асӑнсан, хаваслӑн алӑ ҫупса янӑ.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Пурте вӗсем хаваслӑн шавла пуҫларӗҫ, пӗр-пӗрне тӗрткелесе хӑйсен делегачӗсем патнерех хӗсӗнсе кӗме тӑрӑшрӗҫ…

Куҫарса пулӑш

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Генка!.. — терӗ те вӑл хаваслӑн, сасартӑк шкула кӗрсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Тӗттӗм ҫӗрте кайнӑ чух ачасем пӗр-пӗрне хаваслӑн чӗпӗткелесе те тӗрткелесе пычӗҫ.

Пробираясь ощупью по темному ходу, ребята в восторге щипали и толкали друг друга.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех