Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушшипе (тĕпĕ: хушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑшкӑрса макӑрса ярасран хӑраса вӑл хӑвӑрттӑн ҫаврӑнчӗ, пӑртак тӑнӑ хыҫҫӑн тӗмсен хушшипе пикенсе ӗҫлекен амӑшӗ еннелле утрӗ.

Боясь разрыдаться, она резко отвернулась и, постояв, пошла кустами в ту сторону, где работала ее мать.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Залесскири колхозниксен хушшипе Маруся Кулагина иртсе пынӑ чух, Михеич ларчӗ.

Среди залесских колхозников, когда мимо них проходила Маруся Кулагина, сидел Михеич.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑна хӗрпе иксӗмӗр ҫӗр улми йӑранӗсем хушшипе килелле сӗнкӗлтететпӗр.

Осторожно пробираясь меж картофельных рядов, мы с Анжеликой плетёмся домой.

Ҫӗрле ҫутатакан ҫеҫкесем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 116–118 с.

Хӑй ҫулӗ ҫинчи ватӑ тирексем хушшипе ҫӗмӗрттерсе пынӑ чух вӑл урӑм-сурӑм хаяррӑн чашкӑрса шавлать, унтан, ав, хӑй айне пулнӑ йывӑҫ тӗмӗсен тӑррисене чӳхентерме пуҫласа, темле шӑппӑн, ҫепӗҫҫӗн, тӳлеккӗн шӑнкӑртатса каять.

Она грозно шумела, прорываясь сквозь гряду вставших на пути ее старых тополей, и тихо, певуче, успокоенно лепетала, раскачивая верхушки затопленных кустов.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗпе айӗнчи хӗресӗн тарпа йӗпеннӗ ҫаккине шӑлӗпе ҫӗклесе, вӑл ӑна йӑпӑр-япӑр кӑкӑр парать, хӑй ҫӑт ҫыртнӑ шӑлӗ хушшипе пӑшӑл-пӑшӑл калаҫать:

Придерживая зубами мокрый от пота гайтан нательного крестика, она торопливо дает ему грудь, сквозь стиснутые зубы шепчет:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каллех вӑрман хушшипе иртсе пыратпӑр.

Снова плывем в лесистой местности.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хирсен хушшипе пыратпӑр.

Плывем среди полей.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫав туратсене пурне те татмалла ӗнтӗ, унтан пӗренине темиҫе ҫӗртен касса, вӗсене ӳкнӗ йывӑҫсен хушшипе кӑларса, шыв хӗррине илсе ҫитермелле.

Нужно было обрубить все эти ветки; нужно было распилить каждый ствол на несколько кусков; нужно было оттащить заготовленные бревна к реке, пробравшись с ними через завал.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Кӑштах чупсан, йытӑ пӗр пӗчӗк тӑкӑрлӑка ҫаврӑнчӗ те йывӑҫ ҫуртсен хушшипе кӗрсе кайрӗ.

Пробежав немного прямо, щенок свернул в маленький проулок между деревянными домами.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ачасем вӗсенчен киоск хушшипе кӗрсе пытанчӗҫ, тахҫан унта пӗринче табак та, тепринче морс сутатчӗҫ.

Мальчики спрятались от них в щель между киосками, где когда-то шла торговля морсом и табаком.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Хӗвел ҫутипе хӗрелнӗ кӗпи лутра тӗмсен хушшипе пайтахчен курӑнса тӑчӗ.

Малиновая от заката кофточка ее еще долго мелькала среди низких кустов.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Часах акӑ йывӑҫсем хушшипе ҫутӑ курӑна пуҫларӗ, ачасем тӳрем те анлӑ пручак ҫине тухрӗҫ, унта та кунта урттӑш тӗмӗсем курӑна пуҫларӗҫ.

Скоро, однако, в деревьях показался просвет, и ребята вышли к прямой, широкой просеке, на которой то здесь, то там росли приземистые кустики можжевельника.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Ҫыруне алси ӑшне чикрӗ, йӗлтӗр патакӗсемпе тӗренчӗ, темиҫе утӑм хыҫҫӑн, халачӗн вӑрӑм аркипе ҫыхланса ӳкрӗ, унтан сиксе тӑчӗ те вӑл, халачӗ аркине шӑлаварӗ кӗсйине пӗтӗрсе чикрӗ, вара, шурӑ чӑрӑшсен хушшипе авкаланса, вӗҫтере пачӗ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Кунта, юр ларнипе йывӑрланнӑ йӑвӑ чӑрӑшсен хушшипе шуса иртнӗ чух вӗсем кӑштах засадӑна лекетчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Вӑл аран палӑракан пӗчӗк тӗмескесем хушшипе пӑркаланать-пӑркаланать те хӑйпе хӑех ҫухалать.

Она тоненько петляет среди маленьких белых бугорков и незаметно теряется.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тӑкӑннӑ ҫулҫӑсен нӳрӗ сийне урисемпе сиркелесе, вӑл йывӑҫ тӗмӗсем хушшипе васкамасӑр утса кайрӗ.

Он тихо ступал меж кустов, разгребая ногами влажный покров опавшей листвы.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унта, тен, пӳртрен ҫунӑк кӑна юлнӑ… — ҫыртса лартнӑ шӑлӗсем хушшипе сӑрӑхтарчӗ Пантелей Прокофьевич.

Там, может, от куреня одни пеньки остались… сквозь стиснутые зубы цедил Прокофьевич.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ишӗлсе аннӑ карта сыпӑкӗн хушӑкӗнчен масар ҫине кӗрсе ҫӳренӗ пӑрусем вилтӑприсем хушшипе сукмак туса такӑрлатнӑ.

Через разломанную ограду, между могил телята пробили тропинки.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куртӑн-и, хӗвелҫаврӑнӑш хушшипе мӗнле тапса сикрӗ.

Видал, как он маханул по подсолнухам!

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юлашкинчен вӑл темле ҫурри ишӗлсе пӗтнӗ масар ҫине ыткӑнса ҫитет, йӑтӑнса аннӑ карта урлӑ сиксе каҫса, пута-пута аннӑ вилтӑприсем, чалӑшнӑ хӗрессемпе пӗчӗк часавайсем хушшипе чупать.

Наконец он достигает какого-то полуразрушенного мрачного кладбища, прыгает через поваленную изгородь, бежит между осевшими могилками, покосившимися крестами и часовенками.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех