Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хресчен сăмах пирĕн базăра пур.
хресчен (тĕпĕ: хресчен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кондитерскине хӗрлӗ жилет тата тиртен ҫӗленӗ калпак тӑхӑннӑ хресчен каччи кӗчӗ.

Молодой крестьянский парень в меховой шапке и красном жилете вошел с улицы в кондитерскую.

XI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Юлашки вӑхӑтра унӑн пӗр Вакханки пирки нумай шавларӗҫ; вырӑс графӗ Бобошкин, паллӑ пуян, ӑна 1.000 скуди парса туянма хатӗрленнӗ, анчах тепӗр скульптора, француза, «Юратӑва пула Ҫуркунне Генийӗн кӑкӑрӗ ҫинче вилекен ҫамрӑк хресчен хӗрне» туса кӑтартнӑ кӗлеткесемшӗн 3.000 скуди пани лайӑхрах пулӗ тенӗ.

В последнее время много шуму наделала одна его Вакханка; русский граф Бобошкин, известный богач, собирался было купить ее за 1000 скуди, но предпочел дать 3000 другому ваятелю, французу pur sang, за группу, изображающую «Молодую поселянку, умирающую от любви на груди Гения Весны».

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пӗррехинче, ҫумӑр ҫунӑ вӑхӑтра вӑл Катьӑпа курнӑҫма кайнӑ та кӗпине вараласа таврӑннӑ; ашшӗ, ҫакна курсан, ӑна вараланчӑк, хресчен хӗрӗ, тенӗ.

Однажды она в дождь бегала на свиданье с Катей и запачкала себе платье; отец увидал ее и назвал замарашкой, крестьянкой.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Мускав таврашӗнче ҫапкаланса ҫӳренӗ, хресчен хӗрӗсен портречӗсене ӳкернӗ, тӑмран йӑваласа вӗсен кӗлеткисене тунӑ, тӗрлӗ ҫынсемпе явӑҫнӑ, ҫамрӑккисемпе ваттисемпе те, пысӑккисемпе пӗчӗккисемпе те, Итали формовщикӗсемпе те, вырӑс художникӗсемпе те ҫӳренӗ, академи ҫинчен илтесшӗн те пулман, нимле профессора та пӗлесшӗн пулман.

Скитался по окрестностям Москвы, лепил и рисовал портреты крестьянских девок, сходился с разными лицами, молодыми и старыми, высокого и низкого полета, италиянскими формовщиками и русскими художниками, слышать не хотел об академии и не признавал ни одного профессора.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Хресчен аллисем ӗнтӗ…

Руки крестьянок…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Уявра — капӑр тумланса тухнӑ хресчен ҫамрӑкӗсем, ял хӗрӗсем, вӗсен кулӑш сасси кӗмӗл пек сапӑнса кайни, ҫитӗннӗ ҫынсен тимлӗн пӑхакан сӑн-пичӗсем тата стариксен савӑнӑҫлӑ пичӗ-куҫӗсем.

Празднично одета крестьянская молодежь, веселье, деревенские дивчата, серебристая россыпь девичьего смеха, серьезные лица взрослых и торжественные — стариков.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл хресчен ҫамрӑкӗсем патне ҫывхарма, вӗсен умӗнче шанӑҫа кӗме пӗлмест, ӗҫе пӑсать ҫеҫ.

Он не умел сблизиться с крестьянскими парнями, заслужить их доверие и только портил дело.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пичӗ-куҫӗ хӗвелпе пиҫсе сарӑхнӑ тепӗр тӗреклӗ хресчен хӑйӗн ҫӗр ҫине персе ӳкернӗ тӑшманне йывӑр аттисемпе тапта-тапта хӗнет, ӑна вӑл мӗнле те пулин «чунӗнчен» тивретме тӑрӑшать.

Загорелый, крепкий крестьянин месил поверженного на земле противника тяжелыми сапожищами, старательно норовя поддать «под душу».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫӗнӗ ҫӑпата сырнӑ хӗрлӗ сухаллӑ хресчен кресла ҫуна ҫинчен, васкамасӑр, вутӑ тӑрӑхӗсене иле-иле ҫул ҫине пӑрахать.

Рыжебородый крестьянин в новеньких лаптях не спеша стаскивал с розвальней поленья и бросал их на полотно дороги.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫӗрле бандит — кӑнтӑрла ахаль хресчен, хӑйӗн картишӗнче сӗркеленсе ҫӳрет, лашине апат парать.

Бандит ночью — днем мирный крестьянин ковырялся у себя во дворе, подкладывая корм коню.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах пирӗн тӑван ҫӗршывсем тӗрлӗ: сирӗн — пан ҫӗршывӗ, манӑн — рабочипе хресчен ҫӗршывӗ.

Только наши отечества разные: ваше — панское, а мое — рабоче-крестьянское.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хресчен хӗрарӑмӗ, ура ҫине тӑрса, усал хӗрарӑм ҫине пӑхрӗ те хуллен: — Ҫук, мана пиччешӗн илсе килчӗҫ кунта, — терӗ.

Крестьянка, встав и посмотрев на назойливую бабу, ответила тихо: — Нет, за брата меня взяли.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Таткаланса пӗтнӗ кивӗ диван хӗрринче, аллисемпе чӗркуҫҫийӗ ҫине тайӑнса, пылчӑклӑ урай ҫине нимӗн тӗлсӗр пӑхса, ҫамрӑк хресчен хӗрарӑмӗ ларать.

На краю старого, протертого дивана, опершись руками о колени, сидела молодая крестьянка, уставившись бесцельным взглядом в грязный пол.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Захар урӑхларах ҫын, вӑл пуринчен ытла хресчен ӗҫӗ еннелле туртӑнать, ав вӑл куккӑшӗпе пӗрле пӗрмаях ҫӗрпе муталанать.

А Захар-то особь статья, он больше по крестьянству придерживается, закопался в землю с дядькой своим.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мана ун ҫинчен сарай хуҫи — хресчен пӗлтерчӗ.

Мне сообщил об этом крестьянин — хозяин сарая.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӗсем пӗр хресчен сарайӗнче купаланса выртаҫҫӗ, вӗсем ҫинчен пурте маннӑ.

Сложены они в крестьянском сарае и лежат там, забытые всеми.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫӗр хӗсӗр ӗне мар, вӑл кашни ҫулах тухӑҫ паракан ҫӑлкуҫ, хресчен, пӗтӗм халӑх пуянлӑхӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ял ҫыннин хӗрӳ ӗҫӗсем ҫуркуннерен тытӑнаҫҫӗ те мӗн кӗркуннечченех пыраҫҫӗ: ҫур аки вӗҫленет, утӑҫи тытӑнать, сывлӑш ҫавӑрса илет хресчен, тыр-пул пухма тухать, каярахпа сахӑр кӑшманне, ҫӗр улмине кӑлармалла.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Эсир кунти ял ҫинчен тӗрӗс каларӑр; анчах та шӑпах ӗнтӗ ҫак вырӑнта пӗр хресчен пурӑннӑ.

— Вы про здешнюю деревню сказали верно; а только в этом самом месте проживал один крестьянин.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Ашшӗ-амӑшӗнчен ачасене пӗтӗм хресчен хуҫалӑхӗ юлнӑ: урама тӑрӑх пӳрт, Улашка ӗне, Хӑмӑркка пӑру, Лӑпӑска качака, сурӑхсем, чӑхсем, ылтӑн пуҫлӑ автан — Петя тата сысна ҫури Хурашка.

После родителей все их крестьянское хозяйство досталось детям: изба пятистенная, корова Зорька, телушка Дочка, коза Дереза, безыменные овцы, куры, золотой петух Петя и поросенок Хрен.

I // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех