Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

макӑрса (тĕпĕ: макӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Авлан» мар, «качча тух», — тӳрлетрӗ те мана анне, сасартӑк макӑрса ячӗ:

Не «женись», а «выходи замуж», — поправила она и вдруг заплакала:

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кӗҫех, сиксе тӑрса, кӑмака ҫинче макӑрса ларакан ачисем патне пычӗ те, пире тытӑнчӑклӑн тем ӑнлантарма пикенчӗ.

Потом поднялся, бросился к печке, где заплакали разбуженные дети, и стал что-то сбивчиво объяснять нам.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унтан сасартӑк лейтенант умне чӗркуҫленчӗ те ӗсӗклесех макӑрса ячӗ.

И вдруг упал на колени перед лейтенантом и заплакал навзрыд.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл вара сасартӑк макӑрса ячӗ — шӑппӑн, хӗрача пек хулпуҫҫисене чӗтрентерсех…

А она вдруг заплакала — тихо, по-девчачьи вздрагивая:

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ача калиткерен чиперех тухрӗ, ҫул ҫине ҫитсен вара ҫухӑрсах макӑрса ячӗ.

Мальчонка благополучно миновал калитку, вышел на дорогу и тут вовсю заревел.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Нимӗн те пӗлместӗп! — терӗ те анне, вӑйӗ пӗтсе ҫитнӗ пек диван ҫине лаш! ларса, макӑрса ячӗ.

Ничего не знаю! — сказала мать и, опустившись на диван, заплакала.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анне ман пата ыткӑнса пычӗ те, ыталаса илсе, тӳрех макӑрса ячӗ:

Мать бросилась ко мне и заплакала:

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Гленарван, Джон Мангльс, Паганель, Роберт, вӗсемпе пӗрле майор та пӗр-пӗринпе ытамланаҫҫӗ, переҫҫӗ, кулаҫҫӗ, ҫавӑнтах макӑрса та яраҫҫӗ.

Гленарван, Джон Мангльс, Паганель, Роберт, даже майор обнимались и плакали, смеялись и рыдали.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Траурлӑ марш сасси, ҫӗршер ҫара пуҫсем, — ҫаксене кура юлашки вунпилӗк ҫул хушши макӑрса курман Артёмӑн пырне темскер капланса килнӗ пек туйӑнчӗ, вӑйлӑ хулпуҫҫисем чӗтренсе илчӗҫ.

Звуки траурного марша, сотни обнаженных голов, и Артем, который за последние пятнадцать лет не плакал, почувствовал, как подобралась к горлу судорога, и могучие плечи дрогнули.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫак вилӗм пирки хытӑ хумханнӑ Ракитина хӑйӗн пӳлӗмӗнче макӑрса ларнӑ, хӑй патне Корчагин пырса кӗрсен те вӑл пуҫне ҫӗклеймерӗ.

Потрясенная этой смертью, Ракитина плакала у себя в комнате и, когда к ней вошел Корчагин, даже не подняла головы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Старик шӑмӑллӑ аллисемпе юханшыв леш еннелле сулать те, пӗчӗк ачасемпе стариксем ҫеҫ макӑрнӑ пек, макӑрса ярать.

 — Старик махнул костлявой рукой за речку и заплакал, как плачут только малые дети и старики.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Выльӑхсем макӑрса мӗкӗрнипе пӗрлех йытӑсем вӗрнисем, кӗтӳҫ пушши шартлаттарнисем илтӗнеҫҫӗ.

К мычанию и рёву скота присоединялись лай собак и щёлканье чей пастухов.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак макӑрса мӗкӗрекен кӗтӳпе мӗн тӑвасса пӗлмесӗр кӗтӳ хыҫҫӑн ҫӳрекенсем аптӑраса ӳкеҫҫӗ.

Погонщики приходили в отчаяние, не зная, что им делать с этой блеющей, ржущей, ревущей армией.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ача ҫумне чӗркуҫленсе ларса вӑл макӑрса ячӗ.

Опустившись на колени рядом с мальчиком, он зарыдал.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Телейлӗ ҫул пултӑр! — терӗ хирӗҫ Элен, чут ҫеҫ макӑрса ямасӑр.

— Счастливого пути! — ответила Элен, с трудом сдерживая волнение.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Куҫҫульпе йӗпеннӗ куҫлӑ темӗнле хӗрарӑм Павел патне ыткӑнчӗ, хӑйӗн тӑванне ыталанӑ пек ыталаса, хытӑ макӑрса ячӗ.

Какая-то женщина с влажными от слез глазами бросилась к Павлу и, обняв, словно родного, зарыдала.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Макӑрса та пӑхатӑп.

И плакать пыталась.

Пиллӗкмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Вӗсем, пӗчӗк айван ачасем пек, уҫҫӑн та хыттӑн, макӑрса ларнӑ.

Плакали открыто, громко, как маленькие глупые дети.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Хурланчӑк калаҫусем пур ҫӗртех те лӑпланайман-ха; макӑрса шывланнӑ куҫӗсем пӳрин те сивӗнсе типсе ҫитеймен-ха, таҫта хушӑран, лӑпкӑлӑха ҫӗмӗрсе, параппансем кӗмсӗртете пуҫланӑ ӗнтӗ.

Ещё не везде смолкли печальные разговоры, ещё не у всех остыли заплаканные глаза, а уже исподволь, разбивая тишину, где-то рокотали барабаны.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ҫавсене ҫапла аса илнинчен вӑл пит салхуланчӗ те кӑшт кӑна макӑрса яраймарӗ.

И от всего этого ей стало так грустно, что захотелось даже заплакать.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех