Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чулсем (тĕпĕ: чул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӗкӗт малтанлӑха ним тума аптранипе куҫне хупрӗ, унтан сасартӑк ахӑлтатса кулса ярса: ах, чудак! — тесе кӑшкӑрчӗ, унтан вӑл, ура ҫине тӑмасӑрах, хӑйӗн кутамккине тусан тӑрӑх сӗтӗрсе тата ҫава тӑпсине чулсем ҫийӗпе шӑкӑлтаттаркаласа, хӑйӗн тумбочки патӗнчен Челкаш патне упаленсе куҫса ларчӗ.

Парень, сначала недоумевая, смигнул, но потом вдруг расхохотался, крикнул сквозь смех: «Ах, чудак!» — и, почти не вставая с земли, неуклюже перевалился от своей тумбочки к тумбочке Челкаша, волоча свою котомку по пыли и постукивая пяткой косы о камни.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӑрӑм, ырхан, кӑштах курпунлӑскер, вӑл чулсем тӑрӑх хуллен, кукӑр сӑмсипе ҫаврӑнкаласа, сивӗ те чакӑр куҫӗпе хӑй йӗри-тавра ҫивӗччӗн сӑнаса пӑхса, грузчиксем хушшинче такама шыраса утнӑ.

Длинный, костлявый, немного сутулый, он медленно шагал по камням и, поводя своим горбатым, хищным носом, кидал вокруг себя острые взгляды, поблескивая холодными серыми глазами и высматривая кого-то среди грузчиков.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Штольц вара хӑй ӗҫне тепӗр хут тӑвать: Ольгӑпа пӗрле ҫурт е вырӑн, машина пӑхма каять, стенасем, чулсем ҫинчи кивӗ историсене вулать.

И он повторял свою работу: ехал с ней смотреть здание, место, машину, читать старое событие на стенах, на камнях.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хаваслӑн та ашкӑнчӑклӑн выляса ҫырма юхать; вӑл пӗр тӗлте тем анлӑш сарӑлса пӗве пулать, тепӗр тӗлте ансӑрланса малалла ыткӑнать е, шухӑша кайнӑн, аран-аран кӑна вӗтӗ чулсем ҫийӗн шӑвать, айккинелле шухӑ пӗчӗк ҫырмасем уйӑрса ярать; вӗсем шӑнкӑртатнӑ чухне тутлӑн тӗлӗретӗн.

Река бежит весело, шаля и играя; она то разольется в широкий пруд, то стремится быстрой нитью, или присмиреет, будто задумавшись, и чуть-чуть ползет по камешкам, выпуская из себя по сторонам резвые ручьи, под журчанье которых сладко дремлется.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӗррехинче пысӑк хӑвӑртлӑхпа чулсем урлӑ каҫса кайнӑ пирки «Рюрик» крейсерӑн тӗпӗ ҫурӑлса каять, ҫапах та вӑл путмасть.

Даже если им случалось распарывать себе днище, как это произошло с крейсером «Рюрик», который на большом ходу перескочил через каменную гряду, но не потонул.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Карапӗсемпе киммисем ҫине чулсем е йывӑҫ татӑкӗсем тиетчӗ те вӗсем шыва мӗн тарӑнӑшне аннине, хӑҫан путнине сӑнатчӗ, пӗчӗк карапӗсене юхӑма хирӗҫ иштеретчӗ.

Нагружал камешками, кусочками дерева и смотрел, на сколько они опускаются в воду, когда начинают тонуть, заставлял двигаться против течения.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Утрав хӗрринчи чулсем ӑшне тарӑна кӗрсе ларнӑскерне кӑларасси ҫав тери нушаллӑ та йывӑр ӗҫ пулнӑ.

Он так глубоко врезался в камни, что снять его с них зимой представлялось весьма трудной задачей.

Вунсаккӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пӗррехинче, хӗллехи ҫил-тӑманлӑ каҫ, Гельсингфорсран Петербурга кайма тухнӑ «Апраксин генерал-адмирал» броненосец, тинӗс ҫыранӗнче хуралта ҫӳрекенскер, Гогланд утравӗ ҫывӑхӗнче чулсем ҫине пырса тӑрӑннӑ.

Вьюжной зимней ночью, когда за снежной пургой ничего нельзя было разглядеть, броненосец береговой охраны «Генерал-адмирал Апраксин», шедший из Гельсингфорса в Петербург, с полного хода наскочил на камни у острова Гогланд.

Вунсаккӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Карапсем шыв айӗнчи чулсем тӗлне лексен корпус авӑннӑ, ҫурӑлнӑ, шӑтнӑ.

При посадке на подводные камни в корпусах образовывались вмятины, трещины и пробоины.

Вунпиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Лӑпкӑ чухне тинӗс тӑп-тӑрӑ, таҫта аякра выртакан чулсем те, снаряд ванчӑкӗсемпе йӗтресем те шыв айӗнче яр уҫҫӑн курӑнаҫҫӗ.

В спокойные дни вода была так прозрачна, что на дне недалеко от берега можно было видеть каждый камешек, и ядра, и осколки снарядов.

Пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Капитан палаткипе юнашар чулсен тӑвӑр хушӑкӗнче матроссен масарне тупнӑччӗ эпир — виллисем ҫӗр ҫинчех выртатчӗҫ, вӗсене пысӑк чулсем витсе тӑратчӗҫ.

Недалеко от палатки капитана, в узкой расщелине скалы, были найдены могилы матросов — трупы были положены прямо на землю и завалены большими камнями.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ӑнсӑртран» килсе тухман ҫак пурнӑҫ — вӗресе тӑратчӗ вӑл — ҫавӑ пур енчен те курӑнатчӗ, ҫынсем тата командующинчен пуҫласа пӗтӗм краснофлотецсене ҫитиех ҫак чурӑс чулсем хушшине ҫыпӑҫса ларнӑ пекех ҫирӗп вырнаҫнӑччӗ, вӗсем кӗрешессе те ҫӗнтерӳ пуличенех кӗрешетчӗҫ.

Не «случалась» эта жизнь, а шла — по всему было видно, что люди, от командующего до любого краснофлотца, прочно расположились среди этих диких скал и будут воевать до победы.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гаврик кӗсьинчен е чӗрӗ ҫӗлен, е пӗр ывҫӑ хаклӑ чулсем туртса кӑларнӑ пулсан, Петя хальхи пек тӗлӗнмен пулӗччӗ.

Если бы Гаврик вытащил из кармана живую гадюку или горсть драгоценных камней, то и тогда Петя был бы удивлен меньше.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫакӑн хыҫҫӑн темиҫе кун хушши ҫурт умӗнчи тротуар ҫинче чулсем, кантӑк ванчӑкӗсем, ещӗк хӑмисем тӗпреннӗ синька, рис, ҫӗтӗк-ҫатӑк тата ытти килти ӑпӑр-тапӑр япаласем сапаланса выртнӑ.

Несколько дней после этого тротуар возле дома был усеян камнями, битым стеклом, обломками ящиков, растертыми шариками синьки, рисом, тряпками и всевозможной домашней рухлядью.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

унтан чулсем ҫурт ҫине тӑвӑл пек тӑкӑнчӗҫ.

И тогда шквал обрушился на дом.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аллӑ ҫул ӗлӗкрех Одессӑри катакомбӑсем чул кӑларакан шӑтӑксем пулнӑ, унта ҫуртсем тума чулсем кӑларнӑ.

Когда-то, лет пятьдесят тому назад, одесские катакомбы были городскими каменоломнями, из которых выпиливали известняк для построек.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗншӗн ун ҫинче, машинист вырӑнне, салтак ларса пырать? — тесе ыйтрӗ Петя, рельсӑсем ҫине выртса итлесе тӑрансан, унтан чугунҫул хӗрринче тӗрлӗ чулсем пуҫтарса малалла утма пуҫласан.

— Почему на нем вместо машиниста солдат? — спросил Петя, когда они, вдоволь наслушавшись шума рельсов и набрав «кремушков» с балласта, отправились дальше.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗтӗ чулсем темӗнле вӑрттӑн чаштӑртатрӗҫ.

Таинственно зашуршала галька.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫыран хӗррине ҫитсен те, малтан хӑйсем пӗлекен чулсем хушшинче ишсе ҫӳресе, вӑхӑта ирттерчӗҫ.

Они даже, прежде чем пристать, покрутились немного между знакомых скал.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тинӗсри яка чулсем питӗ аван шӑваҫҫӗ.

Гладкие морские камешки скользили замечательно.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех