Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхана (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑш-пӗр сӑмах татӑкӗсем ман хӑлхана та кӗчӗҫ:

Я уловила обрывки фраз:

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Манӑн чӗре хытӑ тапма пуҫларӗ; унӑн тапӑмӗ хӑлхана кайса тивнипе эпӗ лӑпкӑ та хаяр музыка хӑҫан пуҫланса кайнине йӗркеллӗ ас туса та юлаймарӑм.

У меня гулко застучало сердце; удары его так отдавались в ушах, что я даже не слышала тихой, но грозной музыки, которая уже лилась из-за экрана.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Хам хӑлхана хам ӗненместӗп! — сассине хӑпартрӗ математик.

— Не верю своим ушам! — воскликнул математик.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сасартӑк хӑлхана палланӑ сас кӗрсе кайрӗ…

И вдруг я слышу чей-то очень знакомый голос…

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ пурне те асра тытма тӑрӑшса, хӑлхана тӑратса ҫеҫ ларатӑп.

А я слушаю и стараюсь все запомнить.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑлхана хуплакан йывӑр кӗрӗслетӳ Мускава кисретсе тӑрать.

Тяжелые, глушащие взрывы сотрясают Москву.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аякри тупӑсем пӗр сасӑсӑр ҫулӑм тапса кӑларчӗҫ, вара кӗҫех сывлӑш хумӗ хӑлхана ҫитсе ҫапӑнчӗ.

Вдалеке пушки беззвучно выдохнули пламя, и спустя мгновение волна воздуха тронула уши.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл темӗн калать, ман хӑлхана ӗретлӗн кӗмест.

Он что-то говорил мне, но я плохо слышала его.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗнпур сас-чӗвӗ, ман хӑлхана кӗрекенни, ҫав ҫутӑн леш енче илтӗнет, ун урлӑ ку енне аран ҫеҫ ҫиткелет.

Все голоса были по ту сторону стены и с трудом проходили сквозь нее.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Класра мӗн калаҫни ман хӑлхана кӗмен.

Я не слышала, о чем говорят в классе.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тятюк мана таҫта та илсе ҫӳрет, пирӗн хӑш-пӗр пакӑлти ҫӑварсем: «Ҫав Бурмиловӑна сартут питӗ килӗшнӗ пулас…» — тесе кӗвӗҫсе калаҫнисене вӑл пӗрре те хӑлхана чикмест.

Тата всюду водила меня за собой, хотя некоторые наши сплетницы-завистницы и язвили, что, мол, Бурмиловой очень к лицу чужие веснушки…

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Атте ӑна итлесшӗн те мар, вӑл Камертонӑн тахҫан йӑлӑхтарнӑ юмахне хӑлхана чикес мар тесе, юри тӑнлавне радио наушникӗсемпе хӗстерсе лартрӗ.

Но отец уже нарочно ущемил голову наушниками радио, чтобы не слышать обычных и всем надоевших изречений Камертона.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ пурне те хӑлхана чикнине тата тахҫанах ӑнланма пуҫланине пӑхмасӑрах, ман ҫинчен: килйыш ӑнманӗ тесе уҫҫӑнах калаҫаҫҫӗ.

Не считаясь с тем, что я слышу и давно уже все понимаю, при мне громко говорили, как о семейной неудаче.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Иван Иваныч ӑна манӑн хӑлхана пӑхнӑ чухне ытти инструментсемпе пӗрле кутамккинчен кӑларнӑччӗ.

Мы вспомнили, что Иван Иваныч вынимал ее вместе с другими инструментами из заплечного мешка, когда смотрел мои уши.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвеллӗ кун пулин те, ҫутӑ сахаллишӗн хуйхӑрса илчӗ, унтан ман хӑлхана пӑхма тытӑнчӗ.

пожалел, что мало света, хотя был ясный солнечный день, и полез мне в ухо.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ, ман хӑлхана ӗсӗклесе йӗнӗ сасӑ та илтӗнсе кайрӗ.

Вот до моего слуха донесся плачь.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Сасартӑк ман хӑлхана темӗскерле юрӑ майлӑ сасӑ пырса кӗни илтӗнчӗ.

Вдруг что-то похожее на песню поразило мой слух.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл вилес патне ҫитнӗ, вилес умӗн хӑлхана ҫуракан сасӑпа венчет тутарма васкама йӑлӑнать…

Он, умирая, молил ее пронзительным голосом поспешить с ним обвенчаться…

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Граф ман валли кресло шутарчӗ те, эпӗ малалла каланӑ калава хӑлхана тӑратсах итлерӗм.

Граф подвинул мне кресла, и я с живейшим любопытством услышал следующий рассказ.

II // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Сирӗн хӑлхана кӗреҫҫӗ-и манӑн сӑмахсем?

Доходит это до вас?

15 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех