Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

халатне (тĕпĕ: халат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хуҫи пит савӑннӑ, Жилина хӑйӗн ҫӗтек-ҫатӑк кивӗ халатне пырса панӑ.

Обрадовался хозяин, принес ему бешмет свой старый, весь в лохмотьях, подарил.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрарӑм лампа ҫутрӗ, ҫумӑрпа йӗпеннӗ ҫӳхе халатне хывса ҫакрӗ.

Женщина тем временем запалила лампу и, сняв намокший под дождем халат, повесила его.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кайрӗҫ, — терӗ ӑна хирӗҫ Петя Русаков, хӑй ҫинчи шурӑ халатне хывса.

— Ушли, — ответил Петя Русаков, сбрасывая с себя белый халат.

6 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Эпӗ тӑхӑнман… — терӗ те вӑл, ҫаплах уҫӑла-уҫӑла каякан халатне тӳрлете-тӳрлете, ҫавӑнтах килхушши варринелле васкаса утрӗ.

— Я не одета… — но сейчас же торопливо направилась в глубину двора, то и дело запахивая развевающийся халатик.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Маринкин тухтӑр ҫыхса пӗтерчӗ, халатне хывса аллисене ҫурӗ те, мӑйӑхне пӗтӗркелесе кресло ҫине ларчӗ.

Кончив перевязку, Маринкин снял халат, вымыл руки и, расправив усы, сел в кресло.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Провизор помощникӗ нихҫан та шурӑ халатне пӑрахман.

Помощник провизора никогда не расставался с белым халатом.

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Вӑл халатне те тӑхӑнайман-ха, тин ҫеҫ вырӑн ҫинчен тӑнӑ пулмалла.

Он был еще без халата, — видно, только что встал с постели.

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Инсаров Еленӑн кӗске ҫырӑвне вуласа тухрӗ те хӑйӗн пӳлӗмне тирпейлеме пуҫларӗ, кил хуҫи арӑмне эмелсемпе кӗленчисене пуҫтарса тухма хушрӗ, хӑй вара шалпар халатне хывса сюртук тӑхӑнчӗ.

Инсаров прочел записку Елены — и тотчас же стал приводить свою комнатку в порядок, попросил хозяйку унести стклянки с лекарством, снял шлафрок, надел сюртук.

XXVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кӑмӑлне хытарса Ҫинук вырӑн ҫинчен тӑчӗ, халатне тӑхӑнса ванна пӳлӗмне утрӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл хӑйне салтӑнтарма ирӗк пачӗ те ҫав тери кивелсе ҫитнӗ халатне тӑхӑнчӗ.

Он дал себя раздеть, и надел свой крепко и сильно заношенный халат.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Ҫак сӑмахсене каласанах вӑл халатне ярса илчӗ те пытанма тесе экипажсем ларакан сарайне чупрӗ.

Сказавши это, он схватил наскоро халат и побежал спрятаться в экипажный сарай.

Кӳме // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Степка ҫавӑн ҫинчен аннӑ чух халатне туратран ҫаклатрӗ те пайтахчен анаймасӑр тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Гриша хӑйӗн маскировка халатне вӗҫертсе ячӗ те шӑлаварӗ кӗсйинчен виҫӗ панулми кӑларчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Малта Гриша пырать, хӑй тумтирӗ ҫийӗн ашшӗн кӗпе-йӗмне тӑхӑнса янӑ, пуҫне алшӑллипе чӗркенӗ; ун хыҫҫӑн тухтӑрсен халатне тӑхӑннӑ Степка шӑвать, пуҫне шурӑ тутӑр ҫыхнӑ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

«Эпӗ вӗсем патне ҫитме миҫе утӑм юлнине шута илмен-ҫке. Мӗн ҫине те пулин таянас пулать ман», — больницӑн йӗп-йӗпе пулса кайнӑ халатне хывса пӑрахнӑ май, шутлать вӑл.

«Я же не посчитал, сколько до них шагов. Надо обо что-то опереться», решает он, сбрасывая с себя промокший больничный халат.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кам та пулин ҫунат парсан, Егорыч тӑраниччех йӑлӑхтарса ҫитернӗ больница халатне хывса пӑрахӗччӗ те чарӑнмасӑр суракан суранне хӗссе лартӗччӗ, вара ҫӗнӗрен тайга авӑрӗ ӑшне чӑмӗччӗ.

Дал бы кто Егорычу крылья, сбросил бы он опостылевший больничный халат, зажал бы свою неугомонную рану и ринулся бы в омут тайги.

14 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Больницӑн шурӑ халатне тӑхӑннӑ Таня килсе кӗчӗ.

В белом больничном халате вошла Таня.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вано Ильич ӑна чарса тӑратрӗ, ним чӗнмесӗр ун хулпуҫҫийӗ ҫине хӑй халатне уртса ячӗ, ҫаплах пӗр чӗнмиех кабинетне таврӑнчӗ.

Вано Ильич остановил ее, молча накинул ей на плечи своя халат и так же молча вернулся в кабинет.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Врач хыпаланма пуҫларӗ, мӗнпур япалисене пӗтӗмпех пысӑк мар чемодана васкавлӑн хучӗ, йода тумламӗсемпе вараланса пӗтнӗ халатне те унтах лутӑркаса чикрӗ те кайма хатӗрленчӗ.

Врач заторопился, проворно сложил в небольшой чемоданчик все, что у него было, скомкал и сунул туда же халат с застаревшими ржавыми пятнами йода и собрался уходить.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Маскировка халатне тӑхӑнса, унӑн мӗнпур ҫыххисене — пакӑлчак патӗнчен те, хырӑм ҫинчен те, янах айӗнчен те тата ӗнсе ҫыххине те ҫирӗппӗн ҫыхса лартнӑ хыҫҫӑн, разведчик пурнӑҫри ӗҫсенчен — пысӑккисенчен те пӗчӗккисенчен те — уйрӑлать.

Надев маскировочный халат, крепко завязав все шнурки — у щиколоток, на животе, под подбородком и на затылке, разведчик отрешается от житейской суеты, от великого и от малого.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех