Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пирӗнне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫа касаҫҫӗ пирӗнне, ачасене тӑлӑха тӑратса хӑвараҫҫӗ!

С нас головы посымают, детей осиротят!

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пирӗнне илсе тухрӗҫ-и тырӑ?

— У нас хлеб брали?

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пирӗнне нумай боеца пӗтертӗн эсӗ, ҫавӑншӑнах сан ҫине ҫӑмӑллӑн пӑхаймастӑп…

Много ты наших бойцов загубил, через это и не могу легко на тебя глядеть…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӳрече умӗнчен иртсе пыракан урапа кӑшкарӗ таврашӗнчи вӗр-ҫӗнӗ сӳреткене-мӗне асӑрхасанах Ильинична хаш! сывлать, каламасӑр чӑтаймасть: «Ҫавӑ ҫав, хуҫи килте пурри япалинчен курӑнать те-ха вӑл, пирӗнне, кала ӗнтӗ, такам ҫулне картласа тӑрать…»

Завидев на проезжавшей мимо окон арбе свежевделанные ребра, она вздыхала и непременно говорила: «По справе сразу видно, что хозяин дома, а нашему — как, скажи, кто дорогу домой заказал…»

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӑйсене пӑрмӗҫ-ши пирӗнне хӗрлӗ юлташсем?

— Не наведут нам решку красные товарищи?

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун чухне хӗрлисем пирӗнне пӗр танк туртса илчӗҫ…

Красные тогда отбили у нас один танк…

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӳт-и — пирӗнне ҫирӗм виҫӗ ҫын вӗлерчӗҫ.

Шутка дело — двадцать три души наших побили.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Атту пӗл-ха пирӗнне?

А то наше дело какое?

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир Настьӑпа миҫе ҫул ӗҫлетпӗр, уйӑрса пар та пирӗнне, эпир каятпӑр…

Мы с Настей сколь лет работаем, так что наше отдели, и мы уйдем…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Магазинти пирӗнне ӑҫтан ҫиттӗр-ха!

— Да нешто магазинные с нашими могут спорить?

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сирӗн упӑшкӑрсем те пирӗнне илсе каятчӗҫ пулӗ, тен.

— Ваши мужья у нас тоже, небось, брали бы.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Эпир никамӑнне те ним те хапсӑнмастпӑр, пирӗнне те ан тӗкӗнччӗр» — ҫапла калас пулать казаксен хамӑр ҫине килсе сӗкӗнекенсене.

«Мы ничего чужого не хотим и наше не берите», — вот как должны сказать казаки всем, кто нахрапом лезет к нам.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хырӑмсарлӑха ҫеҫ пирӗнне кӑшт пушатасчӗ, вара пӗлӗттӗмӗр Каледин йышшисене ӗнсе ҫинчен илсе пӑрахма.

Лишь бы подпруги нам зараз чудок отпустили, а скинуть Калединых сумеемся!

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пирӗнне туртса илес темеҫҫӗ-и? —

— Не заберут у нас?

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Меркулова пирӗнне ас тӑватӑн-и-ха?

Меркулова нашего помнишь?

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

 — Пирӗнне пӗлетӗн-и?

— А нашу знаешь?

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ытти ҫуртсем те пур вӗт-ха, эсӗ пирӗнне килсе кӗтӗн?

— Есть же и другие дворы, а ты в наш забрел?

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сехрене хӑпартрӑн-ҫке пирӗнне!

Как напугала нас!

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ялан юрӑ, юрӑ, — илтмен ҫӗнӗ юрӑсем; ак пирӗнне те аса илчӗҫ; эп ӑна пӗлетӗп:

И всё песни, всё песни, — незнакомые, новые; а вот припомнили и нашу; знаю ее:

8 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӗсене санӑн тӳрӗ кӑмӑллӑ колхозникусем урӑх ҫӗре куҫарса лартнӑ, чикке тӳрлетсе, пирӗнне тӑватӑ-пилӗк гектартан кая мар ҫӗр касса илнӗ.

Твои честные колхозники перенесли их, спрямили линию границы и оттяпали у нас не меньше четырех-пяти гектаров земли.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех