Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чулсем (тĕпĕ: чул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӑмахран, темле йышши кӑвакарчӑнсем куртӑм, вӗсем пирӗн патӑрти кӑвакарчӑнсем пек хӑйсен йӑвисене йывӑҫ ҫине мар, ту ҫинчи чулсем хушшине тӑваҫҫӗ.

Я, например, наткнулся на особую породу голубей, которые вьют гнезда не на деревьях, как наши дикие голуби, а в расселинах скал.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сӑрт хӗрринчен калама ҫук пысӑк та килпетсӗр чулсем тухса тӑраҫҫӗ, унта такам темле ырӑ ҫын варӑш кӗпҫи лартса хунӑ, кӗпҫинчен ҫинҫе йӑрӑмпа шыв юхса выртать.

Из холма, склеенного природой из громадных, уродливых камней, сквозь трубочку из болиголова, вставленную каким-то неведомым благодетелем, тонкой струйкой бежала вода.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Тӗрӗксем, хӑйсене пеменне кура, хӑюллӑрах пула пуҫларӗҫ, чулсем ҫийӗн вӗсем тата аяларах анчӗҫ те йӑлӑмалла ҫывхарчӗҫ.

Не получая ответа из мельницы, осаждающие осмелели, спустились еще ниже по камням и приблизились ко дну долины.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта та чулсем хыҫӗнче кукленсе тӑраҫҫӗ.

Эти тоже присели на корточки за камнями.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӗрленкӗ тӗлӗнче, чӑн та, вӗҫлеке чулсем тухса тӑраҫҫӗ, вӗсене «Лутра пукан» теҫҫӗ.

Действительно, над водопадом возвышалось несколько островерхих скал, названных «Малым стулом».

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ытти ҫӗртен ниепле майпа та хӑпарма ҫук — чӑнкӑ чулсем пӗтӗмпе пӳле-пӳле тӑраҫҫӗ.

Ни в каком другом месте подняться было нельзя — крутые утесы преграждали дорогу.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чулсем ҫийӗн сиккелесе шыв урлӑ каҫрӗ вӑл, чул хӗррипе ашкӑрса ӳснӗ ҫӑра мӑян ӑшне кӗрсе чарӑнса тӑчӗ.

Но вот он перешел ее по камням, углубился в густой бурьян, зеленевший у самого подножия обрыва, и остановился.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫарантан кӑнтӑр енче улма пахчи пур, унӑн чул хуми хапхи ҫаран еннелле тухать; ҫавна хирӗҫле ҫаралнӑ тӑрӑллӑ Стара-планина тӑвӗ курӑнать, хысакӗ чӑнкӑ, тӗллӗн-паллӑн тем пысӑкӑш чулсем палӑраҫҫӗ, чечеклӗ айлӑмсем те пур.

С юга к лужайке примыкал сад, и на нее выходили открытые ворота его каменной ограды; с противоположной стороны открывался вид на Стара-планину, с ее голыми вершинами, крутыми обрывами, скалами и живописными цветущими склонами.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав чулсем хыҫне вӑл пытанчӗ те.

За этими камнями он и укрылся.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ту хушшинче ҫакӑна-ҫакӑна тӑракан чулсем ҫав кӑшкӑрашнӑ сасса та чарӑна пӗлмен аслати авӑтнине пӗтӗм таврана янӑратаҫҫӗ.

Скалы, нависшие над ущельем, многократно повторяли эти дикие крики и шумы разбушевавшихся стихий, слившиеся с ревом реки.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Арча тӗпӗнче укҫа енчӗкӗсем выртатчӗҫ — вӗсенчен пӗри симӗс — тата ытти хаклӑ йышши чулсем пур: янтарьтен тунӑ пысӑк четка, вырӑссен ылтӑн ризӑллӑ турӑшӗсем, кӗмӗл кашӑксемпе ҫырла юрми хумалли чашӑксем, ӗнчӗ хӗрессем, Афонран кӳртернӗ пӗчӗк ӳкерчӗксен ҫыххи.

На дне его лежали сумки с деньгами — среди них одна зеленая — и другие драгоценные вещи: большие четки из янтаря, иконы русской работы в золоченых ризах, серебряные ложечки и блюдца для варенья, жемчужные крестики и свиток лубочных картинок духовного содержания, вывезенных с Афона.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шырлан варӗ пуҫӗнчен анакан ятсӑр юханшыв чулсем хушшинче шӑнкартатса ӑсатрӗ…

Отзвенела по камням безымянная речка, текущая откуда-то с верховьев Гремячего буерака…

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫӑрттан мучи тарӑхса ҫилленсе пӑхрӗ, ҫурхи шыв таҫтан, Ӑман ҫырми вӗҫӗнчен юхтарса килнӗ вӗт чулсем хушшинче яп-яка пысӑк чул выртнине асӑрхаса илчӗ.

Дед Щукарь опустил обличающе гневный взор и среди мелкой гальки, принесенной вешней водою откуда-то с верховьев Червленой балки, усмотрел крупный обкатанный камень-голыш.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫӗҫӗ ӗнтӗ кивелнӗ, хӑйранса пӗтнӗ, анчах айккине ҫыпӑҫтарнӑ чулсем хӗвел ҫинче тӗксӗммӗн ялкӑшаҫҫӗ, икӗ ҫӗҫӗсӗр, отверткӑпа штопорсӑр пуҫне унта тата пит лайӑх пӗчӗк хачӑ пур.

Нож был старенький, сточенный, но зато боковые перламутровые пластинки его тускло сияли на солнце, а кроме двух лезвий, отвертки и штопора, в нем имелись еще и великолепные маленькие ножницы.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хисепсӗр, шутласа кӑларма ҫук нумай-нумай ӗмӗр иртет, тепӗр хут пула-пула тӑрать тӗнчере мӗнпурӗ — ҫынсем, тискер кайӑксем, чулсем, ӳсентӑрансем ҫӗнӗрен пулса тӑраҫҫӗ.

Проходят тьмы и тьмы тем веков, все в мире повторяется, — повторяются люди, звери, камни, растения.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫавӑнпа партбилетна кӑларса патӑн, ялхуҫалӑх ӗҫӗпе пурӑнӑп, пӑлкка ҫӗрура чулсем хушшипе хӗсӗнсе кӗнӗ пек, партие хӗсӗнсе кӗтӗн!..

Через это и бросил билет… а потом опять в партию пролез, как склизкая мокрушка сквозь каменьев!..

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Чӑх-чӗп картишӗнче темиҫе ҫӗр чӑх, сапаласа пӑрахнӑ тӗрлӗрен тӗслӗ шакмак чулсем пек, кӗшӗлтетет.

На птичьем дворе сотни кур рассыпаны разноцветной галькой.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лаши, юханшыв тӗпӗнче сапаланса выртакан яка чулсем тӑрӑх таканӗсемпе чанклаттарса утнӑ хушӑра, шыв ӗҫме туртӑнчӗ, анчах юланутҫи ӑна хистесех малалла васкатрӗ.

Конь, глухо звякая подковами по устилавшим дно голышам, на ходу потянулся было пить, но всадник заторопил его.

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сатана, ӑна курсан, ҫылӑхлисем хыҫҫӑн, кӑрттӑш пулӑ пек, шӑтӑка чӑмать, тем кӗреслетни илтӗнсе каять, хутран тунӑ чулсем пӗр-пӗрин ҫине тӳнеҫҫӗ, шуйттансем вара, ӗҫ пӗтнипе савӑнса, канма чупаҫҫӗ, — чаршав хупӑнать.

Сатана, увидав его, ныряет, подобно ершу, в яму вслед за грешниками, раздается треск, бумажные камни валятся друг на друга, черти радостно бегут отдохнуть от работы, — занавес опускается.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Унта урлӑ та пирлӗ, йӗркесӗр сапаланса чулсем выртаҫҫӗ.

Она хаотически завалена камнями.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех