Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Мӗншӗн, пӗлмест пулать, — куҫ хӳрипе кулса илчӗ Игорь, — ҫӗтӗк алсисенчен тухса тӑракан пӳрнисем ҫине кӑмӑллӑн вӗркелесе.

— Ну да, зачем, — усмехался, дуя на замерзшие пальцы, вылезавшие из рваных варежек, довольный Игорек.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Куртӑн-и? — ыйтрӗ вӑл, чеен куҫ хӗссе.

— Видала? — спросил он, хитро прищурившись.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗнтӗркенӗ лейтенант ҫӳҫене-ҫӳҫене каять, шӑннӑ пӳрнисене сӑтӑркалать, хӑй куҫ илмесӗр, Ариша аппа аллисем ҫине пӑхать.

Лейтенант стоял, поеживаясь, потирая застывшие пальцы, и неподвижно смотрел на руки тети Ариши.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Башня ҫинче хура-сарӑ хӗрес, икӗ ӳпне куҫ пек икӗ пӗчӗк фара хурал пӳрчӗ ҫине тӗллесе пӑхаҫҫӗ.

На башне хорошо был виден желто-черный крест, а две маленькие и злые фары уставились на сторожку.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Темӗн пысӑкӑш икӗ куҫ тӳрех ман ҫине ӳкнӗн туйӑнчӗ.

Мне показалось, что два огромных глаза смотрят на меня, вперившись прямо в лицо.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав шӑтӑкран пӗр мӑшӑр куҫ тата пулемет кӗпҫин хура пӑнчи чӑлт-чалт пӑхса тӑраҫҫӗ.

Из этой норы на дорогу внимательно глядели два глаза и черная дырка пулеметного дула.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Куҫ тӗлне пулмарӗ-и?

Не появлялся на глаза?

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тепӗр тесен, унта куҫ курӗ-ха.

Впрочем, там видно будет.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗншӗн тесен пирӗн кӗнекесем ҫинче ҫапла ҫырнӑ: «Ӑслӑпа ӑслӑ пӗр сывлӑш сывлать. Ухмах ухмаха таҫтан куҫ хывать».

Потому что знаешь, как написано в наших книгах: «Мудрый с мудрым воздухом дышит одним. Дуралей влеком к дуралеям всегда».

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Курбан, фокусник пек, пӗрре куҫ хупса иличчен дыньӑна пайласа хучӗ, чи малтан мана, хӑнана тесе, ҫӗҫҫи вӗҫӗпе пӗр чӗл тыттарчӗ.

Курбан, как фокусник, с удивительной быстротой нарезал дыню на ломтики и первой, как гостье, дал с ножа мне.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Нарсем ҫинче ларакан шултра янахлӑ хӗвелпе пиҫӗхнӗ йӗкӗтсем ман ҫине куҫ илмесӗр пӑхаҫҫӗ.

С вагонных нар смотрели на меня загорелые, скуластые джигиты.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫакна куҫ хупса иличчен татса памалла.

Надо было решать мгновенно.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, мӗскӗн, ман евӗрех, йӗркеллӗн ҫывӑраймасть, тӑрсан-тӑрсан ыйӑх тӗлӗшпе ӗсӗклесе ярать, вӑрӑм куҫ хӑрпаххисем айӗнчен ҫуман хура пичӗ тӑрӑх типнӗ куҫҫуль йӗрӗ палӑрать.

Ему, бедняге, тоже, видно, плохо спалось, он всхлипывал во сне, из-под длинных ресниц по чумазой, неотмытой щеке тянулся след просохших слез.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Татӑлса йӗрекен аннепе уйрӑлни, хуйхӑллӑ атте хӑйне хӑй маттур тытма тӑрӑшни — пурте, пурте халӗ те куҫ умӗнчех.

И прощание с отчаянно плакавшей мамой, и отец, весь обмякший, хотя и старавшийся держаться молодцом:

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аран-аран ҫутӑ паракан «шӑши куҫ» — вӑл та пулин вагона пӗрре.

Слабо освещенный коптилкой — одной на весь проход.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл пирӗн хушӑра — пӗчӗк Петя уйӑхсерен ун сӑнарлӑ пулса пырать: унӑнни пекех монголла чалӑшрах куҫ, тӑнлавӗсем ҫинче, унӑнни пекех, хура мамӑклӑ ҫӳҫ пайӑркисем.

Она среди нас — с каждым месяцем маленький Петя всё больше становится похож на неё: тот же монгольский разрез глаз, те же поросшие мягкими тёмными волосиками виски.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Жмырев ман ҫине пӑхса, куҫ хӗссе илчӗ, кепкине ӗнси ҫинерех антарчӗ, унтан ман ҫуммарах шӑвӑнчӗ.

— Жмырев посмотрел на меня, подмигнул, сбил свою кепочку на затылок и придвинулся поближе.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ҫырнӑ хута хӑвӑрт пӑхса тухрӗ, куҫ харшисене шӑмарчӗ, Изя Крук енне темшӗн тинкерсе пӑхрӗ, хӗрелсе кайрӗ, унтан — чӑр-чар тутарчӗ.

Он пробежал глазами то, что было написано на бумажке, нахмурился, посмотрел почему-то в сторону Изи Крука, весь покраснел и вдруг с ожесточением стал рвать бумажку.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пуҫа каҫӑртса, эпӗ герой ҫине куҫ сиктермесӗр пӑхатӑп.

Задрав голову кверху, я смотрела на героя.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл пӗр ури ҫинчен теприн ҫине пускаласа тӑрать, хӑйне хӑй ҫӑмӑлрах тытасшӑн пулсан та, именни аванах палӑрать, саламласа кӑшкӑракан ҫамрӑксем ҫине куҫ айӗн пӑхать, сывӑ аллипе портупейне тӳрлетет.

А он стоял, неловко переминаясь, хотя и старался держаться петушком, поглядывая исподлобья на шумевшую, приветствовавшую его молодежь, поправлял здоровой рукой портупею.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950