Шырав

Шырав ĕçĕ:

чухлӗ сăмах пирĕн базăра пур.

чухлӗ (тĕпĕ: чухлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унта темиҫе тӗрлӗ халӑх пулнӑ, темӗн чухлӗ арҫын, темӗн чухлӗ хӗрарӑм, кашни тӗрлӗ тумтирпе, кашнин аллинче ҫыхӑсемпе, кутамккасемпе япаласем пулнӑ, халӑх шыв пек хумханнӑ, пур ҫӗртен те шавланӑ сасӑ илтӗннӗ.
Мелькали в толпе загорелые лица хохлов, бараньи шапки, мужицкие бороды, виднелись картузы и русские лица, пестрели рубахи, бабьи платки, сермяги, заплаты, узлы, котомки, все колыхалось, двигалось и гудело.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Ирпе ирех, тул ҫутӑла пуҫласанах хирти халӑх ыйхӑран вӑранса тӑнӑ, пур ҫӗрте те калаҫнӑ, ҫухӑрашнӑ сасӑ илтӗннӗ, кӑнтӑрла ҫитерехпе шыв хӗрне темен чухлӗ халӑх пуҫтарӑннӑ.
Еще с раннего утра, почти с рассвета, над полем стоял гул и говор, а к полудню весь берег был усеян народом.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Хутор 23-мӗш дивизин иккӗмӗш ушкӑнри обозӗн темӗн чухлӗ лавӗсемпе тулса ларнӑ.
Хутор был забит многочисленными подводами обоза второго разряда 23-й дивизии.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хури ҫӑмӑллӑн ыттисенчен икӗ лаша пӗвӗ чухлӗ малта ишсе пычӗ.
Вороной легко плыл впереди остальных, выделившись на два лошадиных корпуса.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн чухлӗ кирлӗ?
Куҫарса пулӑш

Восстани мӗн чухлӗ нумая тӑсӑлать — икӗ енӗ те ҫавӑн чухлӗ нумай ҫухатать.
Чем дальше будет тянуться восстание, тем больше жертв будет с обеих сторон.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тата мӗн чухлӗ кирлӗ сана?
Сколько же тебе надобно?

Тулли ӳтлӗ хура турӑ лаши, ҫуркуннехи уйӑхсенче нимӗн чухлӗ те начарланманскер, ӑмралӑхне йӑлтӑртаттарса, хаваслӑн ҫӑрхаласа утать.
Темно-гнедой конь, сытый телом, нимало не сдавший за весенние месяцы, шел под ним веселой иноходью, посверкивая нагрудником.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр чухне пулсан, Пантелей Прокофьевич, Григорий Аксиньйӑпа ҫынсен куҫӗнчен аякра калаҫса тӑнине курсан, алла мӗн лекнӗ ҫавӑнпа ҫурӑм тӑрӑх туртас пирки шухӑшласа тӑрас ҫукчӗ-ха, халӗ ак — ним тума аптрарӗ, ним сӑмах шарламасӑр ирттерсе ячӗ ҫеҫ те мар, Григорий мӗн сӑлтавпа сасартӑк Каргинскине каяссине тепӗр куна хӑварнине тӗп-тӗрӗс тавҫӑрнӑ ҫинчех ҫакна нимӗн чухлӗ те палӑртмарӗ.
В другое время Пантелей Прокофьевич, доглядев, что Григорий разговаривает с Аксиньей вдвоем, наиздальке от людей, не задумался бы потянуть его вдоль спины чем попадя, а в этот момент — растерялся, ничего не сказал и даже виду не подал, что догадался об истинных причинах, понудивших Григория внезапно отложить отъезд.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пурне те пекех Саратов тӑрӑхӗнчи ҫамрӑк хресченсенчен пуҫтарнӑ хӗрлӗармеецсем хушшинче ҫапӑҫас хастарлӑха нимӗн чухлӗ те ҫӗклеме пулӑшман шухӑш-кӑмӑл кӗретӗн сисӗнсе тӑнӑ.
Среди красноармейцев — сплошь саратовских крестьян поздних возрастов — явно намечались настроения, ничуть не способствовавшие поднятию боевого духа.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра хирӗҫ пенӗ сасӑсем, кӑвайт ҫине типшанкӑ ҫӗклемӗ пӑрахнӑ пек, шатӑртатса кайрӗҫ; темӗн чухлӗ пуля вшиклетсе вӗҫсе иртрӗ.
В этот момент встречная стрельба вспыхнула, как костер, в который подбросили сушняку; взвыли стаи пуль.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫур ҫӗр тӗлне икӗ витре кӑмӑшка ӗҫсе ячӗҫ, темен чухлӗ купӑста мӗтӗрчӗҫ, унтан така пусма шут тытрӗҫ.
К полуночи выпили два ведра самогонки, поели несчетно капусты и решили резать барана.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Запас тупӑ темӗн чухлӗ йӑтӑнса выртнӑ ҫӗртех повстанецсене ҫӑнӑх ҫукки хӑшкӑлтарчӗ (армансем ҫар валли тырӑ авӑртса ӗлкӗрейменнине пула казаксен час-часах хырӑма пӗҫернӗ тулӑпа саплакалама тиврӗ); анчах сӑмакун тесен — вӑл мӑй таранах пулчӗ.
Если повстанцы испытывали острую нужду в муке при огромных запасах пшеницы (мельницы не успевали работать на армию, и зачастую казаки питались вареной пшеницей), то в самогоне не было недостатка.

Пӗр ҫӗр чалӑш чухлӗ пуль кайсан, хырӑмпа шӑва пуҫларӑм.
Отошел саженей сто, пополз.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Восстани пуҫламӑшӗнче Вешенскинчи складра пилӗк миллион чухлӗ пушӑ патрон юлнӑччӗ.
В начале восстания в Вешенской на складе осталось пять миллионов холостых патронов.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малтан винтовкӑсем кирлӗ чухлӗ тупӑнмарӗҫ, унтан патронсем пӗтсе ҫитрӗҫ.
Вначале не было достаточного числа винтовок, кончались патроны.

Хӗрлисен атакӑна кӗме хатӗрленнӗ пысӑк ушкӑнӗнчен Григорие ҫухрӑм ҫурӑ чухлӗ хушӑ уйӑрать.
Версты полторы расстояния отделяло Григория от готовившейся к атаке лавы красных.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр ҫур сехетрен, утлӑ ҫарӑн ҫӑра речӗсем урамсемпе вӗҫӗ-хӗррисӗр иртме пуҫласан, Григорий чӗрине мӑнаҫлӑ савӑнӑҫ ытамласа ҫупӑрларӗ: вӑл халиччен нихҫан та ҫакӑн чухлӗ ҫынпа ертсе пырса курманччӗ-ха.
Через полчаса, когда густые лавы конницы нескончаемо потекли по улицам, Григорий остро ощутил горделивую радость: такой массой людей он еще никогда не командовал.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий хӑш-хӑш полксем хӑйсене хирӗҫ тӑрассине каларӗ, тӑшманӑн ман чухлӗ ҫын пулма кирлине ҫиелтен шутласа кайрӗ.
Григорий перечислил полки, противостоящие им, бегло подсчитал вероятное число штыков и сабель противника.

Пире вӑл вӗсен мӗн чухлӗ вӑй пулни ҫинчен шӗкӗлчесе пӗлме питӗ кирлӗччӗ.
Он мог нам очень пригодиться на предмет освещения их сил.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика