Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхана (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Егор Аниҫҫе сӑмахне питех хӑлхана чикмерӗ, шӳрпе сыпа-сыпа, хӑйӗннех шухӑшларӗ.

Егор почти не вслушивался в голос Анисьи, думал о своем, черпал ложкой щи.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Результачӗ вара яланах пӗрре, — Константин сӑмахне хӑлхана чикмесӗр, ҫине тӑрса, ҫирӗппӗн каларӗ Алексей Макарович.

— А результат всегда один, — не обращая внимания на этот призыв, настойчиво и убежденно продолжал Алексей Макарович.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Машинӑ хӑлхана ҫурасла уласа пынӑ хыҫҫӑн вӑл вӑрманта хура кӗркунне ҫеҫ пулакан шӑплӑхӑн ҫемҫе ытамне кӗрсе ӳкрӗ: таҫта темскер кӑштӑртатни, ҫывӑхрах шыв шӑнкӑртатса юхни, хӑрӑк туратсем хуҫӑлни, темӗнле кайӑксем чӗвӗлтетни илтӗнет.

После надрывного стенания машины его мягко обняла тишина, какая бывает только поздней осенью в лесу, полная неясных шорохов, близкого побулькивания ручья, треска сучьев, непонятного писка.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, ҫиллине шӑнараймасӑр пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтресе, сентре патнелле ыткӑннӑ, унӑн сасси хӑлхана ҫурса кайнӑ.

Она рванулась к полатям, вся дрожа от злобы, голос ее перешел в сверлящий уши визг:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хирӗҫ килекен электричкӑ хӑлхана питӗрсе лартмалла кӗрлеттерсе, уласа, хӑйӗн йӑлтӑр ҫутисене ҫиҫтерсе, снаряд евӗр хӑвӑрт иртсе кайрӗ, вакун сив чир тытнӑ пек чӗтренсе илчӗ.

Бешено, как снаряд, оглушительно грохоча и завывая, промчалась встречная электричка, вся в трепете и блеске огней, и вагон точно пролихорадило.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вара вӑл, Коробин ӑна чарма тӑрӑшса мӗн каланине хӑлхана чикмесӗр, кабинетран вирхӗнсе тухрӗ.

И, не слушая, о чем говорит, пытаясь остановить ее, Коробин, она опрометью выскочила из кабинета.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин районти ҫыхӑну пайӗн пуҫлӑхне телефон патне чӗнчӗ те, лешӗ ӑнлантарнине хӑлхана чикмесӗр ӑна пикенсех ятлама тытӑнчӗ: колхоза шӑнкӑртаттариччен ҫуран хӑвӑртрах кайса килетӗн, хӑҫанччен тӳсмелле-ха ҫакна райкомӑн?

Он пригласил к телефону начальника районного отделения связи и, не слушая его объяснений, начал напористо и грубо выговаривать ему свои претензии: до каких пор райком будет терпеть такое положение, когда скорее сбегать в колхоз пешком, чем дозвониться до него?

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Любушкина вырӑнне бухгалтер калаҫрӗ, унӑн сасси вӑрӑм туна нӑйлатнӑ пек илтӗнчӗ (чӑннипе унӑн сасси — кӑшкӑрнӑ чухне — хӑлхана ҫурать).

За Любушкину ответил бухгалтер, и голос его был похож на комариный писк, хотя в жизни — если бы крикнул во весь голос — он мог бы оглушить любого.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ хӑвна мӗн хушнине итле те хӑлхана чик!

— Ты слушай, что тебе наказывают, да на ус мотай!

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан таврӑнсан, вӗсем мӗн илтни ҫинчен каласа кӑтартас пулсан та, бригадирсене ҫеҫ каласа кӑтартаҫҫӗ, тепӗр чухне хӑлхана та чикмеҫҫӗ, вара, шавӗ пысӑк пулнӑ пулин те, ӗҫӗ юсанмасть.

Возвратись, они в лучшем случае расскажут о том, что слышали, бригадирам, а то и мимо ушей пропустят, и, несмотря на большую шумиху, все глохнет.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Ксени часах хӑлхана тӑратрӗ, — ашшӗн, уйрӑмах Егорӑн, сӑмахӗсене вӑл лӑпкӑн итлесе выртма пултараймарӗ.

Однако вскоре она насторожилась — рассуждения отца и особенно Егора уже не казались ей такими безобидными.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫынсем пӑлханнине кура унӑн чӗри те пит пӑлханса кайнӑ; ун ӑшӗнче, туланӑ тискер кайӑк вӑранса тӑнӑ, хӑйӗн тирне хӑтарма вӑхӑт ҫитнӗ; вӑл хӑй хыҫӗнче арӑмсем йӗнӗ сасӑсене хӑлхана те чикми пулнӑ.

Общее стихийное чувство тревоги и поспешности охватило внезапно и его самого; в нем пробудился затравленный зверь, настала пора спасать свою шкуру; уже не было дела до бабьих слез и рыданий, раздававшихся сзади него.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Кунта хӑлхана чӑнк тӑратса ҫӳремелле.

Тут надо ухо востро держать.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан та кунтан хӑлхана хупласа хурас пек пӑшал сассисем кӗрӗслетсе кайрӗҫ.

Посыпались оглушающие выстрелы с той и с другой стороны.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон тӑрӑх таҫта инҫетре, Усть-Хопертан леререхре пулас, тупӑсем хӗнтӗртетни тата питӗ хуллен (хӑлхана шӑннӑ ҫӗр ҫумне тытса итлеме тиврӗ) пулеметсем тӑкӑртатни киле-киле илтӗнчӗ.

Слышно было по Дону, как где-то, не ближе Усть-Хоперской, глухо гудели орудия и совсем тихо (нужно было припадать ухом к промерзлой земле) выстрачивали пулеметы.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пульман вакунӗн алӑкӗсем уҫӑлса та ӗлкӗреймеҫҫӗ — капельмейстер аллисене хаяррӑн сулса ярать те, оркестр акӑлчансен наци гимне хӑлхана ҫурасла хыттӑн мӗкӗрттерме пуҫлать.

Не успели еще распахнуться дверцы пульмановского вагона, а капельмейстер уже свирепо взмахнул руками, и оркестр зычно дернул английский национальный гимн.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫултан аяккарахра, ҫӑра вир хушшинче, хӑлхана ҫурас пек пӗт-пӗлтетсе путене авӑтрӗ, кӑнтӑрлахи вӗркӗшӳпе шӑв-шавран хӑтӑлнӑ ҫеҫенхир ҫине тусанлӑ шӑплӑх анса ларчӗ.

Сбоку от дороги в зарослях проса оглушительно надсаживался перепел, пыльная тишина оседала над степью, изжившей к вечеру дневную суету и гомон.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Турци офицерӗсем ыткӑнса ҫӳрени, салтаксем ҫухӑрашни, шӑв-шав хӑлхана хупласа хурать, нимӗн те ӑнланса илме май ҫук.

Носятся турецкие офицеры, горланят солдаты; крики, шум — разобраться немыслимо.

Аслӑ визирь // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Тиф хыҫҫӑн вӗрелни хӑлхана юлчӗ: Бунчук япӑх илтекен пулнӑ.

Осложнение после тифа сказывалось на слухе: Бунчук плохо слышал.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ырласа кӑшкӑрнӑ сасӑсем, хӑлхана ҫурас пек ҫӗкленсе кайса, хаяр аслати кӗрлевӗпе кӗрлесе янӑрарӗҫ.

В тяжелый, хлещущий по ушам жгут скрутились слитные раскатистые крики одобрения.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех