Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

диван сăмах пирĕн базăра пур.
диван (тĕпĕ: диван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Елена диван ҫинчен шлепкине илсе тӑхӑнчӗ те чарӑнса тӑчӗ.

Елена взяла шляпу с диванчика, надела ее и остановилась.

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чӗтренсе тухакан сассине пусарасшӑн пулса, вӑл пичӗпе диван ҫине ӳпӗнчӗ, анчах, апла пулсан та, унӑн кӗлетки, тин тытнӑ кайӑк пек, хӑпара-хӑпара анчӗ, сиксе чӗтрерӗ.

Она бросилась лицом на диван, старалась заглушить их, но всё ее тело поднималось и билось, как только что пойманная птичка.

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев ӑна, ҫавӑтса пырса, диван ҫине лартрӗ.

Он подвел ее к диванчику и досадил ее.

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев темиҫе хутчен те диван ҫинчен тӑчӗ, чӗрне вӗҫҫӗн утса, вырӑн патне пычӗ, унӑн ҫыхӑнусӑр сӑмахӗсене хурлӑхлӑн итлерӗ.

Несколько раз вставал Берсенев с своего диванчика, приближался на цыпочках к постели и печально прислушивался к его несвязному лепетанию.

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров кроватьне чаршавпа карчӗ, хӑй валли диван ҫине вырӑн майлаштарчӗ.

Он огородил его кровать ширмами, а себе устроил местечко около диванчика.

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл Инсаров салтӑнмасӑрах диван ҫинче выртнине курчӗ.

Он нашел его лежащего на диване в беспамятстве, не раздетого.

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров кайран нумай пулмасть кӑна Елена ларнӑ пӗчӗк диван ҫине выртрӗ; «тивӗҫлипе лекрӗ мана, мӗншӗн сӗтӗрӗнсе кайса килтӗм-ха эпӗ ҫав ултавҫӑ патне», тесе шухӑшласа илчӗ те ҫывӑрса кайма хӑтланса пӑхрӗ…

Инсаров лег на тот самый диванчик, где так недавно сидела Елена; он подумал: «Поделом я наказан, зачем таскался к этому старому плуту», — и попытался заснуть…

XXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл вара диван ҫине ларчӗ те аллисемпе куҫне хупларӗ.

Он подошел к дивану, сел и закрыл глаза рукой.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров ларчӗ, анчах диван ҫине мар, урайне, ун урисем патне вырнаҫрӗ.

Инсаров сел, но не на диван, а на пол, у ее ног.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл шлепкин хӑйӑвне салтрӗ, ӑна хывса хучӗ, мантилйине хулпуҫҫи ҫинчен сирсе пӑрахрӗ, ҫӳҫне майларӗ, унтан пӗчӗк те кивӗ диван ҫине ларчӗ.

Она развязала ленты шляпы, сбросила ее, спустила с плеч мантилью, поправила волосы и села на маленький старенький диванчик.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Зоя ун патӗнче, юбкине тирпейлӗн майласа, аллине чӗркуҫҫи ҫине хурса ларать; Увар Иванович мезонинра, «тутлӑ ыйхӑ» тесе ят панӑ сарлака та ҫемҫе диван ҫинче ҫывӑрать.

Зоя сидела возле нее, аккуратно расправив юбку и сложив на коленях ручки; Увар Иванович почивал в мезонине на широком и удобном диване, получившем прозвище «Самосон».

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пӳлӗм стенисем тӗксӗм симӗс, виҫӗ тӑваткал чӳрече, пӳлӗмӗн пӗр кӗтессинче пӗчӗкҫӗ кровать ларать, тепӗр кӗтессинче — сӑран сӑрнӑ диван, мачча ҫумнех пысӑк читлӗх ҫакса янӑ; ҫак читлӗхре тахҫан шӑпчӑк пулнӑ пулас.

Комнату с темно-зелеными стенами, тремя квадратными окнами, крошечною кроваткой в одном углу, кожаным диванчиком в другом и громадной клеткой, подвешенной под самый потолок; в этой клетке когда-то жил соловей.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анне вӗсене, диван ҫине ларсан, ҫӗрле те, каҫхине те пӑхать.

Мама смотрит на них, когда садится на диван, она смотрит на них и ночью.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сӑнӳкерчӗксене, сивве е нӳрӗке пула сарӑхса кайнӑскерсене, диван умӗнчи буфет ҫине лартнӑ.

Фотографии, пожелтевшие от времени и влажные от холода и сырости, стояли на буфете, напротив дивана.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эп халь анне ют диван ҫинче ҫывӑрнине, ют сӗтел ҫинче апат ҫинине, ют стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан ют сӑнӳкерчӗксем ҫине епле пӑхнине аван чухлатӑп.

Я знал теперь, как мать ложится на чужой диван, ест на чужом столе, смотрит на чужие вещи и стены с чужими фотографиями.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Нимӗн те пӗлместӗп! — терӗ те анне, вӑйӗ пӗтсе ҫитнӗ пек диван ҫине лаш! ларса, макӑрса ячӗ.

Ничего не знаю! — сказала мать и, опустившись на диван, заплакала.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ирина Васильевнӑн ытла та чипер илемлетнӗ пӳлӗмӗнче диван ҫине тайӑнса ларса, Корчагин Бажанова калама пуҫласса кӗтет.

В комнате Ирины Васильевны, обставленной с изысканным вкусом, Корчагин прилег на диван, ожидая, когда Бажанова заговорит.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Корчагин ывӑннӑ урисене кантарса, диван ҫинче выртать.

Корчагин отдыхал на диване, разминая усталые ноги.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Акӑ халь те эсир ман купене ҫутӑ пама, мана ҫак диван ҫинче вуласа ларма лайӑх пултӑр тесе ӗҫлетӗр.

Вы и сейчас работаете, чтобы у меня был свет, чтобы мне было удобно читать вот на этом диване.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Э, эпӗ сире кансӗрлетӗп-ҫке, — ответлерӗ пани тап-таса вырас чӗлхипе, хӑй ҫав вӑхӑтрах диван ҫинчен ҫӑмӑллӑн сиксе тӑчӗ, Корчагинпа ҫуммӑнах тенӗ пек пырса тӑчӗ.

— Ах да, я ведь вам мешаю, — на чистом русском языке ответила пани и легко поднялась с дивана, встав почти рядом с Корчагиным.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех